Past
“Bye, bye na Drew. See you tomorrow.” paalam ni Bianca tapos bumesyo siya sa’kin tska siya pumasok sa loob ng taxi.
“Bye, Drew.” paalam naman ni Joyce at bumesyo rin siya sa’kin.
Papasok na sana sa loob ng taxi si Joyce ng hinawakan ko siya sa wrist niya para pigilan siya. “Joyce, wait lang.”
Hinawakan niya ang kamay ko at ningitian niya ko.“I’m fine now. Thank you Drew.”at tska siya pumasok sa loob ng taxi.“Bye Drew.”
“Bye.”
Habang pinapanood ko palayo ang taxi sinakyan nila Joyce may bigla na lang nagsalita sa likuran ko naikinagulat ko kaya agad ako lumingon.
“Sorry na gulat yata kita.” oh! My Mr. Nerd-Guy-Slash-Tutor-Kuno-Ko wearing his shyly smiles.
“Nagulat mo talaga ako.” pagsusungit ko.
“He-he pasensya na.” sabi niya habang nakatingin ang mga mata niya sa sahig at kinakamot ang ulo niya.
I breathed out. “What you doing here?”
He shifted his gaze to me.“Saturday ngayon eh.”
“So?” I frowned. Ano naman kung Saturday ngayon? Meron ba okasyon ngayon na hindi ko alam.
Hindi alam ni Mr. Nerd-Guy-Slash-Tutor-Kuno-Ko kung sasagot siya o ewan lang hirap niya i-define ganito ba lahat ng kauri niya o hindi lang ako sanay na may kausap na ganito nilalang. Habang hinihintay ko siya sumagot na pansin ko may dala siyang libro sa kaliwang kamay niya na pinipiliit niyang itago sa likuran niya.
Ayaw niya ba ipakita sa’kin yun hindi kaya. “Andito ka ba para turuan ako?”
“Naalala mo.” he said and gave me a finally-you-remember gazed.
I shake my head and cocked my head to right side to mention to him I saw the book his trying to hide behind his back then I gave him yes-I-saw-it smile.
“He-he oo, tuturuan kita.”
I nodded.“Tara pasok na tayo sa loob.”
* * *
“Tapos na!”I exclaimed at nag-unat-unat ako.
Nakasalpak kami sa sahig ng sala at dito kami nag-umpisa mag-aral. Bilib ako kay Mr. Nerd-Guy-Slash-Tutor-Kuno-Ko kung magturo parang isa na siyang professional prof. Nakakabilib talaga. Lahat ba ng nerd ganito?
“Agad-agad.” gulat na reaksyon ng Mr. Nerd-Guy-Slash-Tutor-Kuno-Ko.“Patingin nga.”at binigay ko naman sa kanya ang work sheet ko na pinasagutan niya sa akin.
After a few minute checking my work sheet. “Tama lahat.” he announced, very impressive to my answers.
“Dali-dali lang naman n’yan. Bigyan mo naman ako yung mahirap-hirap.” all out na pagmamayabang ko.
“Kung kaya mo naman pala ang accounting. Bakit kailangan mo pa nang tutor?” nagtatakang tanong niya.
“Si Mama kaya tanungin mo tungkol dyan at wag ako.”
“Sabi ni Mrs. Lorenzo kailangan mo raw ng tutor kasi…” he carefully chose his words before he says it. “Medyo hirap ka raw sa accounting.”
