"Yıkılır mıyım sanıyorsunuz? Sarsılmam bile! Cam gibiyim! Bazıları ne kadar kırarsa kırsın! Kırıldıkça keskinleşirim."
~~PAMUK ARSLAN~~
Sıla-i rahim diye kandırılıp Mardin'e giden Pamuk'un amca oğulları ile yaşadığı uzun bir serüvene hazır mısınız?
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Duyulan silah sesi ölümcül bir sessizliğe yol açmıştı. Orada ki her kalp hızlı bir ritim tutmuş dillerse yüksek sesli çığlıkların ardından susmuş, silah sesiyle susturulmuştu.
Bir kaç gün önce...
"Gulemın?" dedi, yüzü itiraf etmek üzere olduğu gerçekler için endişeliydi Müberra Arslan'ın. Sesinin titrediğini, beti benzin atan teninin kendini ne kadar ele verdiğini farkedemiyordu.
On yılın ardından onu canlı kanlı görmek huzur versede şuan bir sıkıntısı olduğunu içinde bir yerlerde rahatlıkla hissediyordu Gülistan Hanım.
Müberra ise gelmeden onlarca kez prova ettiği konuşmasını şimdi kız kardeşinin yüzüne nasıl yapacaktı bilemiyordu. Sesi titriyor, parmaklarıyla oynuyordu.
"Ma sana ne oldu? Rengin soldu..." diye ekledi Gülistan.
"Abla ben bir halt yedim... Şimdi nasıl olacak bilmiyorum, çok korkuyorum anlatmaya." dedi gözünden yaşlar kaçarcasına bir hızla süzülürken.
"Söylemem gereken bir şey var ki nasıl başlasam bilemiyorum." diye ekledi.
"Sen hele bir başla devamı kendiliğinden gelir..." diyerek kardeşinin sırtını güven ve cesaret vererek sıvazladı Gülistan.
"Bager... O benim sütümden içti... Abla özür dilerim... Önceden söylemeliy-"
"Müberra... Dilinin dediğini kulağın işitiyor mu bacım?"
Kardeşinin sırtından elini çekmiş, duyduklarını anlamaya çalışmıştı Gülistan.
"Abla... Çok ağlıyordu susmuyordu. Hacıoğulları gelmişti konağa. Hazırlıklardan kimsenin ağlayan Bager'e bakacak vakti yoktu. Acıkmıştı... Ne yapabilirdim ki? Emzirdim onu susup sakinleşsin diye. İNAN ki Allah adı için başka niyetim yoktu!"
Gözyaşları eşliğinde kardeşini izliyordu. Kocası yıllarca en büyük oğlu için verdiği hükmün gerçek olmasını beklemişken ona bu gerçeği anlatmak... Düşünceleri bile yutkunmasına sebep olmuştu.
"Müberra... Yediğin halt epey başımızı ağrıtacak, belki kan bile dökecek... Neden başka bir şeyle beslemeyi akıl etmedin... Ma şimdi ne yapacağız?"
"Bil-bilmi-yorum!"
*** Bölüm kısa oldu farkındayım. Ancak bu hafta içinde ciddi bir ameliyat oldum :) şimdilik idare edin beni pamuk şekerlerim görüşürüz inşaAllah. Bana bolca dua edin. Hikayeyi paylaşıp tavsiye etmeyi unutmayın. 🤲💕🤗
