HIM ft. Shawn Mendes ✔️

Hoofdstuk 11. That day

*pov Ella*

We gingen eerst naar een park. Shawn was er denk ik al vaak geweest. The look in his eyes, my goddd. Het was zo leuk om hem zo te zien genieten van de natuur. Er waren zowel grote grasvlaktes als dreefjes met prachtige bomen. We hebben nog niet veel gezegd maar uiteindelijk komen we bij een grasvlakte aan en zie ik een picknick klaarstaan. Shawn leidde me ernaartoe! 

Na heel wat leuke babbels en na het lekkere eten, stapten we nog wat door het park. Maar achteraf zei hij dat we ergens anders naartoe gingen. The second place dus volgens E.

We kwamen na een tijdje aan bij een grasveld met opeens een cliff (klif in het nederlands) en wanneer we naar beneden keken was er een waterval en een klein meertje. Daarom was er dus een bikini mee in mijn rugzak. We gingen eerst wat zitten op de rand van de rotsen. Opeens kwam dat ene zinnetje van Elle nog in mijn hoofd spoken... Wat bedoelde ze ermee dat we niet zouden lastiggevallen worden door iemand?

A: Shawn? (zei ik na een lange stilte, waar we genoten van het uitzicht. Gelukkig was het geen awkward stilte.)

S: Ella?

A: Why was there so much music stuff in your room?

Shawn zuchtte en ik herpakte me even;

A: I'm sorry, if you don't want to say it you don't have to. 

S: No it's okay, it's just euhm... 

A: What? (vroeg ik nieuwsgierig)

S: Well I guess I'm famous? (zei hij aarzelend)

A: Oeh I didn't expect that. So you're a singer?

S: Yeah I am (ik zag dat hij een beetje rood werd)

A: Cool! 

S: Euhm I kinda need to confess something else too...

A: Yeah??

S: Well you've recently recieved some weird ass texts right?

A: Yeah? How do you know that?

S: Well I guess it was me? (zei hij heel aarzelend, wachtend hoe ik zou reageren. Maar ik apprecieerde het wel erg dat hij dit zo toegaf.)

A: It's okay, thanks for confessing it.

S: I'm sorry... I know it was very weird... I shouldn't have done that

A: It's okay, if you won't text me such weird things anymore?!

*Pov Shawn*

Ik wist dat die vraag er ooit zou zijn aangekomen, en I guess dat het nogal obvious was in mijn kamer. Maar ik vond wel dat ze het aardig goed opnam. Ik ben ook wel blij hoe ze was omgegaan met mijn sms... Ik was ook weer zo dom om haar dit te vragen:

S: Can I ask you something? Cause it's like confession time? 

A: Sure!

S: Euhm you don't need to answer it but euhm who is Arthur?

A: Euhm... 

Ik zag hoe haar ogen waterig werden dus knuffelde ik haar. Maar meteen trok ik terug omdat ze weer schrok.

S: Sorry... I shouldn't have done that. 

A: It's okay, it feels good

Hierna nam ze mij in een knuffel, daarna liet ze stilaan los. Ze bleef nog met een arm om me heen en legde haar hoofd op mijn borst. Dat gaf een GE-WEL-DIG gevoel! Ze begon te vertellen

A: I hope you won't judge me, and that I'm not going to lose you..

S: You'll never lose me...