KURT KRALIN RUHU

..

Karanlık şato şuan tam karşısındaydı ve bebekleride. Keily üç gündür devam eden karmaşayı uzaktan izliyordu. Bebeklerine bu kadar yakınken uzak kalmak kabustan beterdi onun için. Daha bir isimleri bile yoktu. Koymak için fırsatı da olmamıştı.

"yakında kucağında olacaklar söz veriyorum" aleck sessizce karanlığı izleyen karısının aklından geçen düşünceleri ve duyguları en derinden duyuyor, hissediyordu. Karısı koca bir boşluktaydı ve acı çekiyordu.

"canım acıyor, Aleck. Kızım ve oğlum şimdi nasıl açlar mı bilmiyorum. Gögüslerim sızlıyor. Sütüm boşa akıyor onları besleyemedim br kez bile" derken gözyaşları çoktan firar etmişti.

"az kaldı sevgilim çok az" Aleck sımsıkı karısına sarılmıştı teselli etmek için.

"henüz isimleri bile yok." Keily nin sesi fısıltı gibi çıksada Aleck onu duymuştu.

"ne olmasını istersin" gülümseyerek cevabını bekliyordu Aleck.

"aslında hiç düşünmedim. Ya sen" Aleck sadece bir kız ismi düşünmüştü. Bir oğlu olabileceği aklına gelmemişti ki.

"bir isim düşündüm.,Keily kızımız için eğer sende beğenirsen.. ." Keily merakla duyacağı ismi bekliyordu.

"Beatrice..."

"Beatrice Mi?" onun kim olduğunu biliyordu.

"evet annemin ismi...aslında annemin tam adı Astra Beatrice di. " Aleck in tüm kalbiyle sevdiği diğer kadın.

"çok güzel bir isim sevgilim onu özlüyorsun değil mi" Keily sevdiği adamın gözlerindeki özlemi görebiliyordu. Evet özlyordu hemde tüm kalbiyle.

Marcus tan bir kez dinlemişti annelerini. Tabi oda Aleck gibi bu konu hakkında  konuşmak istemesede Keily nin ısrarıyla anlatmıştı. Kraliçe Beatrice mükemmel bir anne ve mükemmel bir kraliçeymiş. Halkını seven, yardım sever ve en önemlisi gülüşüyle iç ısıtıcak kadar merhametli. Ama ne talihsizliktir ki genç yaşta yakalandığı hastalıktan dolayı ölmüştü.

Aleck ve marcus için hatta kral için bile çok büyük acı dolu bir kayıpmış. Çünkü Kral ın acısı o kadar büyükmüş ki kendini bile kaybetmiş eşinin acısıyla ne çocuklarını nede halkını görmüş gözleri. Bu yüzden krallık kısa bir dönem kıtlık ve sefalet çekmiş.

Kral bir süre sonra acısına dayanamamış uzun bir izdivaya çekilmiş. Ve böylelikle Aleck in dönemi başlamış. Marcus tan bunları dinlediğinde Aleck in yaşadıklarını sert kabuğunun altında sakladığı acıları daha iyi anlamıştı Keily. O gün kocasına bir kez daha hayran olmuştu. Ama kral içinde çok üzülmüştü. Bir kurt için eşinin kaybı acıların en büyüğüydü.

"özlemediğim bir gün bile yok sevgilim. Annem... O çok iyi bir kraliçeydi. Herkesi severdi. Tıpkı senin gibi" Aleck, Keily her baktığında annesinin iyilik dolu kalbini karısında görüyordu. İşte bu yüzden Keily onun çocukluğunda kaybettiği ruhuydu.

Kıymetlisiydi.

"sen çok iyi bir baba olacaksın Aleck, bebeklerimiz çok şanslı. " keily aşk ile  koca yürekli kocasına bakıyordu.

"sende anne... şimdi dinlen merak etme onlar iyi ve yakında burada yanımızda olacaklar" diyerek karısına sarılıp hızla odadan çıkmıştı. Bir an önce komutanlarıyla görüşmeliydi.

Bu gece  ay dolunaya döndüğünde elfler ve büyücüler tüm güçleriyle saldırıp kaleyi alacaklardı. Bu gece kurtların en güçlü oldukları geceydi.

Keily kocasına tüm kalbiyle güveniyordu. Aleck verdiği tüm sözlerini tutmuştu. Ve bu sözünüde tutacağını biliyordu. Bu gece büyük bir şeyler olacaktı bunu hissediyordu. Pelerinini alıp Aleck in ardından oda çıkmıştı. Brandon ı görmeliydi. Ona ne olacağını bir tek o söylerdi.