Saraya gelişimiz üzerinden bir kaç gün geçmişti. İlk zamanlar elflerin kin dolu bakışları Aleck in üzerinde dolaşırken yavaş yavaş umursanmamaya başlanmışlardı. Heran diken üzerinde olmak böyle birşeydi demek ki. Tabi Mary hala onu bir kaşık suda boğacak kadar nefret dolu olsada üzülmemem için sessiz kalıyordu.
Küçük prens ve annem ise artık yeni hayatlarına alışmışlardı. Tabi Kevin ı nasıl bir gelecek bekliyor bilmiyordum.
Bir yandan kurt diyarının kraliçesiydim. Bir yandan da elf diyarının veliaht prensesi. Tahtın ilk varisi. Bir seçim yapmam gerekiyordu ve ben galiba seçimimi çoktan yapmıştım. Bir süre daha kimse bilmese de olurdu.
Babam ve Aleck de günlerini yakın iki dost gibi geçiriyordu. Aleck verdiği zararı telafi etmek için gerçekten üstün bir çaba gösterirken Babam ile yeniden müttefik olmuşlardı.
Bu arada ikizler hızla gelişmeye devam ediyordu.. Şifacılara göre doğumun yakın olduğu ve yeniden portaldan geçmemin iyi olmayacağından burada kalmaya karar vermiştik. Tabi Aleck ile. Krallığı bir süre Marcus yönetecekti.
1ay sonra...
"sanırım küçük prensimiz yaramaz bir çocuk olacak" derken Kevin in bez ile savaşını izliyordum. Annem hakkı olduğumu onaylarken küçğk bebeği kucağına almıştı. Bizim ufaklık şimdiden gülümsemeyi öğrenmişti.
"yakında ikizler doğunca bakalım onlar nasıl olacak" annemin sinsi gülümsemesi gerçekten beni korkutuyordu.
"5 aylık bebeklerin bu kadar hızlı gelişmesi normal mi anne" derken endişeliydim.
" insan bir bebek olsa hayır ama o bir melez. Elf bebekler 6.aylarında doğduğunu düşünürsek endişe etme bu kadar" derken annemin sözleri beni azda olsa rahatlatmıştı.
"neyse ben biraz yürümeliyim sanırım" derken gerçekten kalkmakta bile zorlanıyordum.
"Aleck senin için endişeleniyor" sanırım benden başka herkes ona karşı yumuşamıştı.
"sanırım... ondan artık hoşlanıyorsun anne" annemin kahkahasıyla şaşkındım.
"biraz tabi hala küçük kızımı benden aldığı için kızgınım. Sadece gözlerindeki aşkı görebiliyorum Keily seni gerçekten seviyor" galiba bende ama bunu şu anlık sadece ben bilsem olurdu.
"biliyorum anne sadece ne yapmalıyım bilmiyorum" annem anlayışla gülümsediğinde ikisinide öperek odadan çıkmıştım.
Yavaşça merdivenlerden inerken Aleck in beni beklediğini gördüm. Sanırım beni bekliyordu. Başka kimi olacaktı zaten. . Elimde olmadan heyecanlanıyordum ve düzenbaz kral bunun farkındaydı.
"sonunda geldin"
"beni beklediğini bilmiyordum." dediğimde gülümsemişti.
"seni bir ömür bekledim prenses" dediğinde elimde olmadan gülümsemiştim.
"bahçeye birlikte çıkarız diye düşünmüştüm " onu başımla onayladıktan sonra birlikte sarayın kış bahçesine çıkmıştık. Burası gerçekten huzur veriyordu bana.
" buradaki güvenliği arttırdım Keily bilmeni istiyorum." dediğinde birşeylerin ters gittiğini anlamıştım. Elim istemsizce karnıma gitmişti.
"size birşey olmasına izin vermem. Sandra bir isyan çıkarmış ve kaçak şuan o ve destekçileri. Yine de hertürlü ihtimal için arttırdım." pis cadı yine çıkmıştı karşıma ama eğer çocuklarıma dokunursa onu kesinlikle öldürürdüm bu sefer.
"teşekkürler Aleck"
"onlar sağlıkla ve güvenle doğucaklar sevgilim. Ve dördümüz hep mutlu olacağız" bana sarıldığında artık onu kendimden uzak tutmayı istemediğimi farketmiştim. Galiba bunun için ilk adıma hazırdım ve yavaşça göbeğimin el verdiği kadar kolarımı beline sardığımda vücudu aniden kasılmış şaşkınca bakıyordu.
"yoksa..."
"sanırım birşeylere yeniden başlayabiliriz" dediğimde Aleck in kahkahası bahçeyi inletirken beni bir kukla gibi kaldırmış döndürüyordu.
"hey... Sanırım erken doğum yapacağım. Aleck midem bulanıyor" dediğimde ne yaptığının bile farkında olmayN koca kral panik atak geçiriyordu.
"hayır!!! Dur sakın hemen şifacıları çağırmalıyım" derken bu sefer kahkaha atan ben olmuştum.
"sakin ol koca adam sanırım bu sefer heyecanlanan sensin." ellerimi o gür sakallarının üzerine koyup ayaklarım üzerinde yükselmiştim.
" seni seviyorum Aleck..." dudakları dudaklarımı bulduğunda artık daha fazla zaman kaybetmek istemiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURT KRALIN RUHU
Fantasi"Senin için tüm diyarları gezdim, savaştım, acı çektim prenses sadece seni bulabilmek içindi hepsi" Keily şaşkınlıkla karşısındaki mavi gözlü deve bakıyordu. "Artık bundan kaçışın yok" derken hırsla Keily sıkıştığı yerden kaldırmıştı. " Karanlığıma...
