everything I do is wrong {MainStreet}

Chapter 37

POV Dominique

Ik ben met Owen op zijn kamer, en lig in zn armen op het bed. 'Do ik maak me echt heel veel zorgen om je...' hoor ik Owen zeggen. Een zucht verlaat mijn mond. 'Owen, alles is prima met me maak je alsjeblieft geen zorgen.'

Dit keer is het Owen die zucht 'ik hou zoveel van je, ik merk alles aan je. Ik zie en merk verdomme dat het niet goed met je gaat. Je bent stiller dan normaal, je sluit je helemaal af van de buitenwerled. Ik maak me zorgen om je, ik wil je niet kwijt. Je bent mijn alles, zonder jou ben ik helemaal niets.' ik schrik, er rolt een traan over Owens wang, snel veegt hij 'm weg. Ik ga overeind zitten 'Owen ik wil je geen pijn doen, huil alsjeblieft niet' ik voel me zo schuldig, ik wil niet tegen Owen liegen. Het is alleen zo dat ik het gewoon niet kan vertellen, dit is zo moeilijk fack. 'als je me geen pijn wil doen waarom vertel je me dan niet de waarheid. Je kan me alles vertellen dat weet je toch.' er klinkt iets boos maar tegelijkertijd iets gekwetst in Owens stem, ik kijk naar mijn schoenen. fack deze ruzie, hij is mijn vriendje en we hebben ruzie. Dit wil ik helemaal niet .. 'Vertrouw je me soms niet ofzo? Is dat het?' ik kijk hem aan maar zeg niets, ongeveer 10 seconden kijk ik hem aan. 'Nee dus, je vertrouwt me gewoon niet.. Wat heb ik je aangedaan dat je me niet meer vertrouwt?' er klinkt iets opdringerigs in zijn stem. 'ZEG HET DAN' Owen pakt mij  schouders en rammelt me door elkaar, ik trek het niet meer en begin te huilen. De tranen stromen over mijn wangen en het lijkt niet meer te stoppen, nooit meer.

'Owen i-ik ..' verder kom ik niet, ik voel twee sterke armen om me heen die me stevig vast pakken, 'Do ik weet niet wat er is maar ik beloof je dat het goed zal komen, ik help je hierdoorheen'. Ik kijk hem aan 'Owen het spijt me' hij kijkt me vragend aan, 'Wat spijt je Do?'. Ik bijt op mijn lip, zal ik het hem vertellen? Hij is wel mijn vriendje, ik vertrouw hem...

'Dat ik het je niet verteld heb' ik sla mijn ogen neer, nu kom ik er niet meer onderuit. 'Vertel me alles, Do. Alles, ik wil je helpen' hij kijkt me smekend aan. Ik begin te vertellen 'Weetje nog die ene keer bij het treinspoor?' ik zie Owen knikken 'die gedachtes, die zijn niets veranderd. Ik denk elke dag aan zelfmoord, ik weet niet meer waarom ik kog leef, waarvoor ik besta. Jij Owen .. ' ik kijk hem recht in z'n ogen aan. 'Jij bent de enige waarvoor ik nog leef. Ik snap niet wat je in me ziet, ik ben lelijk dik en ik zeik alleen maar. Mainiacs haten me, ze haten Dowen. De hele wereld haat me  ..' Owen kijkt me aan met hele verdrietige ogen. Hij trekt zijn mond open om iets te zeggen .....

---------------------------------------------

Oeeeeh cliffhanger, comment wat Owen volgens jou moet zeggen !