De ochtend daarna was iedereen vroeg wakker. De brieven naar de broers van de kapitein waren onderweg. Ze hadden zelfs een brief gestuurd naar Constantijn, de oom van de kapitein die in Batavia woont, maar die zou het nieuws pas laat ontvangen.
Anna had de meid een dag vrijaf gegeven en had haar volkse tenue weer aangetrokken. Een hemd met lange witte pof mouwen en daarover een eenvoudige jurk die ze langs de zijkant kon dichtsnoeren. Daarover droeg ze een schort. Ze had haar haar niet gedaan en droeg het in de plaats daarvan in een lange vlecht waarvan ze de puntjes onder het lint haar schort stak.
Ze had brood en boter en spekvet. De begrafenis op zichzelf was een dure bedoening, dus het ontbijt moest wat minder.
Daarna ging ze buiten hout kappen want ze moest het huis warm krijgen, nu de nazomerdagen over waren. Op een middag zon die hielp moest ze vandaag niet wachten.
Er was naar alle nodige mensen per koerier een bericht gestuurd.
Anna's ouders kwamen, Martijn's ouders kwamen, Benson en de broers van de kapitein."Kleed je morgen netjes op" zei de kapitein plots tegen Anna.
"Hoezo?" vroeg ze oprecht verbaasd over die vraag.
"Mijn familie zal verwachten dat iedereen eruit ziet alsof de prins ook komt.""Oei?" zei Anna.
"Ik hoop vooral dat ze niet gaan overdrijven met de molensteenkragen""Ai Ai" fluisterde Anna tegen Martijn. Die kon slechts zijn schouders ophalen.
Het was middag toen de eerste antwoorden van de koerier terug kwamen. Benson ging samen met Martijn's ouders naar Amsterdam komen. En Anna's vader kwam met zijn eigen koets.
Anna bereide het eten voor dat na de dienst gegeten zou worden, zodat ze dat morgen samen met de meid maar juist moest opzetten en serveren.
Het huis moest ook stevig gepoetst worden, zodra ze de meubels hadden verplaatst die plaats moesten maken voor de lange dis.
De kapitein hielp Martijn wel met de zware meubels verplaatsen, maar hij was er met zijn gedachten niet bij. Hij had al heel de dag bijna niets gezegd en was heel afwezig. Hij reageerde heel laat wanneer je iets tegen hem zei.
Hij had samen met Anna gelukkig al een paar weken geleden hun bureau opgeruimd. Niet dat Mina dat aan het lot over liet, maar Anna kwam uit een financiële familie, zij wist wat die papieren door en door waren. Dat had een flinke last van de schouders van de familie Mulder gehaald.
Daarom wist de kapitein ook dat Mina's testament in orde was en dat zijzelf geen schulden had.
In de vroege namiddag waren ze klaar. Maar iedereen zag er uit alsof het al heel laat in de avond was.
Anna bleef op om op de antwoorden van de koerier te wachten. Martijn en Johannes gingen gebroken naar boven.
JE LEEST
De Parel op Drift | BOEK 4
Narrativa StoricaWanneer het leven van Martijn en Johannes eindelijk weer even in de plooi gevallen leek te zijn, krijgen ze verschrikkelijk nieuws. De kapitein moet een deel van zijn zware jeugd herleven en Martijn draagt daar de zware gevolgen van. Niet enkel de...