De Parel op Drift | BOEK 4

14) overstuur

Toen de laatste zich buiten gewerkt hadden probeerden Anna en Martijn zo goed mogelijk hun familie onderweg naar huis te begeleiden. Benson bleef in het huis slapen, maar de rest ging weer naar Vlissingen.

"Sorry" zei Martijn tegen zijn ouders, "ik wist echt niet dat het zo ging gaan."
Ze haalden hun schouders op.
"Geeft niet" zei Martijns moeder, ze wreef over zijn armen, "jullie hebben je best gedaan."
Dat zei ze ook tegen Anna.

"Dank u mevrouw" zei ze.
"Margaretha" zei ze "ik ben geen mevrouw."

Frits schudde nog met iedereen de hand, gaf z'n dochter nog een flinke smak zoen en vertrok, want hij had nog werk voor een vergadering van morgen ochtend.

Martijn z'n ouders vertrokken ook.
Samen stonden ze in de deuropening. Anna wreef met haar handen over haar gezicht. Ze zuchtte.
"Ik ga afruimen."

Martijn sloot de deur en ze kwamen terug de eetruimte in. De meid was al bezig met de fijne pruts knoopjes van de officiersjas voor de kapitein los te prutsen. Z'n riem met schede en baldrik lagen al op tafel. Martijn nam de schede van de tafel en trok het zwaard uit de tafel.

"Iedereen is naar huis" zei hij.
"Hm."

Anna en de meid begonnen met de tafel leeg te maken en een bak te vullen onder de pomp. De haard was weer opgepookt en de kaarsen werden aangestoken.

Benson hielp Martijn met de tafel weer op te schuiven en twee kasten terug te zetten.

Toen de meid de knoopjes los had sloeg hij zijn jas met een dramatische manier van zich af. Hij denderde de leefruimte uit en beende de trap op naar boven. Martijn was al in beweging gegaan om hem naar boven te volgen, maar Benson hield hem tegen.

"He has to sit this one out himself knul."

Martijn zuchtte.

—

Zodra alles opgeruimd was en iedereen naar bed was, staarde Martijn naar het plafond. Zoals wel vaker als hij niet kon slapen.

Anna rolde op haar zij.
"Waar denk je aan."
"Aan welke stomme dingen hij weer gaat doen."
"Gaat hij dat doen?"
"Gegarandeerd."