SWEET SCENT.

35

Lea

Nagkita kami ni Seungmin sa isang cafe. Tahimik lamang kaming dalawa. Maya-maya ay nagsalita si Seungmin.

"Pwede ako magtanong sayo?"

Tanong nya at tumango nalang ako. Umayos sya ng pagkakaupo at huminga muna ng malalim bago magsalita.

"Anong nangyari sa kapatid mo? What's the cause of her death?"

Tanong nya. Napatitig naman ako sa kape na binili ko.

"May sakit sya sa puso."

Sabi ko at naramdaman kong may kung anong kumirot sa puso ko ng maalala ko yung mga panahon na buhay pa kapatid ko. Bigla ko rin naalala yung sinabi sa akin ng kapatid ko bago sya mamatay. Dahil dun, may namuo na luha sa aking mata. Pinigilan kong wag tumulo ito ng biglang hawakan ni Seungmin kamay ko. Dahan-dahan ako napatingin sa kanya.

"You can cry if you want."

He said. Tuluyan ng tumulo tong luha sa mukha ko. And I cried. He wrapped his arms around me and hugged me tightly. Hinimas-himas nya ang aking likod upang pakalmahin kayo.

"Don't worry, kung nasan man sya ngayon, I'm sure she's happy. And I'm sure she's always there to protect you and your family."

Sabi sa akin ni Seungmin. Kahit papaano ay unti-unti gumaan pakiramdam ko. We stayed like that for a while at maya-maya naisipan na namin umuwi.

"Hatid na kita."

Sabi ni Seungmin sa akin. Tatanggi na sana ako pero he insisted at sinabi nya na delikado daw umuwi mag-isa at baka mamaya bumalik nanaman daw yung sumusunod sa akin. Kaya pumayag nalang rin ako na ihatid nya ako. Walking distance lang naman yung bahay namin kaya naglakad nalang kami.

Tahimik lang ulit kami habang tinatahak ang daan. Napasulyap ako kay Seungmin na nakatingin lang sa dinadaanan nya. Naramdaman nya siguro na nakatingin ako sa kanya kaya naman napatingin rin sya sa akin.

"What?" tanong nya. Umiling naman agad ako at umiwas ng tingin. I heard him sighed. Bigla nalang bumilis tong tibok ng puso ko. F-fucc.

•••

Ng makarating na kami sa bahay ay humarap ako sa kanyaa tsaka nagpasalamat.

"Salamat pala. At salamat rin sa pagcomfort mo sa akin."

Nakangiti kong sabi sa kanya. He smiled too and gently patted my head.

"Your welcome.."

Sabi nya.

"Um, papasok na ako sa loob. Salamat ulit at mag-iingat ka pag-uwi ah?"

Sabi ko at saglit syang di nagsalita. Maya-maya ay nagulat nalang ako ng bigla syang humakbang papalapit sa akin. He stood infront of me and he is dangerously close to me.

"Goodnight, Lea."

He said, almost like a whisper. He cupped both of my cheeks. At mas lalong bumilis tong tibok ng puso ko ng halikan nya ako sa aking noo.

Pagtapos ay lumayo na sya sa akin. Sinuot nya na yung hood nung sweatshirt nya at tumalikod sa akin tsaka naglakad palayo. Hanggang ngayon ang bilis pa din ng tibok ng puso ko..

"Goodnight, Seungmin."