Batak - ZeyKer - ►Askıda

- 13 - "Çıkmazdayım" - Sezon Finali -

"Sana hep bu cezayı versem iyi olacak kıvırcık, hiç çaresizliğin bir insana bu kadar yakışabileceğini düşünmemiştim."

Başımı hafifçe öne eğdim . Sevinmelimiydim  . Yoksa üzülmelimiydim . Tam kestiremiyordum . Cevap bekler gibi suratıma bakıyordu . Ne diyecektim şimdi .

'' Iııı şey , ben sarma yapamayacağım , yumurta kırsam ? ''

Kaşları çatık bir şekilde bana bakarken en şirn gülümsememle ona bakıyordum . Gerçi ben yumurtayıda kıramazdım ama .

''Tamam , yoksa aç kalacağız , ama sana sonra bunun için ayrı bir ceza vereceğim .''

Bu sefer ben ona kaşlarım çatık bakarken o sırıtıyordu , Kerem Sayer'i sırıtırken görmek . Dünyanın en şanslı insanıyım galiba .

''Bıktım bu cezalardan ya , ne bu .''

''İstersen direk yatak odasına geçelim , kıvırcık , ne dersin .''

Yanaklarıma kan hücum ederken dudağımı ısırıp buzdolabına doğru ilerledim . Ne yapıyım utanıyordum . Sedef gibi değildim ben . Bu gurur duyulacak birşey değildi . Buzdolabını açıp içinden 4 tane yumurta aldım . Yumurtaları tezgaha bıraktıktan sonra elime bir tava aldıp ocağa doğru ilerlemeye başladım .Tavayı ocağa koyup tezgahtaki yumurtaları elime aldım . iğer elimle tavaya azıcıkk yağ döktüm . Yağı yerine bıraktıktan sonra yumurtalarri tekrar tezgaha bırakıp bir tanesini elime aldım .

Yumurtayı tavaya vurdum , vurdum vurmasınada kabuk kırılıp yumurta elime döküldü . Ben nerede hata yaptım ya . Galiba çok hızlı vurdum .

O sırada arkadan bir kahkaha sesi geldiğimde ona doğru döndüm . Ne yani çokmu komikti .

''Zeynep , yumurta bile kıramıyorsun .''

''Hiçte bile sen aklımı karıştırıyorsun sus .''

''Bana emir verme , hem sen yumurtayı kırarken sesimi çıkartmıyordum .''

Gözlerimi kısıp ona baktığımda alaycı gözlerini , gözlerime sabitledi . Hemen gözlerimi ondan ayırıp işime geri döndüm . Ardından çat diye bir ses gelince yere baktım . Ah dirseğimle yumurtaya çarpıp onu yere düşürmüştüm . Kerem'Den yine ufak bir kahkaha çıkınca aldırmadım .

Dört taneden geriye kalmıştı iki tane . Hala şansın var Zeynep . Diğer yumurtayı alıp hafifçe tavaya vurarak kırdım . Evet be . İşte bukadar . Harikasın kızım . Tam zafer nidalarıyla Kerem'e dönecektim ki . Elimin tavaya çarpmasıyla tava yerle bir oldu . Elim acıyordu , ve yere düşerken bacağıma dökülen sıcak yağlar daha da çok acıyordu . Annem beni mutfağa sokmamakta kesinlikle haklıydı . Onca şeyin üzerine şimdi birde bu.

Fiziksel acı.

Birde ruhsal acım vardı tabi. Onun yanında bu acı bir hiçti ama yinede canım acımıştı işte . Kerem ani bir hızla yanıma geldi ve beni kucaklayarak salona taşıdı. Söylenmeyide ihmal etmiyordu.

"Çok sakarsın Zeynep!"

"Nasıl becerdin onca şeyi?"

Sonunda  beni kanapeye bıraktığında endişe sezmiştim.