kasım | texting

saklı kalan yanın*

Kâ: hakkımda ne biliyorsun? anlatsana.

054**: ahsfshafs sıkıldın galiba

054**: dersiniz boştu en son

Kâ: evet, iki derstir boş. Kardelen'in zoruyla kalıyorum resmen

054**: neden ki

Kâ: biz gidince tek kalıyor, biz de onunla burada duruyoruz. hoş gitmemize izin vermez de neyse

054**: aranız epey iyi yani, bu güzel

Kâ: öyle

054**: hakkında bildiklerime gelince, Kasım Berkay Aksu. 18 yaşında olduğunu, göçmen olduğunu, annenle beraber yaşadığını, liseyi bitirince Ankara'ya gideceğini biliyorum. Beraber gezdiğin arkadaşların haricinde yanında çok kız gördüm ama ertesi gün yanında olmadıklarını da. Ha, bir de o kızı biliyorum.

054**: Çabuk sinirlenen ve hemen sıkılan bir yapın var ve buna ne zaman şahit olsam gülmemek için kendimi zor tutarım çünkü cidden komik oluyorsun

054**: bazen kitap okuduğunu görüyorum bir kitabı yanından hiç ayırmazsın. o kadar yakınında olmadığım için bakmadım ama ismini söylersen güzel olur ahshsfsf

Kâ: Berkay, ismini bilmen dışında diğerlerine pek şaşırmıyorum. Kasım'ı babam koymuş ve bunu kullanırım. Berkay'ı annem ve gerekirse abim kullanır. ikisini aynı anda kullanan bir tek sen varsın. bu hoşuma gitmiyor, bana Kasım de. kızlara gelirsek, çoğuyla konuştum ama ciddi bir şeyler yaşayamıyorum, yani ondan sonra. her neyse

Kâ: ayrıca sinirli halimin nesi komik.. sabırsız halim komik olabilir. belki. bundan sonra sinirlenince etrafıma bakınacağım

Kâ: ha evet bir de kitap konusuna şaşırdım. okulda pek okumam, yolda okurum. belki kafede. bahsettiğin kitap, dostoyevski'nin. ismi bende kalsın.

054**: biliyorum, çok değer verdiğin bir şeyin pek bilinmesini istemezsin. saklarsın. normal bir şeymiş gibi davranırsın. hatta bazen sırf değer verdiğin anlaşılmasın diye çabalarsın. Kasım, bunu bilmek o kadar güzel ki.

Kâ: anonim, bunu bilemezsin. o kadar değil

054**: bilirim, neden bilemeyeyim. araştırma falan değil bu Kasım. gördüğüm, hissettiğim, çıkardıklarım.

054**: mesela, en sevdiğin rengi yeşil sanar çoğu kişi. ama mordur mesela. geçen yıl doğum gününde herkes sırana papatya koymuştu. ama sen gül seviyorsun. o sıradaki kırmızı gül bendendi, kimse fark etmedi, sen papatyaları atmıştın çıkışta ama gülü saklamıştın. görmüştüm. kitapta kaldığın yerin arasına koymuştun birkaç gün, hâlâ mutluluğu içimde saklı.

054**: mesela, arkadaş grubunda veya buluşmada herkes senden şarkı ister bazen yabancı açarsın, bazen mfö ama Sezen Aksu'nun yerinin ayrı olduğunu biliyorum. öyle ki onu çok nadir dinlersin. sanırım sen de benim gibi her şarkısının hikayesine inanıyorsun.

054**: bu küçük detayları seviyorum. büyük ihtimalle o kitap da senin için öyle. ödün kopuyor insanlar zaaflarını öğrenecek diye. belki içten içe bana da kızdın ama özellikle öğrendiğim şeyler değildi

054**: hiç karşına çıkamazsam beni de böyle hatırla olur mu, belki beni çok severdin ama bana bir şey olmasını istemediğin için uzağa koyardın, buna gerek kalmadı.

054**: ben o bilekliğindeki mor'dum Kasım. o kitaptaki güldüm, ben dinlemeye çekindiğin ama seni hapsettiği duyguyu sevdiğin Sezen'dim.

054**: beni bir anonim olarak değil, böyle hatırla.