Author's Note:
Bago lang po akong Wattpad Author mga guys so it means hindi pa po ako professional sa pagsusulat ng Stories. Sana maintindihan niyo po ang mga typographical errors pati po ang grammars.. Salamat Readers😊 please vote😀.
~~~~~~~
*After 2 Years*
Wisdom's POV
Kinakabahan pero dapat pa rin akong pumasok. I want to transfer to another school to gain more friends but the idea of family and friends, I CANT. My family is the owner of the school I'm entering now.
Napagbuntong hininga nalang ako at pumasok sa CR para maligo. After doing my daily routine, bumaba na ako mula sa room ko at pumunta sa kusina to grab some breakfast.
Pagdating ko sa kusina, as usual, wala na naman sila mom and dad.
"Ya!" tawag ko sa maid namin. "Nasan sila mom at dad?"
"Maaga pong umalis maam eh." Sagot nito habang nanatiling nakayuko bilang pagrespeto. "Kakain po kayo dito maam?"
"Sa school nalang po. Wala po kase akong gana eh." Paliwanag ko sa kanya kaya tumango naman ito. "Sige ya. Alis na ako. Baka mahuli pa ako."
"Sige po maam."
Kumuha ako ng isang sandwich at saka nilagay sa bag ko. Nakakawalang gana talaga. Bat di pa ako nasanay?
'Sorry I cant do this anymore. Sorry if I hurt you but I need to let you go. Sorry Kate.' Sabi niya sabay halik sa aking noo. Kasabay ng huling halik ay ang pagtulo ng ilang butil ng luha.
Ayan na naman. Naaalala ko na naman. I shook my head to erase the thought. Bakit di ka mawala sa isip ko? Pinikit ko nalang ang mga mata ko saka nagfocus sa daan.
Nang makarating sa school, agad kong pinark yung kotse ko sa parking lot. As expected, people are staring at my beautiful violet Lamborghini. My dad gave me this baby. Anyways.. I walked straight to the hallway to check where my classroom is in the bulletin board----
"Wis!" rinig kong sigaw sa di kalayuan. Tumingin ako sa likod ko at nakita sina Sandra at Cath. God! I miss them!
"Hi sisies. Musta na kayo?" tanong ko sa kanila.
"Wis, long time no see. Kamusta ang trip mo sa Paris? Hahahaha I heard yun ang regalo ng dad mo for being the Valedictorian of our batch." Kahit kalian, basta tsismis, di talaga magpapahuli to si Sandra. Sayang lang at Nursing ang kinuhang kurso nito at hindi nag-broadcasting.
"Uhmm yeah Paris." Naalala ko na naman ang nangyari sa Paris. "It's quite nice there. So much romance and stuffs." Pilit akong ngumiti sa kanila.
"Hahaha tara na guys. Punta na tayo sa room natin. I heard Section A na naman tayo." Alok ni Cath.
"Sure!"
----
Someone's POV
Im still cold after that day happened. Pagsisisi at gulityness ang paulit-ulit kong nararamdaman. ----- My world stopped when I finally saw her. Wearing that charming smile that makes me fall inlove even more. Ang saya-saya nila.. at parang nakalimutan na niya ako. I hope she can still forgive me after the pain I've given to her.
"Ano Apxfel? Sasama ka pa ba?" aya ng mga kaibigan ko.
Tumingin lang ako sa kanila at tumango. Muli akong napatingin sa direksyon niya pero di ko na ito nakita.
'IM SORRY'
-----
Thank you guys for reading. Wait for next update and don't forget to VOTE. Thank you again.
Ciao.
YOU ARE READING
My Not So Fancy Love Story(Editing)
Teen FictionSYNOPSIS Tapos na Ayoko na Masakit na Tama na 'Ayoko na magmahal dahil palagi nalang akong nasasaktan.' Yan ang katagang palaging sinasabi ni Pareng Utak. Pero 'what if'. Lintek na WHAT IF's na yan. Pero yun nga, Dumating na naman siya sa buhay mo...
