ONE NIGHT MISTAKE

Mistake 15

After what neko said to me. Ay medyo gumaan na ang pakiramdam niya. Hindi na siya yung neko na laging tahimik at malungkutin.

"Kier... kier tara punta tayo sa ibang grupo... gusto kung makita yung ginagawa nilang booth" kaso para bang pinagsisisihan ko na bumalik siya da dati niyang ugali.

Nandito kami sa dilman university. Habang lahat ng estudyante rito ay sobrang busy sa pag aayos ng mga booth nila. Ngayong araw kasi ay preparation  for out foundation day, which means all the student are required to come up with some idea about there booth.

Well, hindi naman lahat ay gumagawa talaga ng mga booth nila. Kasi meron ding mga clubs dito. Like swimming club, volleyball club, basketball club at iba pa. At syempre may pinakahigh lights din ang foundation day namin. And that will be secret. Base kasi sa mga naririnig ko sa mga sophomore at mga other year ay paiba iba daw ang high lights na ginagawa ng dilman univ. Kaya walang nakakaalam kung ano talaga ang high lights na meron ngayon for this year.

"Kier. Tingin mo kaya dito rin ako nag aaral kung nabubuhay pa ako?" saglit akung napatingin kay neko ng itanong niya sa akin iyun. Tsaka itinuon ang atensyon ko sa paglalakad.

Hmmm... oo nga anuh? Paano kaya kung nabubuhay pa ang isang ito? Tingin ko ay estudyante rin siya tulad namin. But of course hindi ko lang alam kung saang school siya mag aaral.

"Siguro. Kasi hindi naman natin alam kung kailan ka naging multo eh" pagsagot ko sa tanong niya.

Yeah. Hindi rin naman kasi kami sure kung kailan siya namatay eh. Basta ang alam ko lang ay kung paano siya namatay. Yung itsura niyang nakita ko sa mall ay hanggang dun lang ang alam ko. Tsaka yung reaksyon niya kay ian nang magkita silang dalawa.

"Tsk. Bakit ba kasi wala akung maalala eh. Nakakainis tuloy" napangiti nalang ako sa isip ko dahil sa inaasta niya.

Siguro kung buhay pa ang isang ito? Siguro ay naging kaibigan ko siya. Kaso wala eh. Ito ang nagibg tadhana niya.

"Naalala ko nga pala. Bakit ka nga pala sumigaw nung nakita mo si ian?" Pag iiba ko ng topic namin.

Alam ko namang may dahilan ang nangyari iyun sakanya. Kaya lang hindi ko natanong kahapon dahil umiiyak ito nung ikwento niya sa akin ang nangyari sa mall. So i decided na ipagpaliban nalang muna ang pagtatanong naiyun.

Saglit itong tumahimik habang nakahawak sa baba niya. Tsk. Ao bang iniisip ng taong ito?

"Ewan... siguro gwapo siya kaya sumakit ang dibdib ko. Gosh ang hot niya pa diba?" Crap. What the heck. Ano siya? Na fall biglaan kay ian? Yung totoo huh? Kakakita niya lang kay ian tapos nagwapuhan at nahatan na siya dun?

Paano naman ako? Hindi ba ako kaakit akit huh? Hindi ba ako ganun kagwapo? Kaysa kay ian? Hindi ba ako ganun ka-hot? Kaysa kay ian?

What the. Why i feel so jelous to him. Bakit pakiramdam ko ay nagseselos ako sa sinabi niya about kay ian? No... no... hindi pwede. Hindi.

"Geez. What ever neko. Im sure na mas gwapo ako sakanya" out of the blue moon kung sabi.

Bigla akung napatigil sa paglalakad ng sabiin ko iyun. Crap. Bakit parang tono ng pagseselos ang sinabi ko? Argh. Ano ba itong pinaggagawa ko.

"Haha... like what i thought. Sige na nga aalis na muna ako.. baka kasi may masapak kang makakasalubong mo. Hihihi" napapikit ako ng marinig ko yung pang asar niyang tawa.

What the. Kung hindi lang siya multo baka masapak ko siya ng wala sa oras.

Nawala nalang na parang bula si neko ng matapos niyang sabihin iyun. Kaya naman kaagad kung tinignan ang apat kung kaibigan na papalapit sa akin.

"Oh come on mister sandoval. Saan ka ba nagpupunta huh?" Pagtatanong ni jade sa akin with matching gesture pa.

"Diyan diyan lang. Tumitingin sa mga ginagawa nilang booth" pagsagot ko sakanya.

Aish. Hindi naman kasi talaga ako mag iikot para tignan ang mga ibang booth kung hindi lang dahil kay neko.

"Oh do you guys come have some idea? About booth? Yung department kasi namin ay walang maisip eh" pagtatanong ulit ni jade ng makapasok kami sa cafeteria.

Maraming estudyante ang nasa cafeteria dahil wala namang klase sa loob ng isang linggo. So ibig sabihin ay free kami sa pwede naming gawin. Ang huwag pumasok at gumala kung saan saan ay pwede.

"Para namang may maiiambag kami. Yung saamin nga ay boring na booth eh. Biruin niyo nag horror booth sila? And take note kami daw ang mananakot sa mga taong papasok. Buti na nga lang at nasa bookclub ako at dun nalang ako magpaparticipate" kwento naman sa amin ni harold.

Hmmm. Speaking of horror booth. Matatakot kaya si neko kapag pumunta kami dun? Siguro hindi ano? Dahil multo narin naman siya eh.

"Eh sainyo naman jake? Ano ang booth niyo?" Pagtatanong ni jade kay jake.

"Hmmm. Wala eh. Hindi pa ako nakikibalita sakanila. Pero ang sabi sa akin nung may crush sa akin ay marriage booth. Para daw magpakasal kami" what the heck.

Are he serious about that? Hindi ba siya nasasabik dahil dun? Crap bakit ba kasi lahat ng ubod ng gandang babae ay nasa department niya? Like nung mga doctor nurse at kung anu-ano pang more on medical field ay nasa kanila. Nakakainggit sila ah.

"How about you guys?" Tanong naman nila sa aming dalawa ni ian.

Oh well, hindi ko rin naman gustong mangelam sa booth ng department ko eh. Masyadong adik sa japanese ang naging leader ng department namin. Kaya ang naisipan niya ay cafe.

"Wala akung ideya. Dahil mas interested ako sa basketball club" seryosong sabi ni ian sakanila.

"Oh well, it's a japanese cafe guys. Dahil yung naging leader namin ay masyadong into japanese culture" boring kung sagot sakanila tsaka sinipsip ang chocolate drink ko.

Well, hindi naman din ako interesado talaga sa booth namin. Tsaka mas gusto ko pa nga na nasa swimming club. Ako eh. Kasi dun mas prepared pa nilang magpractice kaysa lumahok sa mga booth.

"Hay. I thought you guys can help me with this. Pero hindi pala" malungkot na sabi ni jade sa amin.

She can't blame us kung wala kaming naitulong. After all lahat naman kasi ay nakatuon ang atensyon sa high lights ng foundation day eh. Mas prepared sila dun kaysa gumawa ng kung anu-anong booth na alam nilang masyado ng common sa isang foundation day.