Inevitable Love

10

Naddie's POV

Umupo ako sa high stool pagkatapos umalis ni Tyron. Tumitig ako sa pintuan, naghihintay na baka sakaling bumalik din siya agad.

Isang oras na akong nakaupo, at walang Tyron na bumalik. Baka nga nagalit talaga siya sa sinabi ko. Kasalanan ko naman talaga, I should have not accused him for something I know he won't do, ever.

Tumayo ako at napagdesisyunang ayusin ang kama niya sa kwarto. Naglakad ako papasok ng kwarto, una kong inayos ang sapin ng kama na nagulo ko nung humiga ako. Sunod kong pinulot ang mga nalaglag kong unan sa sahig. Nakita ko na rin ang gamot na iniwan niya sa may side table.

I slightly hit my head. I feel so stubborn and all. Matapos kong ayusin lahat ng gamit niya, umupo ako sa sofa sa may side table. Lalo kong ayaw umalis dito after what I did. I feel like I need and I owe an apology to him.

Nagulat ako ng biglang bumukas ang pintuan. Nagmadali akong lumabas ng kwarto para mag sorry kay Tyron. "Hey, I'm—" Natigilan ako ng makita kong hindi si Tyron ang pumasok.

"Hi there Naddie!" She smiled sweetly at me, I can see her perfectly lined white teeth. Feeling ko nasa commercial siya ng toothpaste or model ng isang dental clinic after having braces. Her teeth looks expensive and exquisite.

"Uhm, hey." I answered back shyly. I mean, how should I react, really?

"I was wondering kung nandyan ba si Kier?" She asked. Grabe, she looks like a modern dalagang Filipina. I mean, yeah she does not dress as conservative as old women do, but I swear, even with the fitted and body showing clothes, she still looks like that 'hindi makabasag pinggan' kind of girl.

"Bumaba siya e, I don't actually know where he went." I honestly answered her and she nodded at me.

"I see. By the way, I hope you're all feeling fine. Last night Kier asked me to help you change your clothes, but don't worry, even though you're drunk, you insisted to change alone." Mahina akong napaubo sa sinabi niya. I showed a little smile.

"Really? I'm sorry for causing you trouble last night, sana hindi ka na inabala ni Tyron." I said shyly at her. She laughed a bit.

"No, it's actually okay. May kapatid din akong kaedad mo so I just feel like your my sibling too. Besides, Kier isn't a stranger." Gad, her speaking voice sounds so soft too. Bakit siya ganito?

"Thank you so much." I sincerely said. "By the way I'm Sabrina Gomez, I'm an engineer too and I work with Kier. You can call me Sab." Sabi niya habang papalapit siya sa akin at lahad ng kamay. Inabot ko ang kamay niya at saka kami nag shake hands.

"I'm Naddie Reid, nice meeting you too Engineer Sab."

"Cut the engineer, just call me Sab." She laughed once again. I looked at her, she's looking all fresh, successful, and beautiful. Samantalang ako, wala pang ligo and I feel like I look like a waste right now. Ni wala pa akong shower from our drink last night.

Biglang nag ring ang cell phone ni Sab. "I'll pick this up." Sabi niya na tinanguhan ko naman. Siguro ang talino niya rin sa math 'no? Kasi hindi naman siya magiging engineer at ganyan ka successful kung hindi siya magaling. Now I wonder kung lahat ba ng engineer ay ganyan kaganda, parang walang pinagdaanang stress sa college life niya!

"Hey Naddie, Kier just called me and he said na may emergency ulit sa site so I have to go. Iwan na muna kita dito." Itatanong ko sana kung nasan si Tyron pero I decided na 'wag na lang kasi syempre mas importante yung emergency sa site nila.

"Sure, ingat!" I said, and with that she left the room. I was left all alone, again. I want to call Tyron pero wala naman yung phone ko and I don't know where I left it. Muli akong bumalik sa pagkakaupo ko sa sofa. I'm hungry since it's already 7 in the evening and I have not eaten a proper meal since last night.

My lips protruded as I stare at the room ceiling. Nagugutom ako pero ayokong makielam sa mga gamit na nandito. Nagulat ako nang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Tyron. I felt like my eyes shined a bit pero nawala rin nang maalala kong may kasalanan pala ako sa kanya. He is holding a paper bag on his right hand, he walked up to me but not that close, iniabot niya sa akin ang paper bag na hawak niya.

"Go take a bath and wear those clothes, kakain tayo." He commanded stiffly. I just nodded at him sabay kuha ng paper bag mula sa kamay niya. Dumiretso ako kaagad sa loob ng kwarto para pumunta sa CR at makaligo na.

"Make it fast, I heard my power outage daw ng ilang minuto anytime now kasi inaayos yung kuryente. Better hurry up if you don't want to take a bath in the dark." Dinig kong sigaw niya mula sa labas. Mabilis akong naghubad dahil takot ako sa dilim. Baka mamaya pagdilat ko nakatingin na pala si Valak sa akin or baka si Anabelle at Chucky nandito na rin!

I was scared by my own thoughts kaya mabilis kong binuksan ang shower para maligo. Mabilisan ko ng nilagyan ng shampoo ang buhok ko at kinuskos nang mabilis. Hindi ko na rin pinatay ang shower at nagsabon na ng katawan. Ayoko talaga kasi maabutan ng brown out dito sa loob ng CR.

Nagulat ako nang bigla kong mahulog ang hawak kong sabon sa sobrang pagmamadali kong kuskusin ang katawan ko. Pinulot ko ito at saktong biglang namatay ang mga ilaw at nagdilim sa loob ng CR. "Aaaah!!! Tyron!!!" Parang nawala ako sa sarili at bigla akong napatakbo sa labas ng CR.

"Calm down Nad-" Nagulat ako nang bigla akong madapa. Pero mas nagulat ako ng hindi ako masaktan, hindi ko alam kung saan ako bumagsak. Wala akong ibang makita kung hindi dilim. "Uh." Parang may bara sa lalamunang sabi ni Tyron, malapit lang ang tunog ng boses niya sa akin.

"Where are you Tyron? Ayoko sa dilim!" I shouted and I continued to move until I touched something hard. I really don't know what that is, but sure it is really hard and a bit tall. Is that a water bottle?

I heard Tyron clear his throat. "Did you by chance, run out, naked?" Napalunok ako. Saka ko lang napagtantong lumabas nga ako ng hubo't hubad. "Don't tell me you are?" Saktong pagkatanong ni Tyron ay biglang bumukas ang ilaw at mas nagulat ako ng makita kong magkapatong kami ni Tyron sa sahig kung saan ako bumagsak. 

Nakita ko ang mabilisan niyang pagtingin sa akin, mabilis niya ring iniwas ang tingin niya nang makita niya akong hubad. Teka. Hubad?

Mabilis kong hinablot ang kumot mula sa kama ni Tyron at ibinalot sa katawan ko. "I-I, ano..." I said while stuttering.

"C-can you just fucking go back inside. Like, right now?" Medyo utal na sabi ni Tyron. Naramdaman ko ang pamumula ng mukha at pag-init ng buong mukha ko dahil sa hiya. "Ah, oo." Sagot ko sabay takbo nang mabilis papasok sa CR.

Pagpasok ko sa CR ay sinara ko agad ang lock at sumandal sa pader. "Ano bang ginagawa ko?" I asked myself and slightly hit my head.

Paano na ako makakalabas ngayon dito? I feel like he just saw my body, and with that, my soul too. Aaaaa! Shocks. Please, lupa kainin mo na ako!

--

a/n: yeay another update, kunwari hindi busy huhu! please vote and comment, i will put dedications on the next chapters! :>