Denizimsi

16-kriz

Multide Denizimsi'yle ilgili bir çalılmam var. İyi okumlar :)

Başıma giren şiddetli ağrıyla yatakta kıvrandım. Baş ağrıma alarmımın seside eklenince iyice sinirlenmiştim ama göz kapaklarım açılmayı şiddetle reddediyordu.

Elimi yatakta savururken alarmı arıyordum. Yine kesin Ceyda kurmuştu bunu. Elime değen soğuk şeyi uyku sersemi itince yere büyük bir gürültüyle düşüp paramparça olmuştu.

Yüksek sesten irkilip yatakta doğruldum. Neyi kırdım diye korkuyla yataktan aşağı doğru baktığımda gözlerim dehşetle irileşti.

Yataktan kalkmaya çalışırken ayağıma takılan çarşafla iyice ayaklarım çarşafa sarılmıştı. Yataktan kalkmaya çalışırken gözlerimden yaşlar hucum ediyordu.

"Nalet olsun! Nalet olsun!
Nalet olsun!"

Haykırışlarım evi inletirken sonunda çarşaftan kurtulup ayağımı yere bastım. Ayağımda hissettiğim yoğun acıyla inledim.

Ama kalbimdeki acı daha büyüktü. Öylece binbir parçaya ayrılmış kar küremin üzerinde dikilirken ayaklarım beni daha fazla taşıylamadı ve yere çöktüm.

Ayaklarım kan içindeydi. Parçaları titrek ellerime alıp sanki ona hiç zarar vermemiş ve vermek istemiyormuş gibi tuttum. İçim alev alıyordu.

Odamın kapısı gürültüyle açıldığında o tarafa baktım. Deli gibi ağlıyordum. Annem dehşetle bana bakakalmıştı. Babam elindeki telefonla biriyle konuşuyordu. Muhtemelen doktorumu arıyordu.

Annem üzerinden şoku atlatıp kan içinde kalmış ellerimi tutmak için ellerini uzattığında hızla ellerimi çektim.

"U-uzak dur!"

Annem korkuyla gözlerime bakıyordu. Onun korkusu diğer kızınıda kaybetmekti. Benimkiyse geçmişimdi.

"Kı-kızım sakin ol tamam geçti"

Gözlerimin buhusundan babamı göremiyordum bile. Kapıdan hızla giren ve yanıma koşan Ceyda'yı görünce geriledim.

"Ge-gelme!"

Ceyda korku ve endişeyle yüzüme bakakalmıştı.

"Deniz sakin ol tamam gelmiyorum" diyerek geriledi.

Gözlerim yine yerdeki parçalara kaydı. Üzerinde kanım vardı. Bu görüntü tüyler ürperten cinstendi.

Gözlerimi yerden kaldırmadan konuştum.

"Benim suçumdu"

"Hayır değildi. Kızım senin bir suçun yoktu artık anla şunu"

Hışımla kafamı kaldırdım.

"Vardı! Benim suçum vardı! Ben onu oraya götürmeseydim bunların hiçbiri olmayacaktı"

Bağırışımla ev inlerken Ceyda duvara yaslanmış yere çökmüştü. O da kendini suçluyordu içten içe. Biliyordum.
Ama bütün suç benimdi. Ben oraya gitmek için ısrar etmiştim benim yüzümden kardeşim ölmüştü!

Aşağıdan gürültüler gelirken aniden kapıda Selin , doruk ve tayzemler belirdi. Hepsi korkuyla yüzüme bakıyordu.

Selin ellerimi ve ayaklarımı görünce eliyle başını tuttu. Başı dönüyordu anlaşılan.

Annem sakinleştiğimi düşünmüş olacak ki kollarını bedenime sardığında büyük bir çığlık attım ve annemi bir hışımla itip yerde geriye doğru kaydım.

Hepsi irkilirken ben hala çığlık atıyor hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Gözlerimi zorlada olsa araladığımda hepsini incelemiştim. Aklımı dağıtmaya kendimi toparlamaya çalışıyordum. Doruğun üzerinde pijamaları vardı. Bir saniye...