Niet Wat Het Lijkt -- Wilko, De Nachtwacht (Compleet)

Blind

Thea pakt gauw een handje paarse peper kruiden en gooit dit in het gezicht van Wilko. "AAH! HET BRAND!" roept Wilko luidt. Door de pijn, verschijnt zijn andere gedaante en Thea kan haar ogen niet geloven. "Een weerwolf?" vraagt ze. "Oh, maar dat brengt me op betere ideeën." zegt ze met een grijns, terwijl ze haar spullen pakt en daar weg gaat. Ze laat Wilko achter met heel veel pijn. Als hij probeert op te staan, schrikt hij zich rot. Hij blijft stil staan waar hij staat totdat ongeveer een uur later Vladimir aan komt rennen. "Ik wist dat er iets niet pluis was!" roept hij. "Maar waarom sta je hier zo?" vraagt hij dan. "Vladimir! Ik kan niets meer zien!" roept Wilko, als hij Vladimir zijn stem hoort. "Wat!?"

------------------------------------

"Ik snap niet waarom jij altijd zo eigenwijs bent?" vraagt Keelin. Vladimir heeft Wilko mee terug genomen en ze zitten nu met zijn drieën in de geheime ruimte bij Vega. "Ik weet nu nog steeds niet wie ze kan zijn.." zegt Vega vanuit zijn boek. "Dat kunt u ook niet weten. Ze is gewoon een smerige dief, die goed is in drankjes brouwen. Zoals ze al zei tegen Ella; ze is een kruidenier. Ze weet hoe ze met zulke ingrediënten moet omgaan." legt Wilko uit. "Maar hoe weet ze van al deze ingrediënten? Alleen mensen met krachten. Duistere of goede magie weten hiervan af." denkt Keelin hardop na. Wilko haalt zijn schouders op. "Geen idee, maar ik moet Sien waarschuwen." zegt Wilko, terwijl hij opstaat.

"Auw!" roept hij, als hij zijn been stoot aan een tafel. "Je kan nog niets zien." zegt Keelin, terwijl ze hem helpt met zitten. "Ik moet met Sien praten voordat haar moeder dat doet. Ik wil niet dat ze straks bang voor me is." zegt Wilko. "Bang?" vraagt Vladimir. "Hoezo?" vraagt hij. Wilko zucht. "Toen Thea die kruiden in mijn gezicht gooiden, mijn ogen brandde en dat gevaar zorgde ervoor dat ik transformeerde." legt Wilko uit. "WAT!?" roepen Vega en Vladimir tegelijk.

"Ik wou het ook niet! Het gebeurde gewoon, alsof ik het niet onder de controle had." verdedigd Wilko zichzelf. "We moeten haar gedachtes wissen." zegt Keelin. "Hoe? Niemand van ons weet waar ze naartoe is gegaan." zegt Vladimir. "Misschien is ze gewoon terug gegaan naar haar kamer?" denkt Keelin na. "Dan nog? We kunnen haar niet meenemen. Ze is slim, dat hebben we wel gemerkt. Ze zal iets verzinnen. We moeten dit goed doordenken." vindt Vladimir. "Maar wat als het dan te laat is?" vraagt Vega. "Hoewel de kans klein is dat mensen haar geloven dat Wilko een weerwolf is.. Is het toch een te groot risico." voegt hij er nog aan toe.

"We moeten haar in de gaten houden. Kijken of ze iets doorvertelt of niet." zegt Keelin dan. "Maar hoe?" vraagt Wilko, die nog steeds niets kan zien. "Ik ben blind." zegt hij dan. "Nee, dat ben je niet. Al had je dat wel kunnen zijn." zegt Keelin. "Vlad! Jij kan haar in de gaten houden. Je kan onzichtbaar worden." zegt Keelin dan. Vladimir knikt. "Goed idee. Ik ga kijken of ze al wat heeft doorverteld, als ik haar kan vinden." zegt Vladimir. "Let jij op Wilko. Jullie moeten hier blijven totdat ik terug ben. Dan kunnen we verder beslissen wat we doen." legt hij uit. "VLADIMIR!" roept Wilko luidt. "Ah, ik sta nog naast je!" roept Vladimir terug, die nu last van zijn oor heeft. "Oh, sorry." zegt Wilko.

"Kijk alsjeblieft of het nog goed gaat met Sien?" vraagt hij dan bezorgd. Vladimir knikt en geeft Wilko een schouderklopje. "Doe ik." Dan loopt hij toch echt weg. "Oh en Vlad, neem even wat te eten mee?" vraagt Wilko nog. Keelin begint te lachen. "Wat? Wat?" vraagt Wilko. "Hij is al weg." zegt Keelin dan. Wilko zucht. "Ik word gek van die blindheid!" roept Wilko dan. "Geen zorgen, ik zal de laatste oogdruppels in je ogen doen en dan zou het goed moeten komen." legt Keelin uit. "Waarom deed je dat dan niet gelijk?" vraagt Wilko. "Omdat de vorige druppels moesten inwerken, natuurlijk." legt Keelin weer uit.

"Keelin!" roept Wilko een kwartier later. "Wat is er?" vraagt Keelin geschrokken. "Ik zie weer iets!" roept Wilko. "Je kan weer zien?" vraagt Keelin. "Ja, of nee." zegt Wilko. "Wat?" vraagt Keelin. "Is het nou ja of nee?" vraagt ze. "Ik kan wel weer wat zien, maar het is te wazig om precies te zien wat ik zie." legt Wilko uit. Keelin knikt. "Het is in ieder geval een goed teken. Nog even geduld." zegt ze. "Jongens." zegt Vladimir, terwijl hij binnen komt wandelen.

"Hoe is het met Sien?" vraagt Wilko gelijk. "Ze is oké, volgens mij weet ze van niets. Ik weet niet waarom, maar het lijkt wel of Thea het geheim houdt." zegt Vladimir. "Dan hebben we dus de tijd om haar te pakken te krijgen?" vraagt Keelin. "Misschien wel." zegt Vega. "Maar ik geloof niet dat ze haar mond houdt om lief te zijn. Ze zou wel iets van plan zijn." zegt hij dan. Vladimir knikt. "Dat denk ik ook. We moeten haar zo snel mogelijk te pakken krijgen, maar we moeten er eerst achter komen wie ze precies is. Wat haar zwaktes zijn." zegt Vladimir. "Is Thea bij Sien?" vraagt Wilko. "Nee, Sien is alleen op haar kamer. Thea ging net weg." zegt Vladimir. "Mooi." zegt Wilko, terwijl hij op staat. "Wat ga je doen?" vraagt Keelin. "Je kan nog niet goed zien." zegt ze er achteraan. "Goed genoeg om naar Sien te gaan." vindt Wilko. Voorzichtig loopt hij door, op weg naar Sien.