Het Boekje

471 6 1
                                    

Het maakt Sien niet uit wat ze wel of niet gezien heeft. Op dit moment vind ze het fijn om Wilko gewoon even vast te houden. Ondanks dat ze bang is, is hij nog steeds de enige persoon waar ze zich veilig bij voelt. "Hoe gaat het met je?" vraagt Wilko dan. Maar Sien reageert niet. "Sien?" vraagt Wilko. "Wat.. Wat ben jij?" vraagt Sien dan voorzichtig. "Ik leg je alles uit, dat beloof ik. Laten we eerst terug gaan. Weg uit deze bos. Kom op." zegt Wilko, terwijl hij opstaat, maar Sien blijft zitten. "Vertrouw je me?" vraagt hij dan. Sien kijkt hem eventjes aan en eventjes is het stil, maar dan knikt ze. Wilko steekt zijn hand uit, voor Sien om te pakken en Sien neemt het aan. Hij trekt Sien omhoog, maar laat haar hand niet meer los. Hij blijft haar stevig vasthouden, terwijl ze met zijn drieën weer terug gaan.

------------------------------

"Kom, loop maar door." zegt Wilko, terwijl hij de deur naar de geheime kamer opent. Hij laat Sien eerst naar binnen gaan en gaat er dan zelf achteraan gevolgd door Vladimir. "Sien!" roept Keelin als ze Sien binnen ziet komen. "Wat goed je weer te zien!" roept ze uit, terwijl ze haar een knuffel geeft. Sien antwoordt niet. Ze is stil. Dat is ze de hele weg al. "Kom, ga zitten." zegt Wilko. Hij pakt snel een stoel voor Sien en laat haar zitten. Wilko kijkt Keelin en Vladimir vragend aan. Wat nu?

Wilko draait zich terug naar Sien en merkt dat ze rilt. Hij komt gelijk in beweging en haalt een deken voor haar. Zodra hij er 1 heeft gevonden, doet hij de deken om haar heen. "Hier, kun je even opwarmen." zegt Wilko. Hij pakt een andere stoel en gaat naast Sien zitten. "Sien, gaat het weer?" vraagt Wilko. Sien kijkt op, naar Wilko, met tranen in haar ogen. "Sien." zegt Wilko bezorgd. Hij knielt neer voor haar. "Sien, rustig aan. Je bent veilig. Er is niets meer aan de hand." verzekerd Wilko haar. "Vertel me alles, alsjeblieft." zegt Sien dan. "Wat, ja natuurlijk! Ik leg alles uit. Echt waar."

Een half uur later heeft hij alles uitgelegd. Wat er is gebeurd met haar moeder en het geheim van de nachtwacht. "Nu weet je echt alles." zegt Wilko. "Waar is mijn moeder?" vraagt Sien. "Weg." antwoord Vladimir. "Weg? Gewoon weg? Maar wat als ze terug komt? Wat als ze me weer vind? Wat als.." "Rustig!" Wilko legt zijn handen op haar benen. "Ze komt niet terug." verzekerd hij haar. "En als ze dat wel doet, laten we haar niet weer ontsnappen. Ik zal je beschermen. Met mijn leven." zegt hij er nog bij. Sien knikt, maar kijkt naar de grond.

"Sien?" vraagt Wilko. Ze reageert alleen totaal niet. Wilko brengt haar kin een beetje omhoog, zodat ze hem aankijkt. "Ik ben er voor je, oké." zegt hij. Hij buigt naar voren en zoent haar. Hij houdt haar stevig vast. Alsof het de laatste keer is. Als hij haar los laat, slaat Sien haar armen om hem heen. "Laat me niet los." zegt ze. Wilko houdt haar vast in een knuffel. "Nooit." antwoord hij. Keelin en Vladimir kijken elkaar aan, beide met een lach op hun gezicht. Maar dan valt Vladimir iets op.

"Wat is dat?" vraagt Vladimir, terwijl hij naar een onbekend boekje wijst op de tafel. Keelin kijkt ernaar. "Oh ja." zegt ze, terwijl ze het boekje op pakt. "Dit is van Thea. Ze is het verloren toen ze wegging." legt Keelin uit. "Sien, ken jij dit boekje?" vraagt Wilko, terwijl hij opstaat. Sien staat ook op en loopt naar Keelin. Ze kijkt naar het boekje, maar schudt haar hoofd. "Nee, ik heb geen idee. Sorry." antwoord ze. Wilko loopt naar haar toe en slaat zijn arm om haar heen. "Geen probleem." antwoord hij. "Keelin, wat staat erin?" vraagt Vladimir. "Een heleboel." antwoord Keelin.

Niet Wat Het Lijkt -- Wilko, De Nachtwacht (Compleet)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu