Niet Wat Het Lijkt -- Wilko, De Nachtwacht (Compleet)

Alles

"Hoe is het met Sien?" vraagt Wilko gelijk. "Ze is oké, volgens mij weet ze van niets. Ik weet niet waarom, maar het lijkt wel of Thea het geheim houdt." zegt Vladimir. "Dan hebben we dus de tijd om haar te pakken te krijgen?" vraagt Keelin. "Misschien wel." zegt Vega. "Maar ik geloof niet dat ze haar mond houdt om lief te zijn. Ze zou wel iets van plan zijn." zegt hij dan. Vladimir knikt. "Dat denk ik ook. We moeten haar zo snel mogelijk te pakken krijgen, maar we moeten er eerst achter komen wie ze precies is. Wat haar zwaktes zijn." zegt Vladimir. "Is Thea bij Sien?" vraagt Wilko. "Nee, Sien is alleen op haar kamer. Thea ging net weg." zegt Vladimir. "Mooi." zegt Wilko, terwijl hij op staat. "Wat ga je doen?" vraagt Keelin. "Je kan nog niet goed zien." zegt ze er achteraan. "Goed genoeg om naar Sien te gaan." vindt Wilko. Voorzichtig loopt hij door, op weg naar Sien.

-----------------------------------------------

Als Wilko boven komt klopt hij op de deur van Sien. Het duurt eventjes, maar uiteindelijk opent Sien de deur. "Wilko?" vraagt ze verbaasd. "Sien, hé." zegt Wilko blij. "Mag ik binnen komen?" vraagt hij dan. Sien is stil. Ze kijkt om zich heen. Wat als haar moeder terug komt? Ze wilt Wilko niet in gevaar brengen! "Je moeder is er niet. We zijn alleen." zegt Wilko plots. Sien kijkt verbaasd. "Hoe weet je da.." "Het is dringend. Ik moet je spreken." zegt Wilko weer. Sien ziet de ernst in zijn gezicht. "Ja, oké. Kom binnen." zegt ze dan.

Wilko wilt naar binnen lopen, maar loopt tegen de rand van de deur aan. "Au." zegt hij. "Gaat het?" vraagt Sien. Wilko knikt. "Ja, niets aan de hand." antwoord hij. Hij loopt verder naar binnen en zoekt voor deurklink. "Wilko?" vraagt Sien bezorgd. "Kun jij wel goed zien?" vraagt ze vervolgens, terwijl zij de deur sluit. Wilko zucht en schudt zijn hoofd. "Wazig." geeft hij toe. "Wat? Hoe komt dat?" vraagt Sien, terwijl ze hem helpt met zitten op het bed. Sien gaat naast hem zitten.

"Sien, het gaat over je moeder." zegt Wilko dan. "Wat is er?" vraagt Sien. "Ze heeft kruiden gestolen uit de keuken van Ella. Dodelijke kruiden." legt hij uit. Sien weet niet wat ze moet zeggen. Zij weet heus wel dat haar moeder een dief is.. en Wilko nu ook, maar wat weet hij nog meer? "Ik vertrouwde het niet. Ik ben haar gevolgd en het blijkt dat ze met een of andere drankje bezig is. Dat drankje is bedoeld om mij ziek te maken. Toen ze erachter kwam dat ik er was gooide ze die gevaarlijke kruiden in mijn gezicht. Daardoor zie ik niets meer." legt Wilko uit.

"Wat? Ben je nu... blind?" vraagt ze voorzichtig. Wilko schudt zijn hoofd. "Nee, het werkt wel weer uit. Ik moet gewoon geduld hebben." antwoord hij. "En daarom zit je nu hier?" vraagt Sien. "Ik kon niet langer wachten. Ik wou je waarschuwen voor haar. Ik weet dat ze je moeder is en dat dit misschien moeilijk is om te geloven, maar ik maak me zorgen om je. Ik wil dat je veilig bent." vertelt hij. Sien krijgt een lach op der gezicht. "Je bent een schat, weet je dat?" vraagt ze dan. "Wat?" vraagt Wilko. In plaats van te herhalen wat ze zei, drukt ze haar lippen op die van Wilko.

Ze drukken elkaar dichter naar hunzelf toe. Er blijft geen millimeter over. "Wow." zegt Wilko als ze elkaar dan eindelijk weer loslaten. "Dat was.. geweldig." zegt hij met een diepe zucht, maar een grote lach. Sien begint te lachen. "Je hebt een mooie lach." zegt Wilko dan. "Wat?" vraagt Sien verbaasd. "Kun je weer zien?" vraagt ze. Wilko knikt blij. "Ik kan weer zien." zegt hij vrolijk. Sien geeft hem vrolijk een knuffel, blij dat hij ongedeerd is. "Gelukkig." zegt ze, terwijl ze Wilko omhelst.

"Kom op." zegt Wilko dan, terwijl hij op staat. Hij pakt Sien der hand vast, op de hoop dat zij mee gaat, maar ze trekt haar hand terug. "Wat doen?" wilt ze weten. "Jou in veiligheid brengen." zegt Wilko. "Ik weet dat mijn moeder niet altijd te vertrouwen is, maar ze zal mij nooit iets aan doen." zegt Sien. "Ik wil gewoon zeker zijn dat.." "Maak je geen zorgen om mij. Jij bent degene die voor haar moet uitkijken. Wees voorzichtig." zegt Sien. Wilko gaat terug zitten op het bed, maar staat dan weer gelijk op. "Wat was dat?" vraagt hij zichzelf hardop af.

Hij haalt de deken aan de kant en er verschijnen allemaal portemonnees. "Maar.. deze zijn van de dorpelingen!?" valt Wilko op. "Wat doen deze in jou bed?" vraagt hij vervolgens. Sien weet niet wat ze moet zeggen. "Doe jij mee aan de plannetjes van je moeder? Wat zijn jullie van plan?" vraagt Wilko. "Nee! Ja.. misschien. Het is niet wat je denkt." zegt Sien, terwijl ze opstaat. "Oh nee? Wat is het dan wel?" vraagt Wilko. Sien zucht. Ze wilt Wilko hier niet bij betrekken, maar ze wilt ook niet meer tegen hem liegen. Ze vind hem leuk. Heel leuk. Ze besluit de waarheid te vertellen.

"Dus.. Jullie leven al jaren van andermans spullen en geld?" vraagt Wilko, die zijn oren niet kan geloven als Sien de waarheid vertelt heeft. Sien knikt beschamend. "Ja, maar ik wil dit leven niet meer! Echt niet! Ik haat het! Ik ben nooit gelukkig geweest. Nooit, tot ik jou ontmoette." legt Sien uit. "Geloof me alsjeblieft?" vraagt ze dan. "Als je het niet meer wilt, waarom doe je het dan nog steeds?" vraagt Wilko. Sien kijkt naar de grond. "Nou?" vraagt Wilko ongeduldig. "Om jou te beschermen!" roept Sien uit. "Om.. wat?" vraagt Wilko.

"Ze dreigde jou iets aan te doen. Ik wou niet dat jou iets zou overkomen. Ik weet dat het fout is, maar ik zag geen andere oplossing." legt Sien uit. Wilko loopt naar Sien toe en houdt haar vast in een knuffel. "Geen zorgen, oké? Het komt goed." fluistert hij. "Maar je moet me 1 ding beloven." zegt hij, terwijl hij haar weer aankijkt. "Alles." antwoord Sien.

"Stop met stelen. Dat is niet wie je bent. Wees jezelf." zegt hij. Sien is stil, maar knikt wel. "Dan komt alles goed." zegt Wilko, terwijl hij haar nog een knuffel geeft. "Zo, zo, zo." Wilko en Sien kijken allebei op. "Mam.." zegt Sien geschrokken. Wilko gaat beschermend voor Sien staan. "Wat dacht je nou? Dat ik bang voor je was? Wegwezen!" roept Thea. "Wilko het is oké. Ga." zegt Sien. "Maar.." "Ga. Je hebt gelijk, het komt wel goed. Ga nu maar." zegt Sien. Tegen Wilko zijn zin in, gaat hij weg. Sien blijft alleen achter met haar moeder.