B.O.S.S

TARİFSİZ AŞK

-Ne eşyası?"dedim

-Bana taşınıyorsun ya onu diyorum.Tabi istersen evinden birşey almak zorunda da değilsin birilerini bu iş için görevlendirip yeni kıyafetler alabilir, yada sen alabilirsin illa ki evinden alman gereken birşey yoksa bana gideriz."boş bakışlarla suratına bakıyordum.

-Neden sana taşınıyormuşum anlamadım."dedim.Kahkaha atmak üzere olan Selim KORLU zorlulukla kahkahasını tuttu ve bana doğru yaklaştı.Elini kaldırıp burnuma dokundu;

-Zeynep az önce imzaladığın sözleşmeyi kesinlikle okumalıydın,  bana taşınmayı ve sana verdiğim parayı kabul ettiğine dair bir madde sıkıştırmış olabilirim araya biryere."

-Ne!" yüzümde gereksiz büyüklükde olan mavi gözlerimi iyice büyütmüş ve şaşkınlıkla karşımdaki adama bakıyordum.

-Resmen beni kandırdın."dedim zorlukla.Çok şaşırmıştım ama karşımdaki adam bunu hiç takmayıp kolunu omzuma atıp beni iyice yanına yaklaştırdı.

-Hayır kandırmadım sadece sen okuyana kadar bunu söylememiştim sende okumadan imzaladığına göre benim hiç bir suçum yok"dedi boşta olan elini havaya kaldırarak.Burnumdan soluyordum ya resmen saçmalıyordu ve bundan baya baya mutluydu.

-Ne yani sana taşınmazsam dava mı açacaksın. Açacaksan da hiç durma "dedim omzumdaki kolundan kurtulmaya çalışarak ama bu çabam sadece güzel bir çaba olmakla yetindi hiçbir amaca hizmet etmedi.Çünkü tutuşu daha da sertleşti.Biranda iki eliye omuzları tutup karşıma geçti bu asansör hala neden zemine inemedi?

-Bana bak Zeynep hanım şimdi gidiyoruz ve evinden almak istediğin eşyalar varsa alıyoruz evini kapatıp benim evime geliyoruz.Ben daha fazla ayrı kalmak istemiyorum senden ve dahada fazla çocuklaşmak istemiyorum.Yoksa hiçbir şekilde evine gidemezsiz ve benim aldığım eşyalarla durursun"dedi gözlerimin içine bakarak.

-Hep! diye de vurguladı birde koca ayı .Belki de haklıydı biraz nefes almam lazımdı ve bu da ancak Selim'in yanında gerçekleştiğine göre biraz hayatı gidişatı bırakmam gerekiyordu belki de.

-Tamam"dedim karşımda yeşilleriyleriyle gardını almış bekliyen adama .

-Bak zeynep yukarıda da söylediğin gibi gerçekten sevgin pazarlık istemiyorsa bunu kabul et lütfen yoruldum "dedi gerçekten uğraşmaktan yorulduğu belliydi ve ben yukarıda sevdiğimi söylemiştim değil mi? 

Utançtan kıpkırmızı suratımla 

-Tamam dedim ya Selim daha ne diyebilirim" suratından geçen şaşkınlık elle tutulabilir   cinstendi gerçekten.Evet onu sevdiğimi kendim farketmesemde itiraf etmiştim.Bakalım hayat beni daha nerelere sürükleyecekti.

------

Selimin dairesine gelmiştik ve elimde küçük bir bavul vardı.Lazım olmayacağını söylesede birkaç parça kıyafet  ve ailemle olan fotoğraflarımı almış gelmiştim.Başka da hatrı sayılır hiç birşeyim yoktu esasen.

Selim valizi yatak odamıza koymamı söyledi.Bu şekilde konuşmek bile o kadar tuhaf ki "yatak odamız"çok saçma değil mi? Dünyaca çapında tanınan yakışıklı genç ve zengin bir adamla evde kalacak hattta görünen o ki aynı yatakta yatcaktık!  Ne diyeilirim ki hayat gerçekten çok garip...

Yatak odasına girdiğim de valizimi kenara bıraktım çünkü daha ilgi çekici birşeyler takılmıştı gözüme.Bordo renki nevresimlerin üzerinde pudra pembe renginde dantel ve tülden muhteşem bir elbise yatağın üstünde beni bekliyordu ve bej renkte ayakkabılar.İkisi de benim önünden bile geçmediğim markalarda ve asla parasını veremeyeceğim fiyatlardaydı.Yatağa doğru adımlayıp oturdum. Kadınsal hislerime engel olmayıp elbiseye dokundum.İpek yada onun gii birşey olmalı ki yumuşak dokusu elimden kayıp gitti.Kapıda beliren silüetin kim olduğunu tahmin etmek zor olmasa da başımı kaldırıp gözgöze geldim.Selim kapıya yaslanmış yüzünde hafif bir gülümsemeyle bana bakıyordu.