Falling Sky

chapter 2

Kahit nakahiga ako sa komportable kong higaan dito sa loob ng sinasakyan kong space shuttle at nakikinig sa paborito kong kanta na nagmula sa built-in music gallery nitong sinasakyan ko ay di na ako muling dinalaw pa ng antok. Kung kanina ay wala akong gystong gawin kundi ay matulog ngayon ay tuluyang nag-sink in sa'kin kung ano ang nangyayari.

Masyadong napuno ang utak ko ng mga pangamba at alalahanin.

Di ako nag-alala para sa sarili ko kundi para sa mga kakilala at mga kaibigan kong naiwan doon sa Earth.

Oo nga at halos di na pwedeng tirhan ang planetang iyon pero iyon pa rin ang kinikilala kong tahanan kasama ng mga kaibigan ko at ibang mga taga Earth na namumuhay roon.

Habang inilibot ko ang mga mata sa loob ng silid na kinaroroonan ko ay napabuntunghininga na lang ako.

Kahit malakas ang music ay parang ang tahimik pa rin ng loob nitong sinasakyan ko na kasing laki ng maliit na barko na pwedeng kumarga ng kapasidad na isang daang tao.

Isa itong sasakyan ko sa pinakamalaking space shuttle sa buong Capital city at masasabi kong lahat ng kinita ko sa mahigit tatlong taong paninilbihan ko sa Earth government na  napunta sa sasakyang ito ay worth it lahat.

Maituturing na  pinakamahal na bagay na mayroon ako ang space shuttle na ito.

"Commander, we are fast approaching the first black hole on our destination to planet-X."

Ito na nga iyong sinasabi kong buwis-buhay na paglalakbay patungong planet X.

Kailangan talagang lusutan ang tatlong magkasunud-sunod na black hole.

Noong unang beses na subok ng naunang team na pinadala ay tuluyan silang nilamon ng black hole at ayokong matulad ako sa kanila na literal na naglaho sa kawalan. May naghihintay sa'kin sa Earth at may misyon akong dapat tapusin kaya kailangan kong mabuhay!

Mabilis akong bumangon at umupo sa harap ng consul panel upang i-mannual ang ilang bahagi ng sasakyan ko.

"Xandra... connect me to all the backups."

"You're connected, Commander."

"Thank you Xandra, prepare for the maximum speed needed for this obstacle."

"Right away Commander."

Iilang mura ang lumabas sa bibig ko nang maramdaman ko ang wari ay paghigop ng blackhole sa sinasakyan ko.

Mabilis kong pinagana lahat ng back-ups para sa ganito katinding intensity na humihigop sa sinasakyan ko.

Hindi ako dalubhasa sa paglalakbay sa kalawakan pero minor subject ko ito bago ako grumadwet noon kay masasabi kong may sapat akong kaalaman upang mailigtas ang buhay ko sa ganitong sitwasyon at sana lang ay kasing galing pa rin ako noong nag-aaral pa lang ako.

Determinado ako  kahit medyo kinakabahan habang iniiwas ang sinasakyan ko na tuluyang mahigop at mawala na parang bula sa kadilimang walang hanggan.

Ito iyong pinakamahirap na bahagi ng byahe papuntang Planet X at ito rin iyong pinakamabilis na daan.

Kung ibang daan ang gagamitin ko ay tiyak tatanda na ako pero di pa ako makaabot sa planetang pupuntahan ko.

Matapos ang ilang lagabog at pagkaalog-alog ng sinasakyan ko ay tuluyan ko nang nalampasan ang mga black hole.