13.

109 4 0
                                    

Point of view, Simon.

Ze eet wat er op het dienblad ligt. 'Maak je geen zorgen.' zegt ze. 'Daar heb ik genoeg van.' vervolgt ze, doelend op het eten. Ik lach een beetje ongemakkelijk. 'Goed om te weten.' zeg ik dan maar. het ziet er nou niet echt heel smakelijk uit moet ik zeggen. Een soort groen prutje. Om de ongemakkelijke stilte te onderbreken, zeg ik wat. 'Dus de Cirkel...' begin ik. 'Als ze echt zo slecht zijn als iedereen beweert, dan ziet het er slecht uit voor Clary, of niet?' zeg ik met een zenuwachtig lachje. 

Ze kijkt me enorm serieus aan, ik slik. Wat nou als Clary dood gaat?  'Voor ons allemaal niet.' zegt ze. Nogmaals slik ik.

Point of view, Jace.

Ik loop naar het scherm. 'Waar ben je, Jocelyn Fray.' mompel ik in mezelf. Ik tik haar naam in en druk op enter. Er staat "Verboden." Ik zucht en wrijf over mijn kin. Waar kan ze zitten.

Point of view, Clary.

Ik sta voor Isabelle's kast. Ze heeft me al een aantal kleding stukken laten zien. Nou ja, kledingstukken, zo erg bedekkend is het nou ook weer niet. 'Heb je niet iets meer bedekkend?' vraag ik aan haar. Ik sta nu mezelf in de spiegel te bekijken. En om nou eerlijk te zijn is dit ook niet erg bedekkend, maar beter dan wat ze me net liet zien. 'Waarom? Alle ondeugende delen zijn verborgen. Naar mijn mening zelfs iets te veel.' Ik sta in een soort bordeaux paarse hemdje met een broek eronder.  

Ik slaak een zucht en leg mijn armen over elkaar. 'Waar is Simon?' vraag ik zuchtend. 'Wie?' zegt ze met een serieus gezicht. Dit meen je toch niet. Ik kijk haar serieus aan. Ze lacht. 'Grapje. Hij is in goede handen bij de jongens.' zegt ze grinnikend. 

Ze draait zich om en gaat op bed zitten. Ik draai me ook om. 'Dus...' begin ik mijn vraag. 'Zijn jij, Alec en Jace familie ofzo?' Ik ga tegen de paal in de kamer aanstaan. Ze begint te lachen. 'Vertaling: Jij wilt weten of ik en Jace een ding zijn.' Ik kijk haar aan. 'Waarom zou dat mij wat uitmaken?' vraag ik. 'Het maakt je wel uit.' Ik kijk zuchtend weg. 'Geen zorgen. Hij is als een broer voor mij. We trainden samen, vochten samen.' zegt ze glimlachend. 

'Een paar dagen geleden was school nog mijn grootste zorg, en nu-.' Mijn zin wordt onderbroken door Isabelle. 'Is dit het gedeelte waar je verwacht dat ik je een peptalk geef over je innerlijke Shadowhunter en het accepteren van je lot?' vraagt ze met een glimlach. 'Was dat de peptalk?' vraag ik, ook met een lach. 'Zo ongeveer.' antwoord ze. 'Clary..' ze staat op en loopt naar me toe. 'Hier ben je voor geboren, vergeet dat niet.' ze legt haar hand op mijn schouder. 'Wat er ook gebeurt, dit is wie je bent.' 

Ik schud mijn hoofd. 'Zo voelt het niet echt.' zeg ik. 'Nog niet.' antwoord ze. Ik zucht. 'Oke, maar nu moeten we Dot vinden.' zeg ik. Dot... wat mis ik haar zeg. Zou er iets met haar gebeurt zijn? 'En de gevaarlijkste rogue Shadowhunter ooit opsporen en hem doden, voordat hij ons dood.'


˘³˘
hi cuties,

vote, comment & follow.
x

Shadowhunters. (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu