Shadowhunters. (NL)

4.

Point of view, Clary.

'Luister, je mag niet in mijn buurt komen.' zegt mam. Wat gebeurt hier allemaal. Word k gek?! Wie hebben ons gevonden. 'Wat gebeurt er?' vraag ik dus ook, terwijl mam langs me rent. 'Ik heb iemand die veel macht heeft boos gemaakt.' antwoord ze. 'Wat heb je gedaan dan?!' vraag ik, met veel angst. 'Ik heb iets verborgen gehouden voor hem en zijn volgelingen.' Ze pakt een soort ketting. 'Mam, bel gewoon de politie!' 'Luke is de agent die je moet bellen.' Ze draait me om. Ik sta nog steeds met veel gevoelens. Angst, verdriet, verwarrend. Ze doet de ketting om mijn nek heen. 'Hou dit bij je en denk aan me als je hem draagt.' . 'Mam, dit is niet de tijd voor cadeautjes. WAT THE HEL GEBEURT ER!?' Dan komt Dot aan met een flesje waar raar, groen, chemisch spul in zit. 'Alleen als je het nodig hebt.' zegt ze en ze geeft het aan m'n moeder. Ik kijk raar naar het spul, maar wordt weer uit gedachten gehaald door mam. 'Vertrouw op je instinct. Je bent sterker dan je denkt.'

Point of view, ??

Pak Jocelyn levend. Zoek de levensbeker.

Point of view, Clary.

'Ik moet weten wat-' zeg ik, maar ik word al snel onderbroken door mam. 'Dot doe open.' 
Wat gebeurt er nu weer? Dot krijgt in eens een gloeiend iets uit d'r handen en maakt een portaal?! Ugh zeg alsjeblieft dat dit een droom is, ik word gek! Mam trekt me mee naar het portaal. 'Alles wat ik heb gedaan, elke fout, was omdat ik zoveel van je hou.' zegt mam en ze zet me voor het portaal. 'Wat doe je?!' zeg ik in alle angst. 

'Luke legt alles uit, hij verstopt je.'  

'Voor wie?!' 

'Voor de Cirkel. Vertrouw niemand anders.'  

'Maar, ik-' 

'Waar is Luke nu?'

'Euh, op het politiebureau!' 

'Ik hou van je!'

'Mam, mam, MAM!'

'Clary!' Hoor ik nog wazig, en toen werd ik het portaal in gezogen.

--::--::--

Ik ben ineens op het politiebureau. 'Clary?' hoor ik een stem zeggen. 'Ik kijk om me heen. 'Inspecteur Vargas.' zeg ik en ik sta op. 'Het is 2 uur s' nachts. Wat doe je hier zo laat?' vraagt ze. Als ik dat zelf nou ook eens wist... 'Uhm, Luke zou me naar huis rijden als hij er nog was.' zeg ik maar, man ik ben nog zo verward over net, waarom ben ik hier.. 'Vertrouwd hij de taxi's nog steeds niet?' vraagt ze met een glimlach. Ik weet niet wat ik moet antwoorden dus kijk ik maar naar beneden. '-Maar hij is bezig met een ondervraging. Dat kan nog wel even duren.' Ik knik. 'Oke, ik wacht wel even in de kantine.' Ik wil weglopen, maar ze zegt nog wat. 'Heb je problemen? Met jongens' Ik draai me om. 'Ja, sure. Jongensproblemen, zoiets is het.' Antwoord ik en ik doe net alsof ik wegloop. Wanneer ik hoor dat ze weg is, loop ik terug en ga ik de trap af. Ik moet naar Luke.

Point of view, Jocelyn.

Ik pak mijn dolk vast en hij opent. In mijn rechterhand zit het spul van Dot. Je weet het maar nooit. Er komen twee cirkelleden binnengelopen. Allebei ook met een dolk. Ik begin met ze aan te vallen. Ik steek mijn dolk door iemand heen en haal hem er uit. De ander begint me ook aan te vallen. Wanneer ik de andere ook uitgeschakeld heb, staan ze op en begint er een te praten. 'Dit is zo voorbij, als je ons de Levensbeker geeft.' begint er een. 'Vergeet het maar. Zoek je die na al die jaren nog steeds?' Hij schud zijn hoofd. 'Hij is niet voor ons. Hij is voor Hem.' Oh nee... 'Valentine leeft nog?'

'Hij zal verrast zijn als hij ziet dat jij ook nog leeft.'

'Ik laat Valentine geen leger bouwen.'

'Ooit geloofde je in hem.' zegt de ander.

'Ik geloofde in het beschermen van de mensheid.'  Ik kijk om me heen en zie dat bijna alles van plan is om in de fik te vliegen. Ik open het bekertje, waar het goedje van Dot in zit. 'Je krijgt de beker niet.' zeg ik, en drink het goedje op.

'NEE!'

Point of view, Clary.

Ik zie Luke praten met een man en een vrouw. 'Zodra we hoorden dat Fairchild nog leefde, was je zo gevonden.' zegt de man. Huh? Mam? Ik? Zo gevonden? 'Fairchild?' fluister ik. 'Je was niet ver van Jocelyn vandaan. De Cirkel heeft haar.' vervolgt de man zijn verhaal. Ik slik. 'De dochter zullen we uiteindelijk ook vinden.' Ik dus... 'Je mag ze allebei hebben.' begint de vrouw. '-In ruil voor de levensbeker.' Dan begint Luke. 'Ik geef om ze. Ze betekenen niks voor mij. Maak ze allebei maar af.' zegt hij. Ik zucht. Er rolt een traan over mijn wang. '-Wij willen de beker.' gaat hij verder. 'Waarom zou ik anders zo lang gebleven zijn? Als ik de Beker vind-' ze staan allemaal op. '-hou ik hem ook. Zeg dat maar tegen Valentine en de cirkel.' '

'Niemand had het over de cirkel.' zegt de vrouw.

'Hoeft ook niet.'

'Luister eens.' zegt de man en wijst naar Luke. 'Luisteren jullie maar.' Zegt Luke terwijl hij de vinger wegslaat en met zijn vinger wijst. 'Mijn kantoor uit.'

Ik kan er niet meer tegen en val om op de trap. Mijn tranen kan ik nu ook niet meer bedwingen. Ik sta op en ren het politiebureau uit. Lekker dan, het regent ook nog eens super hard.

Ondertussen in Tsjernobyl. -Niemands point of view.- 

Valentine loopt langs de cellen met een spuit. Hij draait zich om en de cirkelleden komen te voor schijn. Inclusief Jocelyn, die in een soort coma ligt in een raar vliegend ding. (Sorry voor deze beroerde uitleg, maar heb geen idee hoe het heet.) Valentine loopt naar haar toe. 'Je bent terug.' zegt hij. 'Sorry dat het zo moest, Jocelyn.' Hij onderzoekt haar. 'Ik zei dat ze ongedeerd moest blijven. Wat is er gebeurt?' 'Een toverdrank.' antwoord een Cirkellid. 'Ze werd vast beschermt door een heksenmeester.' 'Ze werkte met een Benedenwerelder, tussen de normalo's. Lafaard.' zegt een ander Cirkellid. 'Jocelyn Fairchild wist zich 18 jaar verborgen te houden voor de cirkel. Zou een lafaard dat kunnen?' zegt Valentine met een iets opgefokte toon in zijn stem. 'Het enige wat ze kan, is stinken als een normalo.' zegt hetzelfde Cirkellid. Valentine kijkt op. 'Pardon?' 'Ze heeft de Cirkel verraden, ze verdient geen respect.' Valentine is er klaar mee en steekt de spuit in de nek van het Cirkellid. 

Hij verbrand.

˘³˘
hi cuties, 

vote, comment & follow.
x