Λεβεντογέννα Κρήτη

24

-Ηντα γίνε ;

Ρώτησε και την πλησίασε αφού σηκώθηκε από το πεζούλι.

-Ο Στέλιος έκανε την έκπληξη σε όλους μας τελικά. Θα φυγει για Αθήνα.

Είπε η Ισμήνη καθώς τον πλησίαζε.

Ήταν καλό παιδί ο Μανώλης. Τον αγαπούσε τον Στέλιο και ήθελε να είναι  ευτυχισμενος. Ακόμη και αν αυτό σήμαινε ότι θα ήταν χώρια.

-Καλά έκανε ο θεοπαλαβος. Ευχομαι να τους πανε όλα καλά.

Είπε και κοίταξε παρα πέρα.

Εκείνη τον πλησίασε και άλλο. Έπρεπε και αυτή σιγά σιγά να πάει στην Αθήνα   Είχε τις σπουδές της εκει.

-Μανώλη ;

Είπε και με μιας είχε την προσοχή του.

-Ξέρω ,δεν αισθάνεσαι το ίδιο.
Εντάξει μικρή το πιάσαμε το υπονοούμενο. Θα την κανω τσε εγώ σιγά σιγά. Τόσο καιρο έχει πιαστεί ο απ αυτός μου με το συμπάθειο.

Ανέφερε απογπητευμενα και έκανε να φυγει.

-Οϊ μάνα μου τι έχω να τραβήξω άμα από τώρα βγάζεις λάθος συμπεράσματα.

Είπε και τον τράβηξε ελαφρά.

-Αντέχεις χωρίς εμένα τρεις εβδομάδες ;

-Εεεε;

-και κουζουλος και θεοκουφος. ΛΕΩ. ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΕΒΔΟΜΑ....

-ΣΤΑΜΑΤΑ μωρε θα μας ακούσει ούλο το χωριό.

-Εξαρτάται ....

Απάντησε.

-Μανώλη. Είμαι ερωτευμένη μαζί σου από όταν ακόμη μου κλέβατε τα πράγματα με τον Στέλιο.

Εξομολογήθηκε και έσκυψε το κεφάλι ντροπαλά.

Η κόντρα τους από παιδιά ήταν ένα άλλο θέμα. Δεν υπήρχε χρόνος που να μην θυμάται τον εαυτό της να θυμώνει απίστευτα με κάτι που θα της είχαν κάνει ο Στέλιος κε τον Μανώλη.

Μεγάλα πειραχτήρια και φυσικά αμηλιγκτοι μαζί της.

Ένα χαμογελο τεράστιο στόλισε το πρόσωπο του Μανώλη.

Ήταν ευτυχισμενος. Πολύ.

Την πλησίασε και της έπιασε τα χέρια ευλαβικά.

-Είμαι ερωτευμένος μαζί σου από τότε που σου έκλεβα τα πράγματα από το δωμάτιο σου.

Εξομολογήθηκε.

-Αλλά ήταν πολλα στη μέση Ισμήνη. Και για εμένα η οικογένεια σου είναι ιερή. Δεν θα εκανα ποτέ κάτι που θα σας ντρόπιαζε.