Λεβεντογέννα Κρήτη

12

Το κοπελι ήξερε τι έκανε..

Την φιλούσε ευγενικά δείχνοντας της τον σεβασμό του και δίχως να την τρομάξει άρχισε παίζει με την γλώσσα του μέσα στο στομα της κάνοντας την να θέλει να μην σταματήσει ποτέ αυτό το φιλί. Τόσο ωραία αίσθηση που την τράβαγε όλο πιο κοντα του να μην χάσει το γλυκό κρασί που γεύονταν από τα χείλη της.

Για λίγο η μικρή ηρεμισε ,αλλά ύστερα σκέφτηκε πως αυτός ο άντρας μόνο να παίξει ήθελε και δεν θα το άφηνε ετσι.

Όχι το πρώτο της φιλί

Με μιας λες και ξύπνησε από λήθαργο ,σταμάτησε να ανταποκρίνεται.

Απομακρύνθηκε με τον θυμό ξεκάθαρο στην ματιά της δίνοντας του το δεύτερο χαστούκι μέσα σε μια ώρα.

Εκείνος την κοίταξε ξαφνιασμένος.

-Ιντα κάνες ;

Της γρυλισε θυμωμένος και την πλησίασε.

-Ετσι κλέβεις τα φιλια εσυ; άσε με ήσυχη επιτέλους και γυρνά στις άλλες που ξέρουν να στα χαρίζουν.

Φώναξε οργισμένη.

Ο Στέλιος όμως ήταν τόσο μπερδεμένος που δεν μπόρεσε να της απαντήσει.

Την μια τον φιλούσε και τον τραβούσε πάνω της και την άλλη τον έδιωχνε μακριά της.

-Ένα φιλί ήταν μόνο. Μάλλον κατάλαβα λάθος εκει μέσα πως ίσως και να σε ενδιαφέρω.

Είπε ήρεμα και απογοητευμένα.

-Πως μπόρεσες να πιστεύεις ότι με ενδιαφερεις. Το μόνο που είσαι ικανός είναι να πηδάς οποία βρεις! Δεν είναι γοητεία αυτό μαθες.

Φώναζε μανιασμένα. Κάνοντας την φωνή της να κλείσει.

-Γράψε λάθος κοπέλια και μη σκούζεις ,το πιάσαμε το μυνημα πως δεν μας θες, δεν χρειάζεται να κανείς ετσα για ένα φιλί.

Φαινοταν ξεκάθαρα μια απογοήτευση στο βλέμμα του που έκανε την Λυδια να κομματιάζεται από μέσα της.

Άτιμη καρδιά που όσο και να χτυπιοταν δεν την άκουγε και έκανε του κεφαλιού της πονωντας για καποιον σαν το Στέλιο.

-Στέλιο εγώ.....
Πήγε να δικαιολογηθεί αλλά δεν πρόλαβε.

-Συγγνώμη Λυδια για το φιλί. Κατάλαβα λάθος.

Είπε και κατέβηκε στις σκάλες.

Η Λυδια δεν άντεξε και κάλεσε ένα ταξί αρον αρον για να την κατεβάσει στα Χανιά.