Willford University

ᗯᘮ- Chapter 64

Arman Alcantara

Pagkapasok namin ng venue ay halos may halong pagtataka ang mga reaksyon ng mga tao. Habang ang ibang mga babae naman ay halos lumuwa ang mga mata sa pagtitig sa amin ni Hiro or actually, maybe it is just Hiro.

"Why are they staring so hard? It makes me so uncomfortable." Pabulong kong sabi kay Hiro.

"They are just not used to it."

"Used to it? Saan?" Naguguluhan kong tanong.

"Me bringing dates in family gatherings such as Michelle's birthday." Agaran niyang sabi na nagpatikom sa bibig ko.

Well, am I supposed to be flattered and consider it as an honor? Muntik na akong mapairap sa naisip na iyon. Other girls would love to die in my position but honestly, I am hating this position!

Kanina pa ako nakahawak sa braso ni Hiro at nangangalay na akong sobra. Bakit ba kasi hindi niya sinabi na hindi naman niya ako girlfriend niya? God! This is so frustrating.

Okay, keep it cool, Topaz.

"Hiro, dear! You're all grown up! Ang tagal na kitang hindi nakikita. Your father is still as grumpy as ever. Hindi pa rin sinasama ang pamilya sa business events."

"Well, it is Dad we are talking about Mrs. Alfonso. If he means business, it is business. He wouldn't bother bringing the whole family just because of some business proposals." Hiro said with a dismissing tone despite his small smile.

The audacity of this man. Muntik na akong mapailing mabuti at napigilan ko. He's so uptight but at the same time so weak when hears about the past.

Natawa naman ang babaeng sinasabing Mrs. Alfonso ni Hiro, completely unaware she was being dismissed. Nagusap pa sila ng unti hanggang sa tinawag si Hiro ng isang mag-asawa. He excused us at nagpahila na lamang ako.

I feel like some decoration sa position kong ito. And that is definitely making me frustrated. Kung gagawin niya lang naman din akong palamuti dito sana ibang babae na lang dinala niya. I shouldn't even have time for this! Dapat ay naghahanap ako ng impormasyon. Pero.. hindi ko rin iyon magawa dahil sa sobrang gulo hindi ko rin alam kung saan ako magsisimula. For now, I guess I should at least be thankful na nandito ako at hindi nagpapakasubsob sa paghahanap ng impormasyon.

"Hiro! I missed you! Ang tagal ka naming di nakita ng Tito Cole mo." Maligayang bati ng may katandaang babae. But, obviously hindi ito halata sa sobrang ganda ng kutis.

"That's true, Tita." Ngiting pabalik ni Hiro.

"Have you seen your father already?" Tanong naman ng asawa noong babae.

"Not yet, Tito but I am sure we'll see each other eventually." Sagot niya at napatango na lamang ang matandang lalaki.

Akala ko ay makaka-alis na kami doon nang biglang napatingin ang mag-asawa sa akin. Tila ba may pagtatanong sa mata.

"I didn't know you're starting to date now, Hiro." Banggit noong babae na nakapagpataas ng kilay ko.

Ngumiti lang ako ng maliit, "we're not dating po."

"Are you sure, Iha? We rarely see Hiro with girls. I am sure this is something special." Dagdag niya pa. Naalala ko tuloy iyong sinabi rin ni Michelle.

Why do people always emphasize that this is something special? Gosh. It is completely normal to see boys with girls! It is not always special! This is Hiro's fault. Hindi maka move-on move-on kaya naging abnormal na ata para sa mga tao ang makita siya na may kasamang babae.

Hindi ko na pinansin pa ang sinabi ng babae dahil si Hiro na lang ang nagsalita doon. Maya maya ang nagpaalam na rin kami sa kanila at hinahanap na ang reserved seat para sa amin.

Mabilis lumipas ang pangyayari. From meeting Hiro's relatives, blowing of cake, hanggang sa pagbubukas ng champagne and cheers for the birthday girl. Nakausap na rin namin si Michelle kanina at talaga namang sobrang saya niya raw dahil sinama ako ni Hiro. I just smiled at nakisama na lang sa kanya. I think she's nice kaya wala naman akong problema roon.

Still, after those happenings, hindi pa rin namin nakakasalubong ang pamilya ni Hiro. I feel like Hiro is trying so hard not to meet them. I don't know why pero dahil sa suspicion kong iyon ay para akong kinabahan na makita sila bigla. I mean I am not his girlfriend or anything pero sa base ng sinabi ni Hiro sa akin patungkol sa parents niya na mag-ingat raw ako ay para akong kinabahan.

"Bored?" Tanong bigla sa akin ni Hiro.

"Yeah. It's a fun birthday celebration but yeah. Wala naman akong kilala kaya hindi ko magawang mag fully-enjoy." Sagot ko na lang.

"Let's leave then. Tapos na naman ang highlights ng celebration. Michelle will understand of we leave early." Sabi niya nang biglang tumayo. Nagulat naman ako doon dahil akala ko ay tatapusin niya pa to. Mabuti na lang! Uwing-uwi na talaga ako.

"Let's go." Tango ko sa kanya. Malapit na kaming lumabas ng biglang may malalim na boses na tumawag sa pangalan ni Hiro.

Napatingin ako sa direksyon ni Hiro at napansing umigting ang kanyang panga. What makes you so tense, Hiro?

Lumingon kaming parehas at napansin ang isang may katangkaran ring matandang lalaki. He wears this aura of authority. He looks so full of confidence at ang pagdala niya sa sarili niya ay talaga naman parang hari. His voice was deep that it startled me a little. He has a big scar on his face. It's Hiro's father!

Mayroon siyang kasamang magandang babae which I assumed to be his wife. Isa pa roon ay mayroong pang isang lalaki sa tabi ng asawa. Hiro has a brother? An older brother? I tried remembering kung may nabanggit ba si Nicole sa akin na may kapatid si Hiro pero wala akong maalala. Maybe it's because I was not that interested.

"Dad." Matigas na banggit niya na para bang puno ng poot.

"You're dating, Hiro." His brother said bago ako pasadahan ng tingin mulo ulo hanggang paa. Napataas ang kilay ko doon. Gusto kong sumagot pero hindi ko iyon ginawa dahil sa presensya ng mga magulang nila.

"I didn't expect to see the whole family here." Pagiibang topic ni Hiro.

"Oh dear, what's your name?" Hindi pinansin ang sinabi ni Hiro ay tinanong ako ng mom niya.

"Topaz Monteverde, Ma'am. You are?" Taas noo kong tanong.

"Oh, forgive me. I'm Merideth Alcantara. This is Keane, Hiro's brother and Arman, his father."

"An honor to meet his family." Ngiti ko na lamang sabi.

"Monteverde?" Hiro's father asked.

"Yes, sir. Are you familiar with our family?" Taka kong tanong. I am pretty sure my father works discreetly. Hmm, maybe from our outside business?

"I'm quite unsure but I heard it somewhere." Madilim niyang sabi.

Hindi ko alam pero kinabahan ako roon. I also felt tensed by the way his eyes lingered on me. Para bang may alam siyang hindi ko alam. Para bang may mangyayaring hindi ko magugustuhan.

Arman Alcantara.

I am sure you are just not any man.

◄♦►