ONA AİT 👑

Rüya

Alkışlar yükselirken neredeyse sırıtıyordum. Uslanmaz abim sonuna evlenmişti. Üstelikte dünya tatlısı bir kızı vardı. İnsanlar evlendikten sonra çocuk dünyaya getirirken abim güzel kızı sayesinde dünya evine girmişti. Abim adına çok mutluydum. Asya dünya tatlısı şirin bir kadındı. Şu an pek mutlu gibi görünmese de bence bunun sebebi somurtkan arkadaşıydı. O kızın Reşat abimin sevgilisi olması sinirimi bozar gibi olsa da önemli olan abilerimin mutluluğuydu.

Benim mutluluğum için onca şey yapmışlarken fesatlık yad nankörlük yapmayacaktım. Şu an ki tek gayem onların benim gibi mutlu olmasaydı. Alkışlardan sonra kucağımda uyuyan Masal gözlerini araladığını  minik ellerinden öpmüştüm. "Sevgilim." Başımı çevirdiğimde önce kocama sonra da kucağına uslu şekilde duran oğluma göz atmıştım. Oğlumun karnı tok olduğun olmalıydı ki hala deliksiz uyuyordu. Bebeğimin hem yetim hem öksüz olmasına üzülsem de artık onun hem annesi hem de babası vardı. Hem de onu çok seven bir ailesi...

"Aşkım ben seslendim bebeğimiz değil." Oğlumdan gözlerimi alarak  Egemen'e gözlerimi dikmiştim. "Kıskanma kocacığım en az oğlum kadar seni de seviyorum." En az mı dediğinde daha çok sırıtmıştımki bize seslendiler. 

"İzin verirsen fotoğraf çekilecekler..." Hemen yanımızda biten Hande'ye gülümseyerek Masal'ı ona uzatmıştım. Abim oradan Efe'yi de istediğinde Egemen oğlumla birlikte ayaklandı. Bende Zehra abladan destek alarak ayaklanmıştım.  Seneler sonra yürüyebilsemde hala dengemi sağlamakta zorlanıyordum.

Egemen oğlumuzu abimin kucağına verdikten sonra yanıma gelerek koluma girmiş bende uzanıp yanağından öpmüştüm. Bizim evliliğimizde tıpkı buna benzer şekilde kıyılsada sonuç olarak mutluyduk. Allah kısmet ederse de hem mutlu kalacaktık.

"Abi bizde..." Onlar fotoğraf çekilirken geri planda kalmak istemiyordum. Egemen yardım ettiğinde bizde araya kaynayarak fotoğraf çekildik. Masal patlayan flaşlardan rahatsız olmalıydı ki yaygarayı koparmıştı. Egemen küçük cadı derken bende dudak büzdüm. Benim yeğenim hiç de cadı değildi. O güzel gözleriyle dünyanın en güzel bebeğiydi.

"Egemen canım biraz yoruldum artık otursak mı?"

"Ne oturması Rüya, buradan doğruca yemeğe gideceğiz."

"O halde biz önden gidelim. Oğlumu..." Egemen kolunu uzattığında abim oğlumuzu vermek yerine biraz daha bağrına basmıştı... Bu hareketi belli etmesem de artık Egemen gibi benimde canımı sıkmaya başlıyordu. Başlarda kocamla daha fazla yalnız kalma fırsatı diye düşünürken artık bebeğimizden ayrı kalmak...

"Siz önden gidin Egemen, Efe bizimle kalsın. Yolda çıkarsa sorun yaşamazsınız." Egemen havada kalan eliyle bana baktığında kolunu sıkarak gülümsemeye çalışmıştım. Kocam yarım bir anne gibi hissetmemem için çok dile getirmese de bu duruma ciddi anlamda bozuluyordu. Bende gerçekleri bildiğimden sesimi çıkaramıyordum.

Oğlumu aylar önce kaybetmiştim. Abim bana hiç kimsesi olamayan bir oğul bulup gelmeseydi ellerim boş kalacaktı. Evet, bu yüzden ona minnettardım. Bu sayede bebeğimi yerini az da olsa doldurabilmiş bu sayede de çok sevdiğim kocamdan ayrılmamıştım. Bazen kocamı kandırmak zoruma gitse de bebeğimi kaybetmişken onu da kaybetmem ölümüm demekti. Bir parçam yok olmuşken diğer yarımında benden gitmesine izin vermezdim.

Oradan ayrıldığımızda kocamın her saniye biraz daha gerildiğini fark etsem de sesimi çıkaramadım. Arabaya binmeme yardım ettikten sonra sürücü koltuğuna geçerek elleriyle direksiyonu sıktı. "Egemen lütfen sakin ol, bende böyle olsun istemezdim ama şartları biliyorsun."

"Bilmiyorum Rüya bilmiyorum. Tek bildiğim şey abinin oğlumuza sahiplenmiş olması. Artık yalnızca o değil Asya da bebeğimize kendi bebeği gibi davranıyor olması. Sanki kendi canından canmış gibi bize oğlumuzu vermek bile istemiyorlar. Her geçen gün oğlumuz bizden daha çok kopuyor Rüya, sende görmüyor musun? Oğlumuz uyuduğu anlar dışında kucağımıza aldığımızda huysuzlanıyor. Bizde durmak istemiyor. Öyle bile olmasa oğlumu onlardan istediğimde yüzlerinde ifade değişiyor hemen somurtmaya başlıyorlar. Abinin bu gibi durumlarda sinirlendiğini far etmediğini söyleyemezsin."