Blood Absorbent Friendship

Bölüm 3 -

Kapıyı çalmamla açması bir olmuştu.Beni mi izlemişti ? Güzel bir bahçesi vardı.Oldukça güzel.Ancak hayallerimde böyle bir eve sahip olabilirdim.E tabi ona bakarsak anca hayallerimde vampir olabilirdim.Belki de yaşadıklarım sadece bir rüyadır.Ailemi çok kafama takmıyorum çünkü beni maddi durum için değil istemedikleri için yollamışlardı.Aralarında birtek küçük kardeşim için üzülüyordum.

Kapıyı açar açmaz birden şaşırdım.Tipsiz saçma tipli birini bekliyordum.Gülüşü dost canlısıydı.Ellerini saçlarına atıp karıştırdı.Saçlarına fön çekmiş son derece iyi görünüyordu.Ağzını tam açıp konuşucaktı ki kendime gelip kabaca içeri girdim.Çok özenli düzgün biyerdi.Şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu.Bu sefer konuşmasından kaçamıycakmışım gibi gözüküyor.Mühürlenmiş ağzını açtı ;

'' Hey hoşgeldin.Bugün geleceğini bilmiyordum.Benim için ani oldu.''

Gerçekten mi ? O zaman nasıl bir anda kapıyı açmıştı.Aptal gibi suratına bakıyordum.Tek kaşımı havaya kaldırıp baktım.Anlamadım ? bakışı attım.Hey belki de o da vampirdir diye düşünüp salakça sesli bir biçimde güldüm.

'' Ne oldu ? ''

''Hiçbirşey,sadece kapıyı çalar çalmaz açmana çok şaşırdım.Beni pencerede bekliyorsun sanmıştım''  diyip yapmacık bir gülüş takındım.

'' Sadece kameralar.Evim büyük olduğu için kameraya ihtiyacım duyuyorum. ''

Umursamamış gibi davranıp elimdeki çantayı yere attım.Çok terbiyesizce davranıyordum ama umrumda değildi.Yalan söylediği çok belliydi.Kesin pencerede bekledi.Koltuğa oturdum.Etrafıma iyice bakındım.İki katlıydı.Üst katta banyo ve türlü çeşit odalar olmalıydı.

'' Hey ben nerde kalacağım ? Eminim benim için bir odan vardır ? ''

Diyip sırıttım.Kötü davrandığım umrumda değildi.Ailem beni evden resmen bu çocuğun ellerine kovmuştu.Çocukta bir güzel kabul etmişti.Nasıl iyi davranabilirim ki . Sanki bir sürtükmüş gibi evden eve yolluyorlar . Oldukça karizmatikti.Ama önüne gelen erkeğe sulanan kızlardan değilim.Açıkçası bu çocuk umurumda bile değildi ama burda olduğuma göre biraz da iyi davranmak zorundaydım.Ağzını tekrar açtı.

'' Evet üst katta senin için hazırladığım bir odam var.Oldukça geniştir rahat ediceğini umuyorum.''

O da çok umursamışa benzemiyordu.Bu evde ikimizde ben bişey sormadıkça diyalog kurmazsak kafayı yerim.Bu eve bundan sonra ''Tımarhane'' diyeceğim.