Blood Absorbent Friendship

Bölüm 17 -

Tolunay'ın gözünden ;

Almeda'yı lavaboya götürdüm ve kapının önünde birkaç dakika bekledikten sonra daha iyi bir şekilde çıktı.Hafifçe bana gülümsedi.Gülümsemesine dünyaları verebilirdim.

''İyi misin ? ''

''Öncekine göre biraz daha iyi.''

''Gidelim mi artık ? Başlamasına saniyeler kaldı,ikinci olarak biz çıkacağız.''

Gözlerini ovuşturdu.Kafasını yavaşça aşağı yukarı salladı.Belinden kavrayıp yakınıma çektim ve yavaşça konferans salonu yönüne doğru yürümeye başladık.Kapının önünde durduk.Almi derin bir nefes alıp göğsüme doğru bıraktı.Kapı kolunu kavradı ve yavaşça açtı.İçerde bayağı bir gürültü vardı.Merdivenlerden yukarı çıkıp perdelerin arkasında kaybolduk.Kulise doğru ilerledik.Listeye adını yazdıranların hepsi oradaydı.Dört tane öğretmenimiz juri olup en iyi şarkı söyleyen kişileri seçecekti.Almeda'nın elemelerden önce ağlaması kötü olmuştu çünkü Say Something duygusal bir şarkı ve her an ağlayabilirdi.İnsan içinde ağlamayı sevmediğini biliyordum.Bunu bana hiç söylemedi ama bunu biliyordum.Almeda huzursuzca kıpırdanıyordu.Saçlarını sağ tarafına attı ve elleriyle kendine yelpaze yaptı.Burası gerçekten rahatsız edici derecede sıcak ve bunaltıcıydı.Almeda'ya yüzümü döndüm ve yüzüne doğru serinletmek için üfledim.Dudaklarında küçük bir gülümseme oldu.

''Teşekkür ederim.'' Sırıttı.

''Önemli değil.'' Gülümsedim.

Müdürümüz ilk kişiyi çağırdı.Perdeler açılmış olmalıydı.Müdür eline mikrofonu alıp herkesi susturdu ve ilk kişi şarkısına başladı.Fena değildi.Almeda yanımda şarkısının bitmemesi için dua ediyordu.

'' Ne o heyecanlanıyor musun ? ''

''Kim rezil olmak için heyecan yapar ki ? Sadece endişeleniyorum.''

''Rezil olmayacağız Almeda.''

Yüzünü buruşturdu.

''Neden başımı belaya sokuyorsun ? ''

''Bu bela değil sadece herkes yeteneğini görecek.''

''Ah,pekala.''

Ellerini göğsünde birleştirdi ve somurttu.Ayağını stresten yere vurup duruyordu.Umuyorum ki iyi geçer.İlk kişinin sesi kesildi ve alkış koptu.Almeda saçlarını iyi yana ayırıp sağ taraftaki birkaç saçı sola attı ve elbisesini düzeltti.

''Sıradaki öğrencilerimiz ; Tolunay ve Almeda . Bekliyoruz.''

Bende saçlarımı karıştırıp üstümdeki tişörtü düzelttim.Almeda önümde ve bende arkasında sahneye ilerledik.Bütün okul toplanmıştı.Müzisyenlere daha önceden hangi şarkıyı söyleyeceğimizi liste halinde gönüllüler olarak vermiştik.Almeda'nın yüzü kızarmıştı.Kulağına fısıldadım.

''Burdakileri unut ve yüzünü bana çevir.Evdeki gibi hisset ve rahat olursan endişe yapmazsın prenses.''

Arkadan müziğin sesi gelmeye başlamıştı.Piyanoyla giriş yapıldı.Almeda müziğin sesini duyar duymaz yan dönerek yüzüme bakmaya başladı.Mikrofon u hafifçe ağzına yaklaştırdı.Ama ilk girişi ben yapacaktım.

'' Say something,I'm giving up on you.I'll be the one if you want me to.Anywhere I would have followed you.Say something,I'm giving up on you.''

Şimdi onun sırasıydı.

'' And I am feeling so small.It was over my head.I know nothing at all.And I will stumble and fall.Im still learning to love.Just starting to crawl.''