Multimedia Cenk ; Cameron Dallas bizim Cenk'imiz olacak :)
''Herkese,yani gönüllü olan kişilere tekrar teşekkür ederiz.Herkes elinden geleni yaptı fakat en iyiler seçilecek.Buraya çıkmak bile büyük bir cesaret ister.Şimdi lafı fazla uzatmadan,başrololarak şarkı söyleyecek kişi veya kişileri söyleyeceğim.Başrol olan kişiler ; Almeda ve Tolunay çiftimiz oldu ! Tebrik ederiz arkadaşlar ! ''
Almeda'nın gözünden ;
''Başrol olan kişiler ; Almeda ve Tolunay çiftimiz oldu! Tebrik ederiz arkadaşlar ! ''
Bir anda kalbim sıkışmıştı.Başrol olmuştuk.Tolunay birden sarıldı ve yanaklarıma hızlıca öpücükler kondurdu.
''Hey hey hey ? ''
''Özür dilerim sadece sevinmiştim.''
''Evet ! Başrol öğrencilerimizi sahneye alalım ve sonrada diğer yanında şarkıya eşlik edecek kişileri söyleyeceğim ! ''
Ben önde,Tolunay ise arkamda sahneye doğru ilerliyorduk.Sahnede görünür görünmez bir alkış tufanı koptu.Yanaklarım kızarmış,utanmıştım.Müdürümüz ''tebrikler'' bakışını candan bir şekilde atarak bize cesaret verdi.Elinde kağıda baktı ve tekrar salondakileri susturdu.Bizimle birlikte şarkıya eşlik edecek kişileri de teker teker okudu.Hepsi güzel söylemişti.Gerçekten güzel olacak.
Ece'nin gözünden ;
Sahneye çıktıkları anda içimi bir kıskançlık duygusu sarmıştı.Daha fazla yakınlaşmamaları gerekiyordu.Tolunay benimdi.Bu kız bunu anlaması gerekiyordu.Birlikte şarkı söylememeleri gerekiyordu.Biliyorum birçok erkeğin altında yatıp kalkmıştım ama Tolunay ayrıydı.Ve ben Tolunay'ı bu sürtükten kıskanıyordum.Benim duygularım yoktu.Sadece mantığım vardı.Birşeyi çok istediğim anda elde ederdim ama Tolunay'ı elde edemiyordum ve bu bana takıntı yapıyordu.Her erkeği kendime aşık edecek kapasitede bir kızım.Tolunay hariç.İşte tek istediğim ve tek sorunum buydu.Tolunay bana aşık olacaktı ve bu kız çıktı çıkalı planlarım bozuluyordu..Her geçen gün Tolunay bu kıza yakınlaşıyordu.
Düşün Ece düşün !
Tolunay'ın gözünden ;
İşte bugündü.Hayallerimin gerçek olduğu bugündü.Ve ben bunu Almeda'yla başarmıştım.Uzun zamandır kendimi kanıtlamayı istiyordum ama cesaret toplayamıyordum ve Almeda'da eminim öyledir.Ben hayallerimi gerçekleştiriyordum.Kendime bugün itiraf edecektim.Ben Almeda'ya aşıktım.Daha önce hiç aşık olmamıştım sadece birkaç sevgilim olmuştu.Almeda beni mutlu eden tek insandı.O geldiği günden beri neşem eksik olmamıştı.Benim neşe kaynağımdı.Herşeyimdi.Meleğimdi...
Bunu ona söylememliydim biliyorum.Zaten duygularımdan daha tam olarak emin değildim.Onunla arkadaşça bir ilişki istemiştim ama Almeda gerçekten şansını zorluyordu ve sanki bilerek yapıyor,kendine aşık ediyordu.Kızınca bile şirin oluyordu.Almeda yavaşça beni dürttü.
''Ne düşünüyorsun ? ''
''H-hiç .Dalmışım öyle işte. ''
''Pekala artık çıkalım konferans salonundan.Pek işimiz kalmadı ha ne dersin ? ''
Almeda yavaşça yanıma sokuldu ve sarıldı.Dudağımı saçlarına bastırdım.Konferans salonunun kapısına ilerliyorduk ki Ece yanımıza doğru geliyordu.Yine ne istiyor bu kız ?
''Hey Tolu ! Bugün bir parti veriyorum ve en önemli misafirlerimiz sizsiniz ! Başrol olmanızı kutlayacağız ne dersin ? ''
''Hayır Ece istemiyoruz.''

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blood Absorbent Friendship
VampirSanırım bunu yapmak zorundaydım.Onları bırakıp gitmek zorundaydım.Kaçmak zorundaydım.Bir an gözlerindeki acıya baktım.Onlar annem ve babamla oyalanırken kaçmak zorundaydım. Gözlerimin onunda koca bir katliam.Belkide ölüceklerdi.Hemen olduğum yerden...