Cenk'in gözünden ;
Gözlerimi hastanede açtım.Beynimde olan olaylar görüntüleniyordu.Kendime bunu söylemekten nefret ediyorum ama Tolu beni fena halde pataklamıştı.Ama Almi'yi öpmüştüm.Herşeye bedeldi.Almi'ye olan aşkım herşeye bedeldi.Sonum hastanede bitsede buna deymişti.
''Uyandığına sevindim Cenk,hemşireyi çağıracağım. ''
Selin.En yakın dostum.Her zaman yanımda olan tek kişi.Beni anlayan tek kişi.Almeda'ya olan aşkımı bilen ve anlayan tek kişi.Hemşirenin aniden odaya girmesiyle irkildim.
''Eveeet.Uyanmışsın sonunda.Endişelenme sıyrıkların var çok ağır bir durumun yok sadece biraz burnun ezilmiş ve kolun kırılmış.Yani,biraz endişelenebilirsin.''
''Ayna var mı ? ''
Selin konuştu.
''Cenk,şu an görme iyileşince görürsün.''
''Şimdi görmek istiyorum.''
Selin çantasından bir ayna çıkardı.Ve tereddütle bana uzattı.Gözlerimi kapattım ve aynayı kaptım.Yüzüme tuttum ve gözlerimi yavaşça açtım.Olamaz...
''Bu..berbat ! ''
''Bakmamanı söylemiştim.''
Her tarafım çiziklerle doluydu.Burnum çok kötü gözüküyordu.Kolumu görebiliyordum ama yüzüm daha kötüydü.Bu şekilde 2 haftada çıkarsalar bile 1 ay boyunca dışarı çıkmam.Tolunay neredeyse beni öldürecekti.
''Şimdi doğrul bakalım,yüzünü sargılıycaz.''
Yavaşça yataktan kalktım.Heryerim ağrı sızı içindeydi.Kalkarken Selin yardımcı oldu.Hemşire yüzümü yavaş yavaş sargılamaya başladı.Alçılı kolumda göz gezdirdim.
''Ne kadar zamanda iyileşebilirim ? ''
''Üç hafta olabilir.Daha belli değil küçük bey.Kendini yormaman lazım.Kız arkadaşın sana yardımcı olucaktır.''
Selin benim kız arkadaşım değildi.
''Arkadaşım.''
Selin hızlıca çantasını alıp hastane odasından dışarı çıktı.Noluyordu şimdi ? Ne dedim ki ben ? Sadece kız arkadaşımın olmadığını vurguladım.
''Öyle görünmüyor.''
''Ne demek istiyorsun ? ''
''Hiçbirşey.Yüzünü sargıladım.Şimdi sana yardım edeceğim dikkatlice bir bacağını yatağa at bende başını koruyacağım.''
Yavaşça bir bacağımı yatağa attım.Sonra ötekini.Bir elimden destek alarak hemşirenin de yardımıyla yukarı çıktım ve başımı yastığa koydum.''Öyle görünmüyor'' da ne demekti şimdi ? Selin benim çocukluk arkadaşımdı.Ve her zaman en yakın dostum olarak kaldı.Babam bizi terk etmişti ve annem bana kötü davranmaya başladığında bile benim yanımdaydı.O gün iğrenç hissediyordum.Sanki kalbim görevinden istifa edecekti.Babam annem yüzünden bizi,yani beni terk etmişti.O zaman küçüktüm.Eğer şu an ki yaşımda olsaydım babamın gitmesine izin vermezdim.
''Dinlenmene bak.''
''Pekala.Selin'i çağırır mısın ? ''
''Tabii.''
Hemşire yavaş adımlarla kapıya ilerledi ve odadan çıktı.Birkaç dakika sonra kapı açıldı ve Selin içeri girdi.
''Neden odadan çıktın ? ''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blood Absorbent Friendship
VampiroSanırım bunu yapmak zorundaydım.Onları bırakıp gitmek zorundaydım.Kaçmak zorundaydım.Bir an gözlerindeki acıya baktım.Onlar annem ve babamla oyalanırken kaçmak zorundaydım. Gözlerimin onunda koca bir katliam.Belkide ölüceklerdi.Hemen olduğum yerden...