Arkadaşlar son zamanlarda kötü günler geçiriyordum psikolejik sorunlar bu yüzden uzun bir süre boyutunda yeni bölüm yazamadım özür dilerim bu bölümü telafi olarak uzun yazmaya çalışıcam sizi seviyorum ! :) Ve ekliyeceğim bir şey var.Biraz değişiklik olsun istedim çünkü karakterlerden Cameron daha tatlı -,- . Cameron Dallas ; Tolunay. Blake Steven; Cenk olacak :) .
Hızlı bir tokat yapıştırdım ve arabayı birden çalıştırdı.
''Nereye gidiyoruz ! ''
''Kapat çeneni ! ''
Tolunay'ın gözünden ;
Ne olduğunu anlamadan Almeda'yı alıp çekip gitmişti.Almeda'nın kokusunu alabiliyordum.Bu kaçık yine ne planlıyor ha ! Kahretsin ! Hiçbir şey yapamadan öylece Almeda' yı götürmesine izin verdim.Çıktıktan sonra hemen arabama atladım.Arabamı hızlı sürme kabiliyetim sayesinde,Cenk'i önümde yakaladım.Nereye gidiyor bu ? Almeda'yı hastaneye götürürse işimiz biterdi.Her şey anlaşılırdı.Aklından ne geçiyor Cenk !
Aniden telefonumun çalmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.Almeda arıyordu.Hemen telefonu elime alıp kulağıma yapıştırdım.
''Almeda,lütfen iyi olduğunu söyle ! ''
''Merak etme Tolu,Almeda'ya zarar vermem.Bir an önce peşimizi bırakmalısın,yoksa senin için iyi olmaz.''
''Kapat çeneni ve telefonu Almeda'ya ver ! ''
Almeda'nın bağırma sesi duyuluyordu.Bağırırken bile sesi aynı tondaydı,yumuşak ama aynı zamanda sert.Huzur verici sesi.
''Cenk telefonu bana ver aptal ! ''
Artık dayanamıyordum.Bir an önce Cenk'in önünü kesmek zorundaydım.Herhangi bir saçmalık yapmadan önce onu durdurmalıydım.
''Tolu,lütfen şu aptaldan kurtulmamı sağla yoksa seni öldüreceğim ! ''
''Sakin ol,amacı ne . Nereye gideceğinizi söyledi mi ? ''
''Ah,söylese zaten bir yolunu ben bulurdum öyle değil mi ?! ''
''Ver şu telefonu Almeda ! Kahretsin neden beni sevmek istemiyorsun neden beni anlamıyorsun ha ? ''
Telefon aniden kapandı.Uçuruma doğru gidiyordu.UÇURUM.Arabayla uçurumdan atlayacaksa,Almeda'ya birkaç sıyrıktan sonra birşey olmazdı.Ama eğer komalık olmazsa da dikkat çekerdi.Siktir, Cenk !
Dar bir yola girmiştik.Artık önlerine geçmem imkansızdı.Düşün Tolu düşün ! Artık uçurum kenarına yaklaşmıştık.Geldiğimizde bol olarak kum ve küçükçe bitkiler vardı.Daha önce buradan atlayanlar çoktu.İntihar tepesi de deniliyordu.Yaklaşık her yıl en az beş kişi burada intihar ediyordu.
Kim intihar etmek ister ki ? Hayat aslında güzel.Sadece bakış açını değiştirmen gerekiyor.Hayatındaki olumsuzlukları çıkarınca hayatın daha da kolaylaşıyor.Hayattan zevk almaya çalışırsan,elinden geleni yaparsan ve biraz da Polyanna oyunu oynarsan,hayat tam anlamıyla mükemmel birşeye dönüşüyor.Ben bunları yapıyor muyum ? Hayır. Ama yapmaya çalışıyorum.Tabiki hayatın pürüzlü yanları oluyor.Zaten amaçta , pürüzleri düzeltmek.
Arabayı yavaşça durdurdum.Cenk Almeda'nın kolundan tutuyordu.Hızlıca arabadan indim.
''Bırak kolumu Cenk ! Bırak ! ''
''Bizi rahat bırak Tolunay.Artık sürekli karşıma çıkmandan bıktım.Almeda'yla konuşma şansları yakalıyorum ve o an gelip herşeyi berbat ediyorsun.Geçmişte ve şimdi hatalar yapmış olabilirim ama inan bana Almeda,artık iyi bir çocuğum.Lütfen inan bana bebeğim.Senin için de her yönden değişmeye hazırım.Almeda,bana bir şans versen olmaz mı , lütfen ? ''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blood Absorbent Friendship
VampireSanırım bunu yapmak zorundaydım.Onları bırakıp gitmek zorundaydım.Kaçmak zorundaydım.Bir an gözlerindeki acıya baktım.Onlar annem ve babamla oyalanırken kaçmak zorundaydım. Gözlerimin onunda koca bir katliam.Belkide ölüceklerdi.Hemen olduğum yerden...