1.9

1.1K 95 84
                                    

Jin okuldan çıkıp evine gitti. Bugün yaşadıkları ağır gelmişti. Taehyung'a sinirliydi.

Aslında onu da üzmek istemiyordu ama gururu daha fazla basıyordu.

Jin, Taehyung'a aşık değildi. Gerçekten değildi. Belki bir hoşlantı? Olabilir.

İlk kavga ettikleri gün-pizzalı gün dkndldm- ağlamıştı. Ama aşık olduğundan değildi.

Jin kimsenin kalbini kırmaya dayanamazdı. Jin bu konuda çok fazla duygusaldı. Jin'in empati duygusu çok fazlaydı.

Empati iyi bir duygudur fakat çok fazla empati yapmak insana zarar verebilir.

Biri üzülünce sende üzülürsün bu duygu yüzünden.

Hayatta, empati kurmak gerekir ki duygusuz olmayalım.

Tabii çok fazla değil çünkü bu bize zarar verir.

Jin fazla empati yapan bir insandı. Bu yüzden ilk kavga ettiklerinde çok ağlamıştı.

Şimdi de bu yüzden ağlıyordu.

Tabii ki de onu affetmeyecekti ama ağlıyordu.

Jin her şeye hemen ağlayan insanlardandı. Ama bu özellik, onun iyi bir insan olmasını sağlıyordu.

Ayakkabılarını, ayakkabılığa koydu ve duş almak için yukarıya çıktı. Jin duşunu alırken bütün bu yaşadıklarını unutmak istiyordu. Olmuyordu. Unutamazdı, hafızasını kaybetmediği sürece.

Jin üstünü giyindikten sonra çalışma masasına oturdu. Çalışma masası; başka bir odadaydı.

Jin yaptığı sınavın kağıtlarını masasının üstüne koydu. Tabii ki de Taehyung'un kâğıdını ilk önce kontrol etmeyecekti.

Jin Taehyung'un kağıdını bütün kâğıtların en üstüne koydu. Fakat kontrol etmeyip yerinden kalktı.

Jin evin bodrumuna indi. Canı, şarkı söylemek istiyordu.

Jin şarkı söylemek için her şeyini hazırladı ama bir şey eksikti.

Söyleyecek şarkısı yoktu.

Jin şarkı söylemek istiyordu ama şarkısı yoktu.

Seçemiyordu?

Şu an nasıl bir durumda olduğunu bilmiyordu.

Jin durumuna göre şarkılar söylerdi. Mesela üzgünken, üzgün bir şarkı söylerdi, mutluyken, hareketli bir şarkı söylerdi.

Ama şu an öfkeli miydi?

Öfkeliydi.

Peki neden öfkesini giderebilecek bir şarkı söylemiyordu?

Jin aynı zamanda üzgündü. Kederliydi.

Ve daha önce yaşamadığı bir duyguyu yaşıyordu. Bu duyguyu bilmiyordu.

Özlem mi?

Pişmanlık mı?

Aşk mı?

"Tanrı'm! En sonunda çıldırdım."

Jin böyle düşünüyordu. Belki de haklıydı. Bu dünyada delirmişti.

Bu dünyada delirmeyen insanlar kaldı mı ki?

Herkes en az bir kere delirmiştir.

Jin'in şarkı söyleme isteği kaybolduğu için çalışma odasına gitti. Öğrencilerine yaptığı sınavları okuyacaktı. Masasına otururken Taehyung'un kağıdını en sona koydu. İlk önce onunkini okursa onu affetmeye daha fazla yaklaşırdı. Ve Jin Taehyung'u affetmek istemiyordu.

not in my dream, taejinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin