3 haftadır ne Jimin uyanmıştı ne Taehyung ve Jungkook mutlu olmuştu.
İkisi de bitik haldeydiler.
Birisi en yakın arkadaşlarından birini kaybetmenin hüznüyle, birisi ise aşık olduğu adamı kaybetmenin hüznüyle boğuşuyordu.
Jimin'in yanında maalesef ki yedi yirmi dört duramıyorlardı. Okulları olduğu için gitmek zorundaydılar fakat okul çıkışları hep Jimin'in yanlarına gelip, o gün yaşadıklarını anlatırlardı.
Taehyung ve Jin ise hâlâ barışmamışlardı. Taehyung bu üç haftalık süre içerisinde birkaç defa özür dilemiş ama Jin kabul etmemişti. Etmek de istemiyordu.
"Jimin nerede!?"
Diye sordu Jungkook. Taehyung'la, Jimin'i ziyarete gitmişlerdi fakat Jimin odasında değildi.
Ne olmuştu?
"Lan adamı hasta etmeyin Jimin nerede!?" dedi Taehyung. En az Jungkook kadar sinirliydi.
"Sakin olun! Sadece yoğun bakımdan çıktı, onu normal odaya aldık. Endişelenecek bir şey yok." dedi stajyer olduğu belli olan kadın.
"Odası nerede?"
"Beni takip edin lütfen."
Kadını takip edip Jimin'in odasına gitmeye koyuldular.
İçlerinde bir umut vardı. Belki de Jimin'i uyandığı için başka bir odaya almışlardı?
İkisi de bu yüzden heyecanlıydılar neredeyse bir aydır-şu an 19 kasım- uyuyordu.
Park Jimin'in odasına, stajyerin açtığı kapı sayesinde girdiler.
İkisi de odanın içerisine koşarak, umutla girdiler.
Dakat umutları boşuna çıktı. Bunun yerine daha çok kederlendiler.
Çünkü Jimin, uyuyordu. Yatıyordu hiçbir şey yapmadan. Gözleri, bu kaza olduğu gününkü gibi kapalıydı.
"Tanrı'm neden uyanmıyorsun Jimin?" dedi Taehyung.
"Ne zaman uyanır?" dedi Jungkook stajyere.
"Ben tam olarak bilmiyorum bir doktor çağırayım." dedi genç stajyer. Jungkook ve Taehyung'tan 2-3 yaş büyüktü.
"Peki."
Bir süre sonra içeriye Jimin'in doktoru girdi. Jimin'in yanındaki sandalyeye oturdu.
"Evet çocuklar bir sorun mu var?"
"Biz ne zaman uyanır diye soracaktık da."
"Ne zaman uyanacağını sadece Tanrı bilir."
Taehyung ve Jungkook bunu duyunca daha fazla umutlarını kaybetti.
"Bir tahmin bile mi yok?" dedi Jungkook.
"Hm... bu gibi hastalar 1 yıl içerisinde uyanabiliyor, 10 yıl içerisinde uyanabiliyor, hatta bazıları hiç uyanamıyor. Bunların da bir çoğunluğu yok-yani en fazla ne kadar süre bilinci kapalı duruyorsa- , bunların bir ortalaması yok."
"Peki teşekkürler."
Doktor odadan çıkınca, doktorun oturduğu yere Jungkook oturdu. Gözyaşlarını tutmak istiyordu çünkü Jimin onu ağlarken görünce kızardı. Jungkook, Jimin'in ona kızmasını istemiyordu.
Taehyung zaten en yakın arkadaşlarının yanında ağlamayı hiç sevmezdi. Ama şu an ağlıyordu.
Acısı hiç geçmemişti kazanın olduğu günden beri.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
not in my dream, taejin
Fanfic"Neden bana teşekkür ediyorsun ki? Benim sana teşekkür etmem gerek." "Hayır, seni sevdiğim için teşekkür ederim." Eski adı; müdür müdür müdür?