Shawn Mendes is my....... (Dutch)

Hoofdstuk 30

POV Summer
Het nieuws dat ik zou gaan overlijden door een fout van een dokter maakt me best verdrietig ik bedoel ik heb zo hard gevochten om beter te worden, maar dan ga je niet dood aan de ziekte maar aan de fout van aan dokter. Ik zit nu trouwens met Cameron naast me in het vliegtuig hij kijkt me steeds bezorgd aan maar ik doe net of ik het niet zie. Het enige wat ik nu eigenlijk wil is naar Shawn toe en verder gaan met de tour.

Ik heb Shawn al gebeld dat we naar hem toe gaan maar heb hem niet verteld dat ik waarschijnlijk dood ga. Dat vind ik zo lastig om hem te vertellen, ik heb net mijn echte familie terug dan word ik ziek en ga ik ook nog dood. Onbewust rolt er een traan over mijn wang, ik veeg de traan ruw weg en leg mijn hoofd op het hoofdeind van de stoel.

POV Cameron
Summer is net naast mij in slaap gevallen. Ze gaat waarschijnlijk dood en we weten niet eens wanneer. Shawn die gaat verdrietig zijn en meteen zijn tour weer stoppen op zich kan ik dat wel begrijpen maar ik weet zeker dat Summer dat niet leuk gaat vinden. Ik zucht en leg mijn hoofd neer en kijk naar een slapende Summer.

POV Summer
Ik werd net wakker gemaakt door Cameron omdat we geland zijn. Nu moet ik Shawn bijna gaan vertellen dat ik nooit meer beter word en dood ga. Ik ben zo bang voor zijn reactie. En als ik het hem verteld heb moet ik het ook nog aan Nienke en Renske vertellen dat word ook heel lastig.

We lopen het vliegveld af en stappen in een taxi die ons naar Shawn gaat brengen. Shawn heeft nu geen show vanavond en is dus gewoon in het hotel. Ik word met de minuut zenuwachtiger. Dan zijn we na 10 minuten met de taxi bij het hotel aangekomen en lopen we naar binnen waar we inchecken.

Als we bij Shawns kamer komen vraag ik aan Cameron: "Cam mag ik even alleen met Shawn praten?" "Tuurlijk Summer je moet het hem wel vertellen hè." Zegt hij. "Ik zal het hem zeggen cam dankje." Antwoord ik. Ik klop op de deur en Shawn doet verast open en trekt me in een knuffel. Ik loop naar binnen en ga op zijn bed zitten. "Summer? Wat is er? Waarom ben je zo down?" Vraagt Shawn na het zien van mijn gezicht bezorgd.  Ik zucht diep en begin het hele verhaal te vertellen tot slot zeg ik: " Shawn ik word nooit meer beter ze hebben een stuk van de lever geraakt waar niemand zonder kan. Het spijt me zo." Ik begin te huilen en is Shawns gezicht geschokt staan waarna hij ook begint te huilen en mij knuffelt.

We blijven een tijdje samen knuffelen en huilen. Uiteindelijk zijn de tranen op en kijken we samen in stilte naar buiten en denken we beide na.

———————————————————
Hallo daar ben ik weer.
Laat even weten wat jullie van dit hoofdstukje vinden.

Xxx Sanne