Vampire's King Obsession

Epilogue

Natasha

Ngayong araw ang anibersayo ng pagkamatay niya.Many years have passed pero sariwa pa rin sa isipan ko ang nangyari na para bang kahapon lang nangyari ang lahat. Ang pagkamatay ng kaisa-isahang lalaking minamahal ko.I began to hate wedding ceremonies because of what happened between me and Clinton.Kaya kahit na maraming nagpapaunlak sa'kin na dumalo sa kasal nila hindi ko ginagawa dahil naaalala ko lang ang nangyari. There's a part of me that wanted to forget everything para makalimutan ko na lahat ng sakit. Years without Clinton by my side is just like I am tormented in a deepest part of hell. Oo wala na si Clinton pero andun pa rin ang sakit, at mas nasasaktan ako kapag naalala ko ang mga masasayang alaalang magkasama kaming dalawa. Kasi, alam kong hindi na mauulit pa ang mga panahon na masaya kami't magkasama.

Marami ding nagtatapat ng kanilang nararamdaman para sa'kin pero lahat ng 'yon hindi ko pinagtuunan ng pansin dahil, alam ko na karamihan sa kanila gusto lang mapasakanila ang trono lang ni Clinton,k aya nila 'yon ginagawa.

At kahit na seryoso sila pagdating sa nararamdaman nila para sa'kin, wala pa ding silbi iyon dahil si Clinton lang ang kaisa-isang bampirang mamahalin ko. The moment that he died he took my heart with him and even that he's already there, in the afterlife. I, and will always continue to love him with all my heart.

"Mom!!"- napakurap-kurap ako ng marinig ang boses ni Tyler, kasama niya ang mga kapatid niya. Napakunot ang noo ko dahil sa tila ba humahangos talaga sila na para bang may kungano silang ginawa na nakapagpapagod sa kanila ng todo.

"Come with us, Meme"- mas lalo akong naguluhan. Ano ba kasing nangyayari? Can someone enlighten me of what was happening here.

Agad na sinalakay ng matinding kirot at sakit ang puso ko ng mahinuha ko kung saan nila ako dinala. Sa museo kung saan inilibing si Clinton.Napahakbang ako ng paatras habang paulit-ulit na umiiling iling. Ayoko, ayokong makita si Clinton na nakahimlay sa libingan niya. Hindi siya naging abo gaya ng ibang bampira at 'yon ang masakit dahil kahit alam ko na, na buo pa rin ang katawan niya. Hindi parin namin siya makakasama pa.

Pero wala na akong nagawa ng hinila ako ng kambal. Nakangiti si Divina sa'kin na para bang sa ganoong paraan sinasabi niya na magiging maayos din ang lahat.

Humugot ako ng malalim na hininga ng marating namin ang parte kung saan nakahimlay si Clinton.Nanlaki ang mga mata ko sa nasaksihan. Wala doon si Clinton, wala ang katawan niyang nakahimlay sa kaniyang libingan.Pero, paano?paanong wala na?

"His corpse is gone, Mom and we really have no idea what happened to Father.Early in the morning when I visited in here, he's still here but now, he's gone""

Napakurap-kurap ako sa sinabi ni Tyler. Naguguluhan ako, paanong nawala na lamang bigla ang katawan ni Clinton?

"And Mom we found this, in his coffin"- nakakunot noong inabot ko ang ibinigay ni Theodore sa'kin. Isang itim na rosas, pero ang nakakapgtaka  ay unti-unting nagbabago ang kulay noon, naging kulay  pula ang bulaklak noon. Ganun ang rosas na ibinigay ni Clinton sa'kin, noong inaya niya akong pakasalan siya.Ang may nakaukit na pangalan na'ming dalawa.

"I think there is only one implication about this"- seryoso at pormal na pagkakasabi ni Tyler.

"Father is alive again, he's alive Mom"

Sumikdo ang puso ko sa narinig kung mga katagang nagmula sa kaniya.Nahigpitan ko ang pagkakahawak sa rosas na ibinigay ni Theodore.Si Clinton...buhay? pero paano? paano nangyari ang bagay na 'yon?

"Mom, everytime I visited in here, I noticed some changes in Dad's corpse. The bullet in his chest is in his coffin already and the cuts in his chest healed as if he didn't hit by a gun. I didn't tell you all of those things because I don't want to give all of you a false hope that Father is going to live again"