Ik veegde de damp van de spiegel en poetste mijn tanden. Laila kwam vandaag bij mij slapen, maar we zouden eerst vanavond lekker de stad in gaan en dan naar de film. Ik zou haar daar over een half uurtje zien dus ik moest opschieten. Ik had een lekkere linnen broek met een armloze truitje aan en platte slippers eronder. Lekker simpel, daar hou ik van!
Het was zo'n heerlijke zomer avond, waarbij je eigenlijk wel naar buiten moést gaan. Ik zocht mijn tasje en deed mijn sleutels en portemonnee erin. Liep de trap af en ik hoorde een stem waar ik weer de kriebels van krijg. Ik ben hem zoo zat. De afgelopen week was hij hier iedere dag. Iedere dag gewoon! Als wij mensen op bezoek hadden, wil ik dat ze zich altijd thuis voelen en dat ze zich nergens voor hoeven te schamen. Als je lekker op de bank wilt liggen en tv wilt kijken, tuurlijk dan mag dat, als je wilt eten. Je weet waar de koelkast staat. Maar hij.. hij voelt zich iets TE veel thuis hier en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Ik liep snel de trap af en wilde samir vertellen dat ik vertrok. Nog geen voet in de huiskamer gezet te hebben en hij begon al ongewenst tegen me te praten. "Hé Sarah! Hoe is het schat!" Ik vond hem altijd zo overdreven en liet ik hem al te goed merken. "Ik ben je schat niet en noem niet zo." Ik keek Samir boos aan in de hoop dat hij de boodschap begreep, hij weet dat ik hem niet mag. "Ze is je schat niet, dus noem haar niet zo." "Sorry" hoorde ik hem snel zeggen en wierp mijn aandacht weer op Samir. "Uhm, ik ga Samir. Ik heb mijn telefoon bij me als er iets is en je weet dat we hier samen terug komen. " "Ja is goed joh." Nog vlak voordat ik weg wilde gaan keek ik hém aan. "Hé Redouane! Ruim je, je troep op als je naar huis gaat!" Ik zag een glimlach op Samir's gezicht verschijnen en Redouane die eerst lag ging overeind zitten. Ik gaf Samir een knipoog en liep naar de voordeur. Deed hem open en trok hem achter me dicht..
