Nephew

Nephew -5

Nephew -5

@@@@@@

မမက တကယ္ၾကီး သိဂႌဒီပါဆိုသည့္ မိန္းကေလးႏွင့္ ဆံုခုိင္းေလတယ္။ မရမက ဖုန္းဆက္ျပီး ေျပာေနတာေၾကာင့္ သြားေတြ႔ရတယ္။ မိန္းကေလးကေတာ့ လွပါတယ္၊ သံုးဆယ့္ငါးႏွစ္ ဆိုေပမယ့္ တင့္တယ္ျခင္းအတိျပီးတယ္။ တစ္ဆက္တည္း ကိုယ္အကပ္ေလးက တင္းကပ္ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါပဲႏွင့္ ျပည့္တင္းလွပသည့္ ကိုယ္လံုးေလးႏွင့္ လုိက္ဖက္ညီတယ္။ ခက္တာက ဘယ္လိုအလွတရားကမွ ႏွလံုးသားထဲ စိမ့္မဝင္ႏုိင္ေတာ့တာ ျဖစ္ေလတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေဆးအေဖ်ာ့ေလး တင္ထားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားနဲ႔ ျပံဳးျပတယ္။ ျပီးေတာ့ ေဘးနားမွ ေရခြက္ကို တစ္ခ်က္ေမာ့ေသာက္တယ္။ ေဆးသားေတြ ေရဖန္ခြက္မွာ ေပသြားတာကို ၾကည့္လုိက္ျပီးမွ ကၽြန္ေတာ္ တြန္႔ခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါကိုသာ ဂ်ီဂ်ီသိရင္ ေလးငယ္က ဇီဇာေၾကာင္တယ္လို႔ ေျပာအံုးမည္။

'ေမေမက သြားလုိက္ပါ ဆိုလုိ႔'

မပြင့္တပြင့္ ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ျပံဳးျပမိမလား မေျပာတတ္ေပ။

'ကၽြန္မက သိဂႌဒီပါ ပါ'

'ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လာေပးခဲ့တာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ မမက ကၽြန္ေတာ့္ကို အိုေနျပီလို႔ ထင္ေနတာ'

အမွန္တိုင္း ဆိုရရင္ ကၽြန္ေတာ္ စကားေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ တစ္ဖက္သားမိန္းကေလးကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မေပးလိုဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္တာၾကီးကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ ေစခ်င္ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလုိက္မတာမွာ သူမက ခပ္တိုးတိုးရယ္တယ္။ ရွက္တာလား ဘာလား ဆိုတာအထိ ေဝခြဲဖို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဝင္စားဘူး။ သူမနဲ႔ ေတြ႔ျပီးရင္ ဂ်ီဂ်ီရဲ႕ဆုိင္ကို သြားဖို႔ ရွိတယ္။

'အမွန္ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္က အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔ကို မျဖစ္မေနလို႔ ေတြးထားတာမ်ိဳး မရွိဘူး'

တစ္ဖက္သားကိုလည္း အေနမခက္ေအာင္ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေလးလည္း ေပၚလြင္ေအာင္ ေျပာဖို႔ ဆိုတာ လြယ္မယ္လုိ႔ ထင္ပါသလား၊ မလြယ္ပါဘူး။ ထင္ထားတာထက္ ပိုျပီး ခက္ေနႏုိင္ပါေသးတယ္။ ေျပာရရင္ အခု ကၽြန္ေတာ္ ၾကံဳေနသလိုမ်ိဳး၊