Nephew

Nephew-6

Nephew-6

@@@@@

ႏွစ္ဖက္ေရွ႕ေန ႏွစ္ဦးက တရားရံုးအခန္းအတြင္းသို႔ မဝင္ေသးခင္မွာ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ကို ပိုင္ဆုိင္မႈခြဲတမ္း ေဝမွ်ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကတယ္။ ႏွစ္ေယာက္က မ်က္ႏွာခ်င္းမဆုိင္ခ်င္ဘူး ဆို၍ တစ္ၾကိမ္တည္းႏွင့္ အျပီးလုပ္ရန္သာ ေရွ႕ေနႏွစ္ဦးက ၾကိဳးစားၾကရတာ ျဖစ္တယ္။ ႏွစ္ဦးသားက မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ဘူးဆို အမွန္တကယ္ကိုပဲ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္လိုၾကတာ ျဖစ္ႏုိင္ေလတယ္။

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထုိင္ခံုေတြမွာ ထိုင္ေနၾကတာေတာင္မွ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တစ္ၾကိမ္မွ်ပင္ မ်က္လံုးခ်င္း မဆံုၾကေပ။ ဟိုဘက္လြဲ ဒီဘက္လြဲ ေခါင္းငံု႔ အေနအထားအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုဖို႔ကို ေရွာင္ၾကတယ္။ ေျပာရလွ်င္ အမ်ိဳးသမီးဘက္ကဟု ဆိုရမည္။ အမ်ိဳးသားကေတာ့ ထိုသို႔ မဟုတ္ပဲႏွင့္ တစ္ခ်ိန္လံုး သူ႔အမ်ိဳးသမီးကိုသာ လုိက္ၾကည့္ေနေလတယ္။

'ဒီ ေတာင္ၾကီးက အိမ္နဲ႔ျခံကိုေရာ'

'သူ႔ကိုေပးလိုက္'

ေပးလိုက္ ဆိုတာကလည္း ထြက္လာလုိက္တာ ျပိဳင္တူ၊ ေရွ႕ေန႔ ႏွစ္ဦး တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လ်က္ က်ီးၾကည့္ ေၾကာင္ၾကည့္၊

'မႏၱေလးက အိမ္နဲ႔ျခံ၊ ျပီးေတာ့ ကားနဲ႔ ဆုိင္ကယ္ ႏွစ္စီး'

'အိမ္၊ ျခံနဲ႔ ကားကို သူယူပါေစ ဆိုင္ကယ္ ႏွစ္စီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ယူမယ္'

အမ်ိဳးသားအမႈသည္က ကၽြန္ေတာ့္လူမို႔ သူလိုခ်င္တာကို မွတ္ထားေပးရမွာက ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္၊

'အိုး ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးေတာ့ သူ႔ကို မေပးႏုိင္ဘူး အိမ္၊ ျခံနဲ႔ ကားကိုပဲ ေပးလုိက္ပါ၊ ဆိုင္ကယ္က ကၽြန္မဟာ၊ လုိင္စင္ကအစ ကၽြန္မနာမည္နဲ႔'

ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္ ေရွ႕ေန ႏွစ္ဦးသား မ်က္လံုးခ်င္း စံုမိၾကျပန္တယ္။ ဒီလင္မယားဟာ ဥစၥာပစၥည္းခြဲေဝေနျခင္းမွာ တန္ဖိုးၾကီးတာေတာ့ မင္းယူ မင္းယူ၊ ျဖစ္ေနသလားလို႔၊

'လိုင္စင္က မင္းနာမည္ေပမယ့္ ငါ့ဝင္ေငြနဲ႔ ဝယ္ထားတာ၊ ငါရသင့္တယ္'