Nephew

Nephew-7

Nephew-7

@@@@@

ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို အေသအခ်ာ ေက်ာခိုင္း ပစ္လိုက္တယ္။ မဟုတ္ရင္ ဒီဟာေလးက ျပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲက အဆင္မေျပရင္ေတာင္မွ သူ႔ကို ဒီအတိုင္း ပစ္ထားဖို႔ေတာ့ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ မမနဲ႔ သူနဲ႔ ၾကားက တိုက္ပြဲကို ကၽြန္ေတာ္ ဝင္မပါဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာက ဂ်ီဂ်ီကို ရင့္က်က္သြားျပီလို႔ လက္ခံေပးလုိက္ျခင္း သက္သက္ပဲ၊

သူက နားလည္မလား နားမလည္ဘူးလား ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မေသခ်ာေပမယ့္ သူ႔ကို ရင့္က်က္ခြင့္ေတာ့ ေပးမွရမယ္။ သူ တစ္သက္လံုး မမရဲ႕ အမိန္႔ေတြ ၾကားထဲမွာ အက်ိဳးအေၾကာင္းမဲ့ ရွင္သန္ေနလို႔ မရဘူး။ သူက သန္မာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ လိုေသးတယ္။

သန္မာဖို႔ လိုလို႔ သူ႔တို႔ သားအမိၾကားကို ဝင္မပါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ေဝယ်ာဝိစၥေတြ လုပ္ဖို႔ကိုေတာ့ လြတ္ထားလို႔ မရတာေၾကာင့္ တစ္ပတ္ျပီးေတာ့ ဂ်ီဂ်ီရဲ႕အိမ္ကို ေရာက္ျဖစ္တယ္။ အိမ္တံခါးက ပက္ေပါ့ မေျပာင္းေသးတာေၾကာင့္ အသာအယာ ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ အိမ္ထဲကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေလာက္ ပစ္ထားလုိက္ရံုေလးနဲ႔ ဒီဟာေလးရဲ႕ အိမ္က အမႈိက္ပံု ျဖစ္သြားတာလား။

အိမ္ထဲကို ဝင္လာျပီးမွ အေပၚဝတ္ကို ဆိုဖာေပၚ ပစ္တင္လိုက္ျပီးမွ ေဆးရမယ့္ ပန္းကန္ေတြကို ေနရာအရင္ေရြ႕လိုက္တယ္။ သန္ရွင္းေရး လုပ္ျပီးျပီ ဆိုမွ အိပ္ခန္းထဲကို ဝင္လာေတာ့ အဝတ္ဗီရိုက ေသသပ္မႈ ကင္းမဲ့စြာနဲ႔၊ ရွပ္အက်ႌေတြကို ထံုးစံအတိုင္း ေရအရင္စိမ္လိုက္တယ္။ ျပီးမွ တျခားအက်ႌေတြကို ေလွ်ာ္စက္ထဲ ထည့္ျပီး လည္လိုက္တယ္။ တစ္အိမ္လံုးက လိုက္ကာေတြကို တစ္ခုမွမက်န္ေအာင္ လိုက္ဖြင့္လုိက္ျပီးမွ ေနေရာင္ဝင္ေအာင္ လုပ္ရတယ္။ အားလံုး ရွင္းသြားျပီ ဆိုမွ မလုပ္ခ်င္တဲ့ ပန္းကန္ေဆးျခင္းကို စတယ္။

အင္း ဟုတ္သားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ပန္းကန္ေဆးရတာ တကယ္ မၾကိဳက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆို တစ္အိမ္လံုးက ရွင္းျပီး မီးဖုိေခ်ာင္တစ္ခုတည္း ေပပြလို႔ က်န္ေနခဲ့တာမ်ိဳးက် တကယ္ ၾကည့္ရဆိုးတယ္ေလ။ ပန္းကန္ေတြ ေဆးျပီးသြားေတာ့ စာၾကည့္ခန္းထဲကေန ဖြာလန္က်ဲေနတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ေသခ်ာ ျပန္စီရတယ္။ ဂ်ီဂ်ီ ဖတ္တတ္တဲ့ ရသစာအုပ္မ်ိဳးေလးေတြကို လက္လွမ္းမွီတဲ့ေနရာမွာ ထားရတယ္။ စိတ္ပညာနဲ႔ ဆုိင္တာ ဒါမွမဟုတ္ရင္ စီးပြားေရး အေတြးအေခၚ ဆိုင္ရာေတြက ေတာ္ေတာ္တန္တန္ လွမ္းမမွီတဲ့ အျမင့္မွာ ထားတာ ပိုေကာင္းတယ္။ ဒါေတြက ဂ်ီဂ်ီ သိပ္ဖတ္ေလ့ မရွိတာမ်ိဳး၊ စာၾကည့္ခန္းထဲက စာထိုင္ဖတ္တဲ့ ထိုင္ခံုကို ေသခ်ာ သုတ္ျပီးမွ ျပန္ထြက္လာေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ထားမိတာနဲ႔ တိုးတယ္။