Hiring: UGLY Secretary (PUBLISHED under IMMAC)

Twenty Six

A/n: Sorry natagalan. You know medyo busy or sadyang nag-b-busy-busy-han hahahaha. Anyways, new characters ahead but still they are unknown.

------_---------_------------_---------------_------------

Someone's POV

"Sa tingin mo okay lang yung ginawa natin?" She ask me.

I glance at her. She was removing her sun glass and face me.

"I think so. Matagal na naman tayong naghintay kaya okay lang naman siguro yun."

"Ano nang plano?"

"Pupunta tayo sa kanila at haharapin natin yung mga walang hiya."

"Nailagay mo ba yung device sa kanya?" She look at me. Challenging.

"Of course! Nung niyakap ko sya naikabit ko na sa kwintas nya."

She just smirk and massage her temple.

I smirk also and quickly drove my car. I can't wait to see those f*cking bastards.

LUNA's POV

Tulala pa din ako habang naglalakad kami ni Javier pabalik sa kanila.

Hindi na ako tutuloy. Hindi dahil sinabi nung babae at lalaki, kundi naiwan na ako ng eroplano.

Napatigil kami sa public television sa isang restaurant.

"Isang kapapasok lamang na balita. Isang eroplano ang sumabog sa himpapawid. Byaheng Davao Airport ang sinasabing eroplano. Sa ngayon ay sinusubukan pang hanapin ang eksaktong lokasyon nang pinagbagsakan nito. Tumutok lamang sa aming channel para sa mga karagdagang update."

Nagkatinginan kami ni Javier.

Totoo ang sinabi nung lalaki. Pero paano nya nalaman yun?

Napalunok ako. Kung hindi nila ako pinigilan ay baka isa na akong sunog na bangkay ngayon.

"L-Luna okay ka lang?"

Hinawakan ni Javier ang balikat ko.

"O-Oo. Iniisip ko lang yung dalawa kanina."

"Well, thankful dapat tayo sa kanila. Kung hindi nila tayo pinayagan baka patay na tayo."

"Hindi ko lang mainitindihan. B-Bakit, papaano nila nalaman na sasabog yung eroplano?"

Natahimik kami sandali.

"Hayaan muna natin yun. What matter now is, we are safe and save because of those strangers. Halika na, uwi na tayo!"

Tumango ako sa kanya at nagbungtong hininga.

He is right.

We slowly walking on the street and my mind was thinking about those strangers. Sino sila? Bakit nila kami kilala? Bakit nila alam ang tungkol sa eroplano? Bakit nila ako niyakap at hinalikan? Bakit nila sinabing miss na nila ako? Bakit?

Hayys!

Naputol ang pag-iisip ko ng may biglang yumakap sakin.

"God, Luna! I thought you are one of the passenger of that plane. You make me d*mn worried, Al!" He said as he embrace me more.

Wait! A-Anong tinawag nya sakin?

"A-Anong tinawag mo sakin?"

Pinakawalan nya ako at hinawakan nya ang mukha ko.

"I miss you, Al! I never thought that I will see you again."

"A-Al?"

"I-Ikaw si Ier?" Nakakunot noong tanong ko.