Kalemimi elime alıp başlıyorum kağıda dökmeye. Sahi her kalemde bir kader yokmudur? Her kalemin yazışı farklı değilmidir?
Kimi mutluluğu yazar kimi umutsuzluğu. Kimi geleceğini kimi geçmişini. Başka birinin elindeki kalem, nelere şahit oldu neleri yazdı, nelerin altını-üstünü çizdi bilemezsiniz.
İnsanlarda öyle değilmidir zaten? Gülebilir, kahkaha atabilir, mutluluktan ağlayabilir velakin bunları yaparken içindede fırtınalar kopabilir.
Hani burdaki mesajı anlamadıysanız açıkça söyleyeyim; "Hiçbir insanın içini bilmeden yargılamaya çalışmayın!" Hani o insan gülüyo diye hayatı çok güzel, herşey yolunda, çok mutlu diye bişeyde yok. Sırf biri ağladı diye saçma sapan ihtimaller verip onun daha fazla ağlamasına neden olmayın.
İnsanlığı yitirmeye neden olanda bunlar değilmi zaten? Lütfen kimin ne yaşadığını bilmeden konuşmayın..
2019/2/28
03:15
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şehrin Masum Duvarları..
General FictionHerkez hikayesini gülerek anlatırken sıra bana geldi. Nereden başlayayım dedim? En mutlu olduğun an dediler. Durdum öyle. Yutkundum. boğazıma bir yumruk vurdular sanki. Babamın ölümüne dedim. "Bu kadar mı nefret ediyosun" dediler. Nefret sandılar k...
