En büyük katiliyim gözyaşlarımın. Her gece yastığıma döktüğümdür dertlerim. Sessizce Bi kenarda, dizlerimi kendime çekerek, soğukluğuna yaslandığım tek sığınağımdır o duvarlar. Hala intihar peşinde birileri. Hala bir kaybediş peşinde. Gözyaşımdır sadece o yanlız gecelerde ağladığıma şahitlik yapan. Kimse yoktu yanımda. Kimse hissetmedi. Duymadı... Ağladım, mutluluktandır dediler. Mutluluktan... ben bile kaybettim kendimi. İçimdeki beni. içimdeki sensizliği. Ama bekliyorum biliyormusun sevgili okur. sabretmeyi pek becermem doğrusu. Sevmemde ama bir umut besliyorum yaşamam için. Başka bir sebep bulamıyorum çünkü. Birilerinin umudunu saklıyorum içimdeki o darmadağın papatya bahçesinde. Ağlıyorum, sadece gözyaşlarımı hissediyorum, yüzümü ıslatan..
2019/3/20
11:45
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şehrin Masum Duvarları..
Ficción GeneralHerkez hikayesini gülerek anlatırken sıra bana geldi. Nereden başlayayım dedim? En mutlu olduğun an dediler. Durdum öyle. Yutkundum. boğazıma bir yumruk vurdular sanki. Babamın ölümüne dedim. "Bu kadar mı nefret ediyosun" dediler. Nefret sandılar k...
