Yaşamak, bana kalırsa nefes almak değildir. Kendim gibi çok yaşayan ölü bedenler gördüm. Hissiz, herşeyden uzak, mutluluğun dahi ismini unutmuş, umutları içindeki boşlukta intihar etmiş insanlar. Olar yaşamıyor zaten. nefes aldıklarına bakmayın siz.
Öncelerde bu hayatı yaşamak için sebeplerim vardı benim. Birçok nedenim. İnci kolye gibi tek tek döküldü yerlere yaşamak için heveslerim. Hepsi boncuklar bi taraflara saçıldı. Aramak çin uğraşmadım bile. Kolyemin sadece ipi kaldı elimde.
Çok insan tanıdım ben, "nefes aldığıma bakma abi. İçim ölmüş benim, içim... İçimdekiler...!" Diyen sonrada intihara sarıldığı haberi gelen. Çok yaralı gördüm ben. O kadar sinirleniyorum ki, bu güzelim insanları bu hale getirenlere. Alın dünyanız batsın! diye bağırasım var herkeze.
Herkezin aklına gelmiştir ölmek falan. Velakin yaşamak için sebeplerim yok deyip intihar edersen,o zaman sana diyecek birşey bulamıyorum. Yaşamak için nedenin aynanın karşısında. sürekli birileri için yaşayıp öldük hep. Bu seferde kendimiz için yaşayalım.
Gerçi yaşamayan birine ölmenin çözüm olmadığını anlatıp durdu ya herkez...
2019/3/25
10:48
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şehrin Masum Duvarları..
Художественная прозаHerkez hikayesini gülerek anlatırken sıra bana geldi. Nereden başlayayım dedim? En mutlu olduğun an dediler. Durdum öyle. Yutkundum. boğazıma bir yumruk vurdular sanki. Babamın ölümüne dedim. "Bu kadar mı nefret ediyosun" dediler. Nefret sandılar k...
