Herkesin yağmurlu bir gecesi vardır şimdi benim gibi. İster yağmuru gözler akıtsın ister gökyüzü.
Yağmur yağdığı zaman, dünyadaki pislikleride götürüyo gibime geliyo. Bu yüzdendir yağmuru çok sevişim.
Tanrım! Bulutlar ağlasında dünya temizlensin..
Bi söz vardır sevdiğim "dün seni bu şehre anlattım. Bak bugün sırılsıklam.." Bu sözü sevmek için bir nedene ihtiyaç duymuyorum. Bu söz odamın bir kenarında vardır elbet. Tamam bi kaç yerde. Yada defterlerimin son sayfalarında falan. Neyse...
sevdiğim bişeyleri bi yerlere kazımayı seviyorum. İnsanlarda öyle değilmidir zaten? Sevdiklerimizi kalbimize acı çeke çeke kazımadıkmı? Demem o ki sevdiğin herşeyin bir bedeli vardır. Canını acıtacaktır. Seviyosan, acısınıda seveceksin. Seviyosan durmayacaksın. Canın yanmasına rağmen vazgeçmeyeceksin.
Herşeyi göze almalısın. Yağmur gibi... nereye gittiğini bilmeden çıkarmısın sen yola? Çıkmazsın. Ama bir yağmur tanesi nereye düşeceğini bilmeden, dünya temizlensin umuduyla intihar ediyor. Ve ben buna az önce şahit oldum..
Aldırmıyor hiç, kuraklığamı gidip kaybolacak yada bir okyanusamı düşüp suya karışacak, bilmiyor... Ama yağıyor işte. Ve düşen hayallerimi bana hatırlatıyor..
2019/3/17
12:55
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şehrin Masum Duvarları..
Ficción GeneralHerkez hikayesini gülerek anlatırken sıra bana geldi. Nereden başlayayım dedim? En mutlu olduğun an dediler. Durdum öyle. Yutkundum. boğazıma bir yumruk vurdular sanki. Babamın ölümüne dedim. "Bu kadar mı nefret ediyosun" dediler. Nefret sandılar k...
