Chapter 25 "Her Pain"
Josephine's POV
Matapos kong mailabas lahat ng sakit ay tumayo na ako but my tears still falling... Na tila walang katapusan... I'm tired of crying... But my tears can't stop falling
Kaya ayokong mag-mahal kasi masakit... Pero Hindi ko naman kayang utusan ang puso ko na mag mahal... Pero sana maaga palang tinigil ko na....
Pinunasan ko ang luha ko sa mukha ko at napapikit ng mariin... At pilit iwinaksi lahat ng sakit na alaala ko mula kay Aster... Sa bagay lahat naman ng alaala ko sa kanya ay puro masasakit... Ano pa ba ang bagi doon...
Nag lakad na ako paalis sa dalampasigan habang nakatungo kailangan ko ng umuwi dahil gabi na at baka nag aalala na sa akin ang kuya...
"Hey josephine saan ka galing?" Nag aalalang tanong ni kuya pag kapasok ko sa pinto"D.. Diyan lang kuya" tanging sagot ko ng nakatungo... Ayaw kong mag alala ang kuya kaya nagsinungaling nalang ako
"Are you okay... You look wasted" pabirong dabi ni kuya... Pero kung ordinaryong pangyayari lang ito baka nasapok ko si kuya sa pang aasar niya... Palibhasa kasi gulo gulo ang buhok ko at may kaunting buhangin sa ulo at damit ko... Sukat ba namang humiga sa buhanginan...
"Im tired kuya... I want to sleep" tanging nasagot ko ng nakatungo parin at akmang aakyat na sa hagdan ng magsalita siya
"Come with me" tanging sinabi niya na nagpakunot ng noo ko
"Lets go somewhere... Far away from here... Far away from pain" sabi ni kuya na nagpaluha sa akin...
Bakit kuya... Nasasaktan ka din ba... May problema ba at katulad ba kita na broken hearted... Damn hindi ko nakiya si kuya na nagdala ng babae o nakipag date manlang kaya imposible
"W.. Where" nauutal na tanong ko while hiding my sobs
"Just think of it I'll give you 2 days to think... Kasi malayo ang lugar na iyon... At hindi ka na makakabalik pa dito" sabi ni kuya tumango nalang ako at tumakbo na pataas papunta sa kwarto.. Agad kong sinara at nilock ang kwarto pagkatapos ay nagtalukbong sa kama... Not minding tha dirt in my clothes... And for the Nth time I cried... I cried again because of pain...
"Let's stop this" naalala Kong sabi ni Aster
"S... Stop... W... What?" I ask while stammering... I'm scared... For his decision... Dalawa lang naman ehh, maging masaya ako O masaktan ng sobra at ang pangalawang choice ang ayaw Kong mangyari...
"You know what I mean Josephine... You better stop this... Bago mahuli ang lahat" walang emosyong sabi nito sa akin dahilan para mapatingala ako sa kanya... At pilit pinipigilan ang pagtulo ng luha ko
"You know that I can't do that" sabi ko at napalunok at pilit pinipigilan ang pagtulo ng luha na namumuo na sa mata ko
"You better stop... Dahil masasaktan ka lang" sabi pa nito
"I'm... Hurting now Aster... May iba pa bang sasakit pa dito" sabi ko dahilan para mapatingin siya sa akin
"Kaya nga tumigil ka na" naiinis nitong sabi"No" matigas na sabi ko na lalong ikinainis niya
"Bakit ba ang tigas ng ulo mo... Hindi mo ba ramdam... O gusto mo harap harapan kong sabihin sayo... Hindi kita gusto... At kahit kailan hindi kita magugustuhan..." Naiinis nitong sabi at iniwasan ako ng tingin bigla namang tumulo ang luha ko and I bit my lower lip to stop my sobs...
BINABASA MO ANG
SHADE ; The Prophecy
FanfictionShe only wanted was to live peacefully... and accept by her mother... but how can she get those if she had a power that can take all living in just her touch... for her that power was a curse that will make her life miserable and live like hell... ...