De grijze jager - blauw bloed

hoofdstuk 1 - Hoe het begon

Tsjang!

Boem!

Tsjang!

Boem!

Daar vloog weer een aantal pijlen op een van helmen die op de verschillende palen stonden, er stond er geen een meer recht op een paal, ze waren allemaal raak geweest. Maddie was net bezig met het oefenen met pijl en boog. Terwijl haar mentor, de grijze jager Will Verdrag, goedkeurend liep te kijken. Will was eigenlijk getrouwd met Alice, die van de diplomatieke dienst van het rijk Araluen was. Maar helaas was ze omgekomen, tijdens een brand in een herberg omdat ze een boerenmeisje hielp die nog in de herberg was. Will miste haar nog steeds heel erg. Toen ze ineens een constant hoefgetrappel naar het huisje hoorde komen. Trek en Bumper, Trek was het jagerspaard van Will en Bumper van Maddie, begonnen al te hinniken en te stampen, dat betekende dat er een bekend jagerspaard aankwam. Wie zou er toch aan komen, waarschijnlijk Halt, een gepensionneerde jager die nu in kasteeel Redmond woonde en getrouwd was met Pauline.

Even later zag ze Gilan, het hoofd van het korps de grijze jagers de veranda op lopen, ze was lichterlijk verbaast want hem had ze niet verwacht. ‘Goede middag, Gilan’, riep Will, die duidelijk ook verbaast was. ‘Wat kom jij hier doen?’ ‘Je weet wel dat het de laatste tijd niet zo goed gaat met koning Duncan, nog slechter dan eerst. Ik wil Maddie daarom alvast om te beginnen met de drie maanden bij mij. Zodat als Duncan overlijdt ze in ieder geval in de buurt is zodat ze dan niet eerst helemaal naar Araluen hoeft te rijden.’

Maddie was meteen enthousiast; ‘Dan ben ik weer eindelijk even thuis, terwijl ik toch mijn droom volg. Dan zie ik ook mam en pap weer. Maar ik ga jou wel missen, hoor Will, net als Trek en Sabel natuurlijk.’ Maddie was een kroonprinses van Araluen, haar vader was Arnaut, die samen met Will was opgegroeid en hij was de man van Cassandra de kroonprinses. Hij had haar leren kennen onder de schuilnaam Evanlyn, die hij en Will nog steeds wel eens gebruikten. Arnaut was tevens de eerste ridder van het rijk. ‘Dat hoeft helemaal niet, want Will gaat ook mee naar kasteel Araluen, maar de rest bespreken we wel onder het genot van een kop zoete koffie, zei Gilan.

Gilan en Will zaten al op twee stoelen in de woonkamer, toen Maddie aan kwam lopen met drie koppen koffie en honing. Ze ging tegenover Will en Gilan zitten. ‘Jij hebt zeker ook weer een klus voor mij op Araluen, hè, vroeg Will aan Gilan. ‘Eigenlijk meerdere’, zei Gilan lachend. ‘Zoals?’ ‘Nou jij kan helpen met de troonsopvolging, gasten uitnodigen er voor Evanlyn en Arnaut zijn. Verder vindt ik dat het niveau van de Grijze jagers te laag is, dus misschien heb jij nog een paar ideetjes. Halt en Pauline zijn er dan ook’, besloot Gilan.

‘Hé, gaan jullie nog jullie koffie drinken of hoe zit het? Ik heb het toch niet niets voor niets gehaald, zei Maddie lichtelijk geïrriteerd. ‘O, ja dat is waar ook’, zei Will lachend.

‘Wat moet ik in kasteel Araluen bij Gilan gaan doen’, vroeg Maddie nieuwsgierig. ‘Nou je gaat mij helpen met de administratie, gasten voor mij ontvangen en zorgen dat ik bij al mijn afspraken kom’, zei Gilan. ‘Jij bent dan een soort van mijn bediende. Maar je mag ook wel af en toe naar je familie toe hoor. Je krijgt wel een kamer vlak bij mijn appartement want je bent er voor mij en niet voor je ouders.’

Maddie knikte rustig en vroeg: ‘Wat ga ik eigenlijk precies daarvan leren?’ ‘Leren leiding geven, van de krijgsheer van het rijk en geloof me dat is lastiger dan het lijkt, je moet bijvoorbeeld duidelijk en hard praten en je moet zelf een goed duidelijk plan hebben, zonder dat je dat te veel doordramt. Dat is zeker voor jou belangrijk hè’, zei Gilan lachend met een knipoog. ‘Verder hoe het in het korps er precies aan toe gaat en handig leren omgaan met stapels papierwerk.’

‘Oké, ik denk dat ik het wel begrijp’, zei Maddie. ‘Jij bent een leerling en leerlingen horen nog niet te denken’, zeiden Gilan en Will tegelijk. Toen barstten ze allemaal in lachen uit.

 Even later vroeg Will: ‘Wanneer vertrekken we weer naar Araluen?’ Gilan antwoordde: ‘Morgen eind van de ochtend, want dan kan ik nog even langs Jenny. Die heb ik namelijk al een tijdje niet meer gezien. We hebben toch geen haast, maar het is wel handig als we een beetje op tijd in Araluen zijn.'