Hoofdstuk 29: Lang leve de koning

292 19 12
                                    

Een aantal weken later

'Halt opstaan, je moet nu naar de kapper!'

'Waarom het is zo vroeg, ik wil nog verder slapen. Ik wordt toch pas over acht uur gekroond.' Halt draaide zich weer om.

'Omdat ik wil dat je als je tot koning wordt gekroond er fatsoenlijk uitziet.'

'Maar ik kan mijn haar toch ook zelf bijwerken met mijn Saksisch mes en ten tweede zo lang gaat dat toch niet duren.'

'Langer dan je denkt en je gaat nu naar kapper. Dat ik je in huis rond laat lopen met lelijke haren is al erg genoeg, maar als je tot koning gekroond wordt moet je er goed uitzien. Of wil jij over vijf eeuwen nog steeds bekend staan als Halt de Lelijke.' Pauline was echt boos aan het worden. Doordat Pauline ook geïrriteerd raakte, raakte Halt alleen nog maar meer geïrriteerd.

'Het kan mij helemaal niets schelen wat mensen over vijf eeuwen van mij vinden en ten tweede ik wordt maar voor een dag koning.'

'Daarom wordt je altijd herinnert als de kortst zittende koning in alle tijden van alle landen en ben je nog steeds over vijf eeuwen bekend.'

'Dus maakt het niet uit hoe ik eruit zie, ik word toch altijd wel herinnert als de kortste koning aller tijde.'

'Halt, je staat nu op en gaat meteen naar de kapper!'

'Moet jij niet naar de kapper?'

'Ja, ik moet ook maar eerst ga ik naar iemand die mijn gezicht mooi maakt en daarna ga ik pas naar de kapper. Ik wil er wel mooi uitzien tijdens mijn dag als koningin.' Pauline kijkt even naar de zonnewijzer die buiten staat en zegt snel: 'Halt ik moet nu gaan, ga jij zelf naar de kapper?'

'Jaha.'

'Doeg. Tot vanmiddag.'

'Tot vanmiddag.'

(Dezelfde middag)

'Ik presenteer u kroonprins Halt O'Carrick en zijn vrouw Pauline O'Carrick.'

Er klonk een luid trompetgeschal door de hele zaal heen. Via de grote deur kwamen Halt en Pauline binnenlopen. Halt was gekleed in een grote koningsmantel en Pauline liep daarnaast in een prachtige jurk.

Ze liepen richting het altaar waar een grote kroon lag. Verder stonden daar twee grote tronen, waar Halt en Pauline op mochten gaan zitten. Ze liepen zij aan zij langzaam naar voren, met het hoofd hoog opgeheven.

Ze hadden deze ceremonie al meerdere keren geoefend zodat het er echt uitzag alsof Halt een echte zo lang mogelijk zittende koning zou worden. Ze hadden aan niemand hen plan verteld behalve Sean dan, omdat ze anders bang waren dat een paar hooggeplaatste edelen er een stokje voor zouden steken omdat het misbruik van de macht was. Niet dat dat niet zo was, maar daarom moest het plan nog wel doorgaan.

Halt en Pauline waren aangekomen bij het altaar en gingen op de speciaal voor hen gereserveerde stoelen zitten. Deze stoelen stonden op een verhoging zodat iedereen in de zaal Halt en Pauline goed zou kunnen zien.

Nu ging pas de echte kroning beginnen.

'Welkom, dames en heren, edelen en vrienden van Halt en Pauline. Vandaag is de grote dag waarin kroonprins Halt O'Carrick tot koning en zijn vrouw Pauline O'Carrick tot koningin worden gekroond. U zult hier allen getuige zijn van dit bijzondere moment.

Wil Halt O'Carrick kroonprins van Clomnel opstaan?'

Halt stond rustig op van zijn stoel en ging in de houding staan.

'Belooft u Halt O'Carrick kroonprins van Clomnel een goed vorst te zijn? Een man voor het volk in oorlog en in vrede, waartegen iedereen opkijkt. Het land te regeren met al uw wijsheden en krachten en dit land groot maken?'

'Ja, dat beloof ik. Ik beloof aan heel het volk van Clomnel dat ik de Grondwet zal onderhouden en handhaven in oorlog en in vrede. Ik zweer dat ik de onafhankelijkheid en het grondgebied van Clomnel met al mijn vermogen zal beschermen en bewaren; dat ik de vrijheid en rechten van alle Clomnezen en andere mensen zal beschermen, en zal zorgen voor een groeiende welvaart doormiddel van goede beslissingen nemen en wetten te veranderen zo ver die in mijn macht liggen. Dit zal ik doen zoals een goede en trouwe koning geacht wordt om te doen.'

Vervolgens barste de hele zaal los in een "Lang leve de koning, hoera, hoera, hoera! Toen het eindelijk weer stil was ging de ambtenaar verder: 'En belooft u Pauline O'Carrick, vrouw van koning Halt O'Carrick I, hem te helpen en te ondersteunen zo ver in uw vermogen ligt?'

'Ja, ik beloof koning Halt O'Carrick I te helpen en te ondersteunen zo veel als ik kan. Ik zal er zijn voor het volk, zoals een goede koningin geacht wordt te doen.'

Vervolgens was het de beurt om aan alle baronnen aan de koning trouw te zweren. Om en om stond er een Baron op, op alfabetische volgorde van het leen en zei: 'Ik zweer de koning te dienen en mijn plichten voor hem te vervullen, zoals ik geacht word om te doen.'

Toen eindelijk alle baronnen aan de beurt waren geweest, vertrok iedereen naar de grote eetzaal van het paleis voor het feestelijke diner. Voorop Halt en Pauline in een prachtig versierde koets, daarachter de belangrijkste gasten in kleinere koetsen en de minder belangrijke gasten op paarden sloten de stoet af.

Eenmaal binnen kreeg iedereen zijn plek aangewezen zoals het was ingedeeld volgens de formele tafelschikking. De koning en zijn belangrijkste gasten op een verhoging en vervolgens hoe dichter je bij de koning en koningin zat hoe belangrijker je was.

Ting... Ting.... Ting...

'Mag ik uw aandacht voordat het diner begint wil ik eerst nog een belangrijke mededeling doen: Ik wil graag mijn aftreden bekend maken....'


Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Apr 18, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

De grijze jager  - blauw bloedWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu