De grijze jager - blauw bloed

Hoofdstuk 20 - Alles is mislukt

 Halt ging terug naar het kamp en een halfuurtje later waren Pauline, Oden en Catrine er. ‘Wat is er aan de hand?’ Vroeg Halt.

Pauline antwoordde: ‘Niet veel goeds, vrees ik….. Sean is inderdaad in dat kasteel. Ze hebben hem opgesloten en martelen hem, dit doen ze net zo lang tot dat hij het formulier tekent. Sean biedt goede weerstand, maar ze laten hem zo verzwakken dat hij dit niet meer lang zal kunnen volhouden. Als hij eenmaal zwak genoeg is zorgen ze dat hij in een trans raakt waardoor hij dat formulier wel moet tekenen. Ik denk dat we nog maximaal een a twee dagen hebben voordat hij valt en het formulier gaat tekenen..’

‘Hoe weet je dit allemaal?’

‘Ze bewaken de poorten van het kasteel goed maar je kan zo bij de kamer komen waar Sean zich bevindt. Ik heb met hem midden in de nacht een kort praatje gehouden. Het was niet erg lastig, maar ik was wel bijna gesnapt door een lijfwacht, die bezig was met zijn rondje door het kasteel. Hij keek alleen of Sean nog in zijn cel zat, niet of er nog extra mensen waren. Hij heeft me niet gezien omdat ik van jou altijd naar jou o zo spannende en handige camouflagelessen moest luisteren.’

‘Ik zei toch altijd al dat die lessen ooit van pas zouden komen.’

‘Ja, ja ik heb er nu echt wat aan gehad hoor. Niet bewegen, ook al denk je dat iemand je dan al gezien heeft. Toch blijven staan, want meestal heeft diegene dan nog niet opgemerkt. Bij de minste of kleinste beweging kun je jezelf al verraden. Eehm… Waar was ik ook al weer? O, ja. Vanmiddag heb ik nog een keer geprobeerd om Sean te spreken, maar dat is helaas niet gelukt. Toen zijn we meteen naar jullie toegekomen.’

Collin ging zich nu ook met het gesprek bemoeien. ‘Hoe willen jullie het kasteel binnenkomen, vechtend of vermommend?’

Halt werd door deze uitspraak lichtelijk geïrriteerd. ‘Ja, natuurlijk gaat het ons lukken om met deze mensen het kasteel te overmeesteren.
Denk je serieus dat we met deze mensen een heel kasteel kunnen overmeesteren en de koning bevrijden. Als ze zien dat we een aanval proberen sluiten ze de poorten en kan niemand meer het kasteel in of uit.’

‘Halt, doe eens rustig. Iedereen kan wel bedenken dat vermommend handiger is. Maar Collin weet niet alle tactieken over krijgsmachten en hoe je het handigste een kasteel van beroven. Hij is een diplomaat, geen krijgsheer of ridder. Ik vind het heel slim dat hij aan jou vraagt hoe we de koning gaan bevrijden en alle manieren open houdt. Dat heet DIPLOMATIE, Halt. DIPLOMATIE!’

‘Nou, sorry hoor. Maar dan vind ik mensen met DIPLOMATIE behoorlijk dom.’

 Collin probeerde het gesprek om te keren en weer terug naar de kern te brengen. ‘Hoe komen we/jullie onopgemerkt het kasteel binnen?’ Collin was hier namelijk nog steeds zeer benieuwd naar.

‘De mensen die er al in zijn gekomen gaan vanavond meteen weer terug naar binnen. Morgen ochtend komen nog een paar anderen het kasteel in. Verder kunnen we doen of we een officiële delegatie zijn uit Picta. Over dat Picta meer strijders van Clomnel wil krijgen in het gebergte van Duister en Ontij zo zouden ze ook een serieuze aanval vanuit het zuiden kunnen doen. We maken dan een nepdocument met het koninklijk zegel en dan kan ik met nog twee anderen binnen. Morgenavond bevrijden we Sean.’

‘Hoe komen we ooit aan het koninklijk zegel van Celtica?’

‘Ach, ik heb altijd wel wat handige spulletjes mee.’ Halt keek even in zijn rommel tas. Hij haalde er een exacte kopie van het koninklijk zegel van Celtica, een stuk perkament en een kroontjespen uit zijn tas. ‘Kijk eens alles wat we nodig hebben.’

‘Halt, je weet dat dit verboden is. Je hebt toch ook niet het koninklijk zegel van koning Duncan mee?’

‘Natuurlijk heb ik die ook. Ach, Pauline je kent me toch wel lang genoeg om te weten dat ik me altijd aan mijn eigen regels houd.’

‘Ik denk dat ik samen met mijn gevolg naar het kasteel terug ga, want dan kunnen we nog even genieten van een heerlijk diner.’

                                               *         *         *         *         *

 

(De volgende avond)

Halt en Pauline waren ondertussen vertrokken richting de kamer waar koning Sean was opgesloten. De rest zat rustig in hun eigen kamer, omdat ze anders te veel zouden opvallen. Schuifelend en goed om hun heen kijkend slopen ze door het kasteel.

Niemand was nog in het kasteel, behalve misschien als je de enkele lijfwacht meetelt. Maar die keken niet binnen in die hielden vooral de wacht bij de dichte poort of ze stonden om de kasteelmuur. Dit betekende echter niet dat ze om hun dooie gemakkie konden rondlopen, want stel als iemand hen zag waren ze er geweest. Dan werden ze in de kerkers gegooid of erger (direct) gedood.

Pauline deed zachtjes de deur van de kamer van Sean open. Tot hun grote schrik zagen ze daar Rodon staan. Hij had een blauwe steen in zijn hand.

‘Kijk diep in de steen. Goed zo, Sean teken dit formulier maar.’ Sean drukte zijn koninklijk zegel op de hoek van het papier.

Rodon hoorde de deur open gaan en draaide zich abrupt om. ‘BEWAKING, KOM NU ONMIDDELLIJK HIER! INDRINGERS, INDRINGERS!’

Halt schoot een pijl precies door de benen van Rodon heen. Rodon sprong verschrikt opzij. ‘Geef dat formulier nu hier of ik schiet een pijl door je heen.’ Halt sprak heel kil en liet geen verlangen of emotie blijken.

Aarzelend, maar angstig gaf Rodon het formulier aan Halt. Hij had geen zin om nu dood te gaan, dan was zijn hele plan mislukt. Hij moest de nieuwe koning worden, alleen hij. Daarom had hij ook de koning ontvoerd en naar zijn kasteel ontvoerd. Hij zou ervoor zorgen dat Celtica, Clomnel en Picta weer een triumviraat werden. Dan zouden ineens alle problemen over zijn en zou iedereen hem eren.
Dat vervelende Araluen werd eerst helemaal ingenomen door Picta, met behulp van Clomnel. Dan moesten ze Celtica alleen herinneren aan het feit hoe goed het vroeger ging toen ze een triumviraat waren. Dan zouden ze weer een triumviraat worden en was zijn plan gelukt.

‘Heel goed zo, geef dat formulier maar hier.’

Toen Halt eenmaal het formulier had, gaf hij het meteen door aan Pauline. Hij spande zijn boog en schoot recht in het hart van Rodon.

‘O, sorry, zei ik: geef hier of ik schiet een pijl door je heen. Foutje want ik bedoelde en ik schiet een pijl door je heen.’

‘Halt, lees eens wat er op het formulier staat.’

Halt begon te lezen:

 

Ik, Koning Sean van Clomnel, bevestig met dit document dat ik meteen mijn macht en positie als koning opgeef. Dit betekent dat de eerste troonopvolger automatisch de macht in handen krijgt. Ik word een normale burger zonder enig adellijk recht. Ik heb ook geen invloed meer over wie de volgende is, ik mag dus niet iemand als kandidaat benoemen.

Gezien er geen wettelijke troonopvolger is betekent dat er een stemming komt onder de hoogste adel. Ik zal mij geheel uit deze stemming trekken.

Koning Sean Carrick van Clomnel

 

Hey,

Dit is dan hoofdstuk 20. Sorry, voor die grote tijdsprong, maar ik wist niet goed hoe ik die tijd ertussen had moeten opvullen. Ik had beloofd dat ik hem vandaag af zou hebben, dus het hoofdstuk is ook af.

Wat vonden jullie van deze uitspraak van Halt: ‘O, sorry, zei ik: geef hier of ik schiet een pijl door je heen. Foutje want ik bedoelde en ik schiet een pijl door je heen.’

Merry Christmas and a happy new year!

(Ik weet niet hoeveel ik nog ga updaten deze vakantie. Ik hoop veel!)

Gabriëlle

gcz112