De grijze jager - blauw bloed

Hoofdstuk 17 - Brieven en belangrijk nieuws

Halt, Pauline, Collin en hun gezelschap waren ondertussen aangekomen vlakbij het kasteel van de krijgsheer Rodon. Ze bespraken nog de laatste details tijdens het avondeten.

‘Zoals jullie weten gaan Pauline en Oden, een ridder, samen met Catrine, een meisje van de koeriersdienst naar binnen. We net of Pauline en Oden getrouwd zijn en hun dienstmeisje hebben meegenomen. Dat betekent dat Catrine alle klusjes voor hun moet doen en gehoorzaam moet zijn.
De rest blijft hier, bij Collin en ik. Pauline en Catrine gaan belangrijke berichten seinen via lampen. Om en om moet een van jullie gaan kijken en opschrijven wat zij uitbeelden. Vervolgens ontcijfer ik of een van de anderen van de koeriersdienst wat er staat. Eventueel kunnen wij dan ook een bericht terugsturen.’

‘Wanneer vertrekken we dan naar het kasteel?’ Vroeg Oden.
‘Jullie vertrekken hier vlak voor de lunch op drie paarden, richting het kasteel. We willen dat jullie zo snel mogelijk vertrekken, maar we willen niet dat ze op het kasteel raar opkijken als jullie binnenkomen. Niemand komt aan bij een kasteel in de avond, dus daarom vertrekken jullie dan. Verder als jullie er tijdens de lunch aanwezig zijn, kun je meteen al met mensen in gesprek gaan waar de koning zich bevindt en hoe hij er aan toe is.’

Het kampvuur ging langzaam uit en werd alleen nog een klein smeulend vuurtje. Halt schreeuwde: ‘Ik heb een lijst gemaakt met wie er allemaal de wacht vanavond moet houden. Ik begin, dus jullie mogen allemaal je tent in om te slapen! Er staat ook wanneer je de volgende wakker moet maken, als er gevaar is maak mij meteen wakker. Dan beslis ik wat we moeten doen. Welterusten allemaal!’

                                               *         *         *         *         *

 

Pauline, Oden en Catrine waren al meer dan een halve dag in het kasteel van krijgsheer Rodon, dat niet heel verassend Rodon heette. Vanavond om een uur zou waarschijnlijk het eerste bericht komen. Er waren toen twee mensen wakker, een voor de wacht en een voor het opschrijven van de signalen. Die signalen zou iemand van de koeriersdienst dan de volgende ochtend ontcijferen.

Pauline had met Catrine en Oden afgesproken dat zij vannacht de signalen zou door geven. Niet dat ze al veel hadden ontdekt, maar alsnog ze hadden het afgesproken. Als ze het niet deden werd Halt weer ongerust en zo.

Pauline pakte haar lamp en knipte hem midden voor het raam aan. Ze begon met drie lange flitsen. Ze schreef daarna de letters ACK, die stonden voor te herkennen. Ze zag drie heel lange trage flitsen. Een…, twee…, drie….Blijkbaar was het iemand die voor het eerst met dit systeem werkte of diegene was bang dat ze het niet goed kon zien natuurlijk.

Hopelijk had Halt niet alles uitgelegd, want deze code moest strikt geheim blijven. Dit was namelijk de code die alle koeriers uit hun hoofd moesten leren, als deze werd ontdekt zou er een nieuwe code moeten worden bedacht. Deze code moest dan ook door alle koeriers en Grijze Jagers uit het hoofd geleerd worden.

De code was eigenlijk heel simpel 24 van de letters van het alfabet werden gerangschikt in een raster van 4 genummerde lijnen, 6 brieven aan een lijn. Om een nog net bereiken, werden de letters Z en W weggegooid. Indien nodig, zouden S en V zijn plaats.

Bij het verzenden van een bericht, het licht ligt in een centrale positie. Wanneer het beweegt naar een hoek, het vertegenwoordigt wat er van de 4 lijnen van de brief was. Dan zou het licht terug naar het centrum en het aantal flitsen zou vertegenwoordigen welke van de 6 letters in de lijn was. Als een woord was afgerond werd het licht uitgedaan.

Verhuizen naar de linkerbovenhoek vertegenwoordigde het aantal werd in de lijn 1, de rechter bovenhoek lijn 2, de linkeronderhoek lijn 3, en de rechter benedenhoek lijn 4. Bijvoorbeeld, als de afzender het licht verplaatste naar de top linkerhoek dan terug naar het centrum en vervolgens twee keer flitste betekende B.