De grijze jager - blauw bloed

Hoofdstuk 9 - Naar Celtica

Jasper was nu al ruim twee dagen op weg toen hij eindelijk kasteel Hazan zag. Het kasteel stond op de hoogste heuvel van dit heuvellandschap. Dat was logisch want dan kon je de vijand eerder zien en daarom kon je jezelf beter verdedigen.

Het kasteel was iets groter dan kasteel Zeeklif. Maar dat waren alle kastelen in Araluen, want kasteel Zeeklif van de allerkleinste. Dus we hadden hier met een klein kasteel te maken, zelfs als keek in welke streek het zich bevond. Want dit was een dun bevolkt gebied, door de heuvels en de rotsen.

Kasteel Hazan was een normaal vierkant kasteel met vier torens op de hoeken en in het midden een grote ronde donjon. Hier zaten de baron, de krijgsmeester en andere belangrijke personen uit het leen. Behalve de grijze jager dan, want die woonde in een huisje in het bos.

Jasper naderde het kasteel. Voor hij het wist stonden hij en zijn paard ‘Hopper’ voor de poorten van het kasteel. Gelukkig had hij altijd zijn grijze jager mantel om, dus hij kon zo doorrijden naar het binnenhof.

Jasper stapte van Hopper af en bracht hem naar de stallen. Daar zadelde hij Hopper af, borstelde hem en krapte zijn hoeven uit. Hij had ook een tas met appels en hij gaf zijn paard er eentje. Hopper at de appel in een keer op en keek hem toen heel smekend aan. ‘Nee, Hopper een appel is genoeg. Je moet niet te dik en te verwend worden, dat is niet goed voor je.’

Maar Hopper bleef hem zo smekend aan kijken en hij ging voor de deur van de stal staan, zodat Jasper er niet meer langs kon. ‘Oké, oké het is al goed, jij hebt gewonnen,’ moest Jasper toegeven. Anders zou hij nooit er snel uitkomen dus pakte nog een appel en gaf hem aan Hopper. Hopper keek heel blij en trots, omdat hij het voor elkaar had gekregen om nog een appel te krijgen. Meestal als hij dit trucje probeerde trapte Jasper er niet in, maar vandaag wel.

Jasper liep meteen door naar de Donjon. Toen hij binnen was zag hij dat Cris en Andres al op hem gewacht hadden totdat hij hier was. Cris overhandigde hem een document van Gilan.

Jasper,

Bij deze brief zit het document dat je voor mij aan de koning van Celtica moet geven. Vertrek zo snel als je kan naar Celtica, want je mag daar niet te laat aankomen. Dan heeft Celtica geen tijd om mensen de wacht te laten houden langs de kust en dan zijn Araluen en Celtica er niet meer. Het wordt dan een groot Picta. Haast je, maar maak geen ondoordachte beslissingen.

Zorg dat Chris en Andres gewoon doorgaan met hun jagerstraining. Leer hun daarom een aantal handige trucjes zoals de tweemessenverdediging en goed vechten met de gewichten in je handen.

Veel succes en plezier met de twee leerlingen.

Gilan van Karwij ( jager, nr. 1)

HOOFD VAN HET KORPS DER GRIJZE JAGERS VAN HET RIJK ARALUEN.

Jasper liep naar Andres en Eden toe en zei: ‘Morgenochtend vertrekken we naar Celtica zorg dat je dan klaar bent om te vertrekken. Rust nu goed uit, want die rust kan later nog goed van pas komen.’

Jasper kreeg van een bediende een kamer toe gewezen, waar hij die nacht zou gaan slapen. Hij gooide zijn spullen in een hoek en plofte toen in bed. Later zou hij zichzelf wel gaan wassen voor het eten.

De volgende ochtend vertrokken ze een uur na zonsondergang vanuit kasteel Hazan. Ze reden in jagersdraf, want dat konden de paarden makkelijk dagen volhouden. Dit betekende 40 minuten rijden, 20 minuten lopen en om de vier uur een heel uur lang rust.

Ze waren nu bijna bij het eerste rustpunt aangekomen. Jasper zei tegen Andres en Chris: ‘Zo een uur rust, eerst wat eten en dan zal ik kijken hoe het staat met jullie jagersvaardigheden.’

Zo gezegd zo gedaan. Jasper vroeg aan de leerlingen hoe ver ze waren met de opleiding. Andres antwoordde: ‘Ik heb net mijn bronzen eikenblad binnen, dus ik zit pas in mijn tweede jaar. Dus ik heb alleen nog maar de basisdingen gedaan, zoals boogschieten, sluipen, paardrijden, met de messen werpen en kaartlezen en –teken.’ ‘Mmm, oké,’ zei Jasper. ‘En jij Cris?’ ‘Ik zit ook in mijn tweede jaar.’ ‘Dat komt goed uit want dan hebben jullie ongeveer dezelfde dingen wel en nog niet gedaan.’

Ze gingen de rest van het uur boogschieten en messen werpen, terwijl Jasper goedkeurend er naar stond te kijken. Hij hielp Cris, nog iets met zijn houding, omdat hij de neiging had om te snel zijn boog te laten zakken, waardoor de pijl steeds net onder het doel kwam.

Na het uur rust, vertrokken de jagers weer vol goede moed (in jagersdraf) naar Celtica en haar koning.

Hey Guys,

Dit was dan hoofdstuk 9. Ik weet het hij is te kort :(.

Maar ik had geen inspiratie meer en ook niet veel tijd.

De derde klas, toetsen, toetsen en nog meer toetsen ;(.

Als je een reactie achterlaat of op het sterretje klikt, maak je mij heel blij :).

Gabriëlle